ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2561

เย่เฉินกับไฟซาล เดินตามหลังคนนั้น เข้าไปยังห้องใต้ดิน เขาพบว่าห้องใต้ดินนี้ ขุดลงมาลึกมาก แค่บันไดลึกอย่างน้อยก็ 5-6 เมตรแล้ว ความสูงประมาณตึกสองชั้น

เพราะฤดูหนาวในซีเรีย เป็นช่วงที่ฝนตก น้ำฝนจึงเยอะมาก ทำให้บันไดค่อนข้างชื้น ดินโคลนทั้งสองด้าน ถึงขนาดส่งกลิ่นดินออกมาอย่างรุนแรง

ระหว่างที่เดินลงมา คนนำทางคนนั้น พูดด้วยสีหน้าประจบประแจง “หัวหน้าไฟซาล ผมขออะไรเรื่องหนึ่งได้ไหม”

ไฟซาลถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่องอะไร”

คนนั้นรีบพูดว่า “หัวหน้าไฟซาล ผมอยากขอเข้าทีมยานเกราะของคุณ ผมใช้ปืนกลหนักได้ครับ!”

ไฟซาลแสยะยิ้ม แล้วถามว่า “ฉันว่านายกลัวตายมากกว่า เลยอยากเข้าทีมยานเกราะใช่ไหม”

“ไม่ใช่ครับๆ” คนนั้นพูดอย่างตื่นตระหนก “ผมแค่อยากเข้าไปฝึกในทีมยานเกราะ...”

ไฟซาลหัวเราะ แล้วพูดว่า “ฉันขอคิดก่อน แล้วค่อยบอกนาย”

คนนั้นพูดด้วยสีหน้าซาบซึ้ง “ขอบคุณครับหัวหน้าไฟซาล!”

พูดพลาง เขาก็เดินลงมาจนถึงพื้นด้านล่างของห้องใต้ดิน

ด้านล่างห้องใต้ดินมีประตูเหล็กบานหนึ่ง มีหน้าต่างบานเล็กๆ อยู่บนประตูเหล็ก เห็นว่ามีแสงสว่างอยู่ด้านใน

ขณะนั้น คนนำทางใช้มือตบไปบนประตูเหล็ก แล้วพูดว่า “เปิดประตู หัวหน้าไฟซาลมา!”

คนข้างในรีบเปิดกลอนประตู ชายผมหยิกโผล่หัวออกมา เขาโบกมือให้ไฟซาล จากนั้นจึงยิ้มแล้วพูดว่า “หัวหน้าไฟซาล คุณมาได้ยังไง”

ไฟซาลพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผู้บัญชาการให้ฉันแวะมาดู และให้ฉันคุยกับตัวประกันด้วย”

ขณะนั้น ทหารคนที่เปิดประตู เดินเข้ามาข้างไฟซาล และพูดเบาๆ ว่า “หัวหน้าไฟซาล จอมพลจะลงมือตอนไหนกันแน่ครับ ผมว่า รีบฆ่าพวกคนอเมริกันนี่ดีกว่า อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ต้องให้พวกเรามาเฝ้าอยู่ในนี้ ที่นี่ทั้งชื้นทั้งเหม็น อยู่ไปนานๆ ทำให้รู้สึกระคายเคืองผิวและไม่สบายตัว!”

ไฟซาลพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “เรื่องของพวกเขา ผู้บัญชาการมีแผนอยู่แล้ว พวกนายทำตามคำสั่งของผู้บัญชาการไปเถอะ เรื่องอื่นไม่ต้องพูด ไม่ต้องถาม!”

“ครับ” คนนั้นถอนหายใจอย่างจนปัญญา แล้วพูดว่า “ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ หัวหน้าไฟซาล ช่วยเราพูดด้วยนะครับ ช่วยจัดคนมาผลัดเปลี่ยนเวร อยู่แต่ในห้องใต้ดิน มันทรมานจริงๆ ครับ”

ขณะนั้นเย่เฉินเดินมาตรงหน้าคนนั้น และตบไหล่เขาเบาๆ แล้วพูดว่า “สหาย ทุกคนทำเพื่อจอมพล อย่าบ่นมากสิ!”

พูดพลาง ปราณทิพย์แทรกซึมเข้าไปในร่างกาย และวิ่งไปที่สมองของอีกฝ่าย

จากนั้น คนนี้โดนเย่เฉินสะกดจิตเหมือนไฟซาล เมื่อได้ยิน เขาจึงรีบพูดว่า “คุณพูดถูกอย่างยิ่ง!”