ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 256

บทที่256 ใช้การไม่ได้แล้วงั้นรึ（2）

คนที่อาศัยอยู่ข้างบนคือเซียวเวยเวยกับเซียวอี้เชียน สองผัวเมียมองเห็นกันแวบหนึ่ง รีบออกจากห้องไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เวลานี้ เซียวเวยเวยเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย วิ่งลงมาจากชั้นบนด้วยน้ำเสียงร้องไห้พอดี

เซียวฉางเฉียนเห็นบนใบหน้าของเธอยังมีรอยนิ้วมือห้านิ้วอยู่ด้วย รีบร้อนถามว่า: “เวยเวย เกิดอะไรขึ้น? เซียวอี้เชียนตบเธอเหรอ?”

เซียวเวยเวยพูดทั้งน้ำตาว่า: “พ่อ แม่ จู่ๆเขาก็ทำไม่ได้กะทันหันเลย หนูลองทุกวิธีแล้วเขาก็ยังทำไม่ได้ สุดท้ายเขายังพาลโกรธ(เพราะอาย) ตบหน้าหนูฉาดหนึ่ง......”

“ทำไม่ได้แล้ว?” เซียวฉางเฉียนถามด้วยความประหลาดใจ: “อะไรคือทำไม่ได้แล้ว? เกิดอะไรขึ้น?”

เวลานี้เซียวเวยเวยก็ไม่มีเวลาสนใจหน้าตาแล้ว รีบร้อนอธิบายว่า: “ก็คือทำอันนั้นไม่ได้แล้ว อันนั้นของผู้ชาย ไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย!”

“อ๋า?” เฉียนหงเย่นถามด้วยความประหลาดใจ: “เป็นเพราะอายุมากแล้ว เลยใช้การได้ไม่ค่อยดีหรือเปล่า?”

เซียวเวยเวยส่ายหน้าซ้ำๆ: “ไม่ใช่! เมื่อวานยังฮึกเหิมประดุจมังกรและเสือที่ผาดโผนอยู่เลย! จู่ๆวันนี้ก็ใช้การไม่ได้เลย......”

เซียวฉางเฉียนถึงได้เข้าใจ เพราะอะไรลูกสาวถึงถูกตบไปฉาดหนึ่ง

พูดตามความจริง ผู้ชายคนหนึ่ง จู่ๆก็สูญเสียความสามารถทางด้านนั้น ก็ต้องขาดสติไปอย่างแน่นอน

กำลังคิดอยู่ เซียวอี้เชียนรีบร้อนลงมาจากชั้นบนทั้งชุดนอน

เฉียนหงเย่นรีบร้อนถาม: “ประธานเซียว นี่มันเรื่องอะไรกัน? เวยเวยทำไม่ดีตรงไหนคุณพูดกับเธอดีๆก็ได้ ไม่มีความจำเป็นต้องลงไม้ลงมือมั้ง?”

การแสดงออกของเซียวอี้เชียนไม่น่าดูอย่างมาก กัดฟันพูดว่า: “พวกคุณแม่งไม่ต้องพูดไร้สาระ รีบขับรถพาผมไปโรงพยาบาล!”