เย่เฉินอยู่ในสายตาของเขาเย่โจงฉวน เป็นมาตรฐานที่หมายปอง
ยังไม่ต้องพูดว่าความแข็งแกร่งที่ทรงพลังค่อนข้างประหลาดของเย่เฉิน พูดแค่การหมั้นของเย่เฉินและกู้ชิวอี๋อย่างเดียว และทัศนคติที่มั่นคงของตระกูลกู้ที่ยินยอมปฏิบัติตามสัญญาการแต่งงาน ก็ทำให้เย่โจงฉวนตั้งตารอที่เย่เฉินจะกลับมาสู่ตระกูลเย่อย่างเป็นทางการ
เงินที่ได้จากการทำธุรกิจ อาศัยเก็บสะสมทีละนิดละน้อยไปหาเงิน แต่ถ้าหากหาเงินจากการแต่งงานกับภรรยา มีความเป็นไปได้ในชั่วข้ามคืน ก็เป็นทรัพย์สินหลายหมื่นล้านถึงกับหลายร้อยแสนล้าน
กู้เย้นจงมีเพียงลูกสาวคนเดียวอย่างกู้ชิวอี๋ ดังนั้นใครก็รู้ว่า ถ้าเกิดมีคนแต่งงานกับกู้ชิวอี๋ ก็เทียบเท่ากับว่าเป็นการสืบทอดตระกูลกู้ทั้งหมด
เย่โจงฉวนก็ต้องการที่จะเหนือกว่าตระกูลซูมานานแล้ว ถ้าหากเย่เฉินได้กู้ชิวอี๋มาอยู่ในมือ ถ้าอย่างนั้นรวบรวมความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ จำเป็นต้องเหนือกว่าตระกูลกู้มากมายก่ายกอง
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ตระกูลซูได้รับความเดือดร้อนอย่างต่อเนื่อง ถ้าหากเย่เฉินสามารถที่จะเป็นธุระจัดการให้จากในนั้น ให้ตระกูลเย่และตระกูลกู้พร้อมใจกันทำงานร่วมกันและจัดการกับตระกูลซูพร้อมกัน ถ้าอย่างนั้นก็มีความเป็นไปได้มากที่จะดึงตำแหน่งอันดับหนึ่งของตระกูลซูลงมา และตรงไปเหยียบลำดับที่สาม
ถึงเวลานั้น ตระกูลเย่อันดับที่หนึ่ง ตระกูลกู้อันดับที่สอง และตระกูลกู้ก็แทบจะเทียบเท่ากับเป็นของตระกูลเย่ ถ้าอย่างนั้นก็เป็นเวลาที่ตระกูลเย่จะต้องสร้างความรุ่งโรจน์ขึ้นใหม่!
ดังนั้น เย่โจงฉวนถึงได้กล้ำกลืนฝืนทนหลายอย่างต่อเย่เฉิน เย่เฉินจะใช้เครื่องบินคองคอร์ดของเขา เขาทำได้เพียงให้; เย่เฉินจะให้เขาช่วยเหลือเข้าไปในซีเรีย เขาก็ทำได้เพียงช่วย
ดังนั้น เขาระดมอำนาจทรัพย์สินทั้งหมดเตรียมการให้เรียบร้อย ต่อจากนั้นบอกเย่เฉินว่า: “เฉินเอ๋อ ปู่จัดการเรียบร้อยแล้ว อีกสิบนาทีเครื่องบินจะออกจากในเย่นจิง หลังจากที่บินขึ้นไปครึ่งชั่วโมงก็สามารถที่จะลงจอดที่สนามบินจินหลิง ถึงเวลานั้นนายสามารถที่จะตรงไปขึ้นเครื่องที่สนามบินจินหลิงและบินตรงไปที่เลบานอนได้อย่างรีบด่วนโดยไม่ได้หยุดพัก!”
หลังจากที่เย่เฉินฟังจบ ก็รู้สึกโล่งใจ
แม้ว่าเรื่องที่ไปซีเรียจะเร่งรีบเกินไปจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ก็ไม่ข่าวใดที่จะยืนยันว่าเฮ่อจือชิวจะเกิดเรื่อง แต่เย่เฉินยังคงรู้สึกว่าจะต้องไปให้ได้
เพียงแต่ว่า จู่ๆจะออกเดินทางไปที่ซีเรียในทันที เย่เฉินก็ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายให้เซียวชูหรันยังไงดี
คิดไปคิดมา ทำได้เพียงใช้สำนวนพูดเก่าบอกว่าไปดูฮวงจุ้ยให้ลูกค้า และโทรหาเซียวชูหรัน
เซียวชูหรันในเวลานี้ ยังประชุมอยู่ที่ตี้เหากรุ๊ป
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอเวลาทำงานครึ่งหนึ่งของเธอก็อยู่ในตี้เหากรุ๊ป
ถ้าหากตัวเองบอกเธอ คือลูกเพื่อนร่วมชั้นก่อนที่แม่จะเสียชีวิตอยู่ที่ซีเรียประสบอันตราย ถ้าอย่างนั้นคำถามที่เกี่ยวพันในนั้นมากมายตัวเองก็ตอบไม่ได้ด้วยซ้ำ
ตัวอย่างเช่น แม่ของตัวเองเป็นใคร? เพื่อนร่วมชั้นของแม่เป็นใคร?
อีกตัวอย่างหนึ่ง ลูกเพื่อนร่วมชั้นของแม่เกิดเรื่องที่ซีเรีย ตัวเองมือเปล่าไม่มีอาวุธไปที่นั่นคนเดียวทำไม? ยิ่งไปกว่านั้น ขนาดเครื่องบินที่บินตรงไปก็ไม่มี ไปยังไง?
บางครั้ง ถ้าหากเลือกพูดความจริง ก็จำเป็นต้องเปิดเผยออกมาอย่างหมดเปลือกสารภาพข้อมูลสำคัญทั้งหมดอย่างตรงไปตรงมา ไม่อย่างนั้น ยังสู้แต่งเหตุผลที่เป็นเท็จที่เหมาะสมกว่าไม่ได้
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เฉินทำได้เพียงเอ่ยปากพูดว่า: “ภรรยา คืออย่างนี้นะ ฉันมีลูกค้าคนหนึ่งอยากจะเชิญฉันไปที่ต่างหวัด ดูฮวงจุ้ยของคฤหาสน์หลังหนึ่ง ทางเขานั้นเพิ่งจะสนใจคฤหาสน์มือสองหลังหนึ่งที่คนอื่นรีบขาย ถ้าหากฉันดูฮวงจุ้ยแล้วไม่มีปัญหาอะไร เขาก็จะซื้อในทันที”
เซียวชูหรันรีบถามเขาว่า: “จะไปต่างจังหวัดเหรอ? ไปนานแค่ไหน?”
เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า: “ถ้าหากเร็วหน่อย พรุ่งนี้ก็กลับมาได้; แต่ถ้าหากช้า อาจจะใช้เวลาสองสามวัน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...