ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2545

“จะช่วยคนออกมายังไงเหรอ”

เมื่อได้ยินคำถามของเฉินจื๋อข่าย เย่เฉินหัวเราะอย่างเหนื่อยใจ เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “พูดตรงๆ นะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะช่วยคนออกมายังไง”

เฉินจื๋อข่ายถามอย่างกังวล “งั้นครั้งนี้คุณมั่นใจแค่ไหน”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “ฉันไม่เคยไปซีเรีย ไม่รู้ถึงพละกำลัง การป้องกัน ฝีมือของฝ่ายค้านซีเรีย แต่ดูจากที่นายว่ามา ข้อมูลของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก ถึงฉันจะมีพละกำลัง ก็ไม่สามารถต้านทานกับทหารอาวุธครบมือ กว่าพันคนได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงแอบเข้าไป”

พูดพลาง เย่เฉินถอนหายใจเบาๆ “ถ้าฉันโชคดี อาจแอบเข้าไปได้ แต่ถ้าโชคร้าย อาจแอบเข้าไปไม่ได้เลยก็ได้”

เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างเป็นกังวล “คุณชาย คุณเข้าไปในสถานที่อันตรายเพียงคนเดียว ขืนอีกฝ่ายจับได้ขึ้นมา จะอันตรายถึงชีวิตหรือเปล่า”

เย่เฉินโบกมือไปมา “ฉันพอจะมั่นใจและป้องกันตัวเองได้ แต่จะช่วยคนออกมาอย่างปลอดภัยหรือเปล่า เป็นเรื่องที่พูดยาก”

เฉินจื๋อข่ายถามต่อ “คุณชาย คุณบอกว่าจะนั่งเครื่องบินปีกคงที่ แล้วโดดร่มลงไป คุณเคยโดดร่มมาก่อนหรือเปล่า”

เย่เฉินส่ายหน้า “ไม่เคย หลายปีมานี้ชีวิตของฉันมีแต่ปัญหา จะมีโอกาสไปโดดร่มได้ยังไงกันล่ะ”

สีหน้าของเฉินจื๋อข่ายตึงเครียดเข้าไปใหญ่ เขาพูดว่า “คุณชาย ถ้าคุณไม่เคยโดดร่ม ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่ยิ่งอันตรายเข้าไปใหญ่เหรอครับ”

พูดพลาง เขาก็พูดอย่างตื่นตระหนก “จากข่าวที่ผมได้รับรายงานมา อาวุธป้องกันทางอากาศของฝ่ายค้าน คือขีปนาวุธพื้นสู่อากาศ นำวิถีด้วยอินฟราเรด ขีปนาวุธประเภทนี้ สามารถยิงได้สูงประมาณสี่พันเมตร ดังนั้นเมื่อเครื่องบินถึงที่หมาย ต้องบินให้สูงกว่าสี่พันเมตรขึ้นไป นี่หมายความว่า คุณต้องโดดร่มลงมาจากความสูงกว่าสี่พันเมตร การโดดร่มในความสูงระดับนี้ มีความยากมากนะครับ!”

เย่เฉินถามอย่างถ่อมตัว “งั้นนายพูดคร่าวๆ มาหน่อย การโดดร่มที่ความสูงสี่พันเมตร มีความยากตรงจุดไหนบ้าง”

เฉินจื๋อข่ายพูดว่า “อย่างแรกเลย คือต้องรับมือกับความกดอากาศสูงและอุณหภูมิต่ำ นี่คือการทดสอบสมรรถภาพทางกายของนักกระโดดร่ม”

เย่เฉินพยักหน้า “จุดนี้ฉันมั่นใจว่าไม่มีปัญหา อย่างอื่นล่ะ”