เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2560

“ส่วนใหญ่คนพวกนี้อาศัยอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก และมีบางส่วนที่อาศัยในเขตอาณานิคมเมื่อก่อน พูดภาษาอังกฤษ ไม่ก็ภาษาฝรั่งเศสตั้งแต่เด็ก ดังนั้นภาษาของแต่ละคนจึงแตกต่างกัน”

“เหมือนอย่างผม อันที่จริงผมไปอเมริกากับพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก แถมยังได้กรีนการ์ด เข้าประจำการในกองทัพอเมริกาเป็นเวลาสามปี ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผมตอบรับการเรียก และกลับมาเข้าร่วมกองทัพอิสระ ดังนั้นภาษาอาหรับของผมจึงแย่มาก ทำได้เพียงใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร”

เย่เฉินพยักหน้า ภาษาที่หลากหลายเช่นนี้ เหมือนอินเดียไม่มีผิด ชาวอินเดียจำนวนไม่น้อยไม่พูดภาษาฮินดี ถึงขนาดที่เมืองและเมืองหลวงแต่ละเมืองในอินเดีย มีภาษาทางการเป็นของตัวเอง บวกกับการที่เคยตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษ ดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเป็นหนึ่งในภาษาทางการ

แต่การที่ภาษาปะปนกันเช่นนี้ เป็นเรื่องดีสำหรับเขา ยิ่งภาษาปะปนกันมากเท่าไร เขายิ่งกลมกลืนเข้าไปได้ง่าย

ดังนั้น เขาพูดกับไฟซาลว่า “หลังจากเข้าไป จำไว้ว่าเมื่อมีโอกาส ให้รีบลงมือ อย่าให้คนจับพิรุธได้”

ไฟซาลรีบพูดว่า “วางใจได้เลย ผมจะทำอย่างเต็มที่!”

เย่เฉินตอบรับ เขาชี้ไปที่ประตู แล้วพูดว่า “เข้าไปกันเถอะ!”

“โอเค!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน