ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 255

บทที่255 ใช้การไม่ได้แล้วงั้นรึ（1）

เซียวอี้เชียนอัดอั้นไฟโกรธเอาไว้เต็มท้องจริงๆ กำลังต้องการให้เซียวเวยเวยช่วยตัวเองระบายออกมา ไม่งั้นต้องอัดอั้นจนป่วยเป็นแน่!

ดังนั้น หลังจากที่เพิ่งกลับไปถึงบ้านตระกูลเซียว เซียวอี้เชียนก็แทบทนรอไม่ไหว ดึงเซียวเวยเวยเตรียมจะขึ้นชั้นบนไป

เซียวฉางเฉียนกับเฉียนหงเย่นที่อยู่ในห้องรับแขก เห็นทั้งสองเข้ามา ตรงขึ้นชั้นบนไปโดยไม่ทักทายเลย บนหน้าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

เห็นทั้งสองขึ้นชั้นบนไปอย่างรีบเร่ง นายหญิงใหญ่เซียวกระแอมไอขึ้นมา พูดว่า: “เวยเวยสามารถอยู่กับประธานกรรมการเซียวได้ นั่นเป็นวาสนาของเธอ พวกแกสองคนก็ไม่ต้องไปคิดฟุ้งซ่านแล้ว”

เซียวฉางเฉียนพยักหน้าอย่างอึดอัดใจ พูดว่า: “แม่ ผมไม่ได้คิดฟุ้งซ่าน ก็แค่รู้สึกกระอักกระอ่วนในใจเล็กน้อย”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดขึ้นมาอย่างเหยียดหยาม: “นี่มีอะไรน่ากระอักกระอ่วน? มีเงินก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ? เงินห้าล้านที่ประธานกรรมการเซียวให้เวยเวย ตอนนี้ก็อยู่ในมือพวกแกแล้วไม่ใช่เหรอ?”

เซียวฉางเฉียนพยักหน้าแล้วพูดว่า: “ใช่ครับแม่ อยู่ในมือผมแล้ว”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดขึ้นมาอย่างจริงใจและจริงจัง: “ถ้าหากว่าความสัมพันธ์ของเวยเวยกับประธานกรรมการเซียวกระชับเข้าไปอีกก้าวหนึ่ง อย่าว่าแต่เงินห้าล้านเลย แม้แต่เงินห้าสิบล้านก็จะถือเป็นอะไรได้? ถึงเวลา เงินพวกนี้ก็เข้ากระเป๋าแกหมดไม่ใช่เหรอ?”

ได้ฟังคำพูดนี้ เซียวฉางเฉียนสบายใจขึ้นมาก

เหตุผลที่รับปากให้ลูกสาวอยู่ด้วยกันกับเซียวอี้เชียน พูดให้แจ่มแจ้งก็เพื่อเงิน

เซียวอี้เชียนลงทุนบริษัทเซียวซื่อสิบล้าน แล้วก็ให้เซียวเวยเวยอีกห้าล้าน เงินจำนวนนี้ถือได้ว่าเยอะมาก และนี่ก็ยังเป็นแค่เริ่มต้นเท่านั้น ในวันข้างหน้า เงินที่เขาลงทุนในตระกูลเซียวต้องมากยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน

คิดถึงตรงนี้ เซียวฉางเฉียนไม่มีความอึดอัดใจของก่อนหน้านี้ทันที จูงมือเมียเฉียนหงเย่นกลับเข้าไปในห้องตัวเองที่ชั้นหนึ่งไป

ทันทีที่เข้าไปในห้อง เขาก็พูดขึ้นมาอย่างใจร้อนจนเกินที่จะรอได้: “ที่รัก แฟลตขนาดใหญ่ในTOMSON Rivieraที่เราดูไว้ครั้งก่อน ต้องใช้เงินดาวน์ห้าหกล้าน เรายกเอาของทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหมดก็รวบรวมได้แค่เงินดาวน์เท่านั้น แต่เฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งข้างในคงจะรับมือไม่ไหวแล้ว แต่ว่าตอนนี้มีเงินห้าล้านที่เซียวอี้เชียนให้เวยเวย บวกกับเงินของเรา ซื้อแฟลตขนาดใหญ่นั่นก็ไม่มีแรงกดดันอะไรแล้ว!”

เฉียนหงเย่นพยักหน้า รับคำต่อด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความสุขว่า: “ความจริงดูอย่างนี้แล้ว เวยเวยอยู่กับเซียวอี้เชียนก็ไม่เลวจริงๆ อย่างน้อยก็ไม่เสียเปรียบทางด้านการเงิน ประธานกรรมการเซียวใจกว้างกว่าไอ้เด็กเปรตหวังเหวินเฟยอยู่มาก เวยเวยอยู่กับหวังเหวินเฟยมาหลายปี ยังเคยทำแท้งเพื่อเขา เขาก็ไม่ได้บอกเลยว่าจะให้ค่าขนมเวยเวยกี่ล้าน!”

เซียวฉางเฉียนพยักหน้าซ้ำๆ พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง: “พูดถูกนั่นแหละ! คนแซ่หวังตระกูลนั้น แม่งไม่มีคนดีสักคน!”

เฉียนหงเย่นโบกมือ: “ช่างเถอะ อย่าไปพูดถึงตระกูลที่เรามีความแค้นอย่างไม่มีวันสิ้นสุดเลย ไม่ช้าพวกเขาก็ถูกฟ้าผ่าตายจนหมดอยู่แล้ว คุยเรื่องบ้านกันดีกว่า เขตพื้นที่บ้านพักตากอากาศจินหลิงก็มีไม่น้อย ไม่งั้นพรุ่งนี้เราขับรถไปดูหน่อยเป็นไง?”

“ได้! งั้นก็ไปดูจินจุนซ่างชู่ของเมืองจินหลิงเราก่อน ผมได้ยินมาว่าบ้านพักตากอากาศที่นั่นก็ไม่เลวเหมือนกัน!”

ทั้งสองกำลังพูดคุยวางแผนเรื่องบ้านใหม่กันอยู่ จู่ๆในตอนนี้ก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันรุนแรงดังมาจากชั้นบน

......