ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2565
เมื่อได้ยินคำถามของเย่เฉิน ชายคนนั้นเถียงว่า “อย่างแรก! ฉันไม่เชื่อว่านายมาจากจีน! เพราะมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”
พูดจบ เขามองทุกคน และพูดอย่างจริงจังว่า “ทุกคนเคยศึกษาภูมิศาสตร์โลก และเคยศึกษาภูมิศาสตร์จีน แน่นอนว่าต้องรู้ระยะทางจากจีนมาที่นี่!”
“ถ้าบินจากศูนย์กลางของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงอย่างน้อยๆ ก็หกพันกิโลเมตรใช่ไหม”
“ถ้าบินจากทางตะวันตกของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงต้องไม่ต่ำกว่าห้าพันกิโลเมตร”
เย่เฉินยกนิ้วโป้ง แล้วพูดว่า “นายเป็นอัจฉริยะจริงๆ! รู้ไปซะทุกอย่าง!”
พูดจบ เย่เฉินพูดเปลี่ยนเรื่อง เขาพูดอย่างยียวนว่า “แต่คนฉลาดอย่างนายเดาผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้มาจากศูนย์กลางหรือทางตะวันตกของจีน ฉันมาจากทางตะวันออกของจีน”
“ทางตะวันออกของจีนเหรอ!” ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดีย ที่ถูกเย่เฉินเรียกว่าอัจฉริยะ พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ทางตะวันออกของจีน ไม่มีทางเป็นไปได้! จากทางตะวันออกของจีนมาที่นี่ อย่างน้อยก็เจ็ดพันกิโลเมตร นายใช้ระยะเวลาสั้นๆ บินมาที่นี่ได้ยังไง นั่งจรวดมาหรือไง”
พูดพลาง เขาแสยะยิ้มแล้วพูดต่อ “อีกอย่าง เป็นที่รู้กันดีกว่า เพราะที่ซีเรียมีสงคราม เส้นทางการบินจึงยังไม่ได้รับการฟื้นฟู นายอยากบินจากจีนมาซีเรีย ต้องบินไปที่ประเทศเพื่อนบ้านก่อน แล้วค่อยใช้ยานพาหนะทางบกเข้ามาที่นี่ ถึงนายใช้เส้นทางที่สั้นที่สุด และไม่มีอะไรทำให้ล่าช้า จากการคาดเดาของฉัน ยังไงอย่างน้อย นายก็ต้องใช้เวลา 20 กว่าชั่วโมง ในการมาที่นี่ แต่เราโดนจับมาที่นี่ ไม่ถึง 24 ชั่วโมง หรือนายมีความสามารถในการคาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าเหรอ เพราะฉะนั้น ฉันคิดว่านายกำลังโกหก!”
เย่เฉินส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เขามองเฮ่อจือชิว แล้วถามว่า “ไอ้หมอนี่โง่แบบนี้ตลอดหรือเปล่า”
จู่ๆ เฮ่อจือชิวมีสีหน้ากระอักกระอ่วน และลังเลเล็กน้อย
“ฉันพูดตรงๆ นะ สื่อยุโรปและอเมริกา ไม่รายงานข่าวที่พวกนายโดนจับตัวมาสักนิด!”
“การไม่รายงานข่าว หมายถึงอะไร นายรู้หรือเปล่า หมายความว่าคนที่เกิดในประเทศเดียวกับพวกนาย ไม่รู้ว่าพวกนายโดนจับตัวมา!”
“เพราะฉะนั้นทหารของประเทศนาย ไม่มีทางส่งทหารมาช่วยพวกนาย อย่าว่าแต่ส่งทหารกองทัพใหญ่มาช่วยคนกลุ่มเล็กอย่างพวกนายเลย ฝ่ายค้านเรียกค่าไถ่ 80 ล้านดอลลาร์สหรัฐจากสถานทูตของพวกนาย ยังถูกปฏิเสธ พวกนายยังหวังให้พวกเขาส่งทหารมาช่วยอีกเหรอ นายคิดว่าพ่อนายคือนักธุรกิจที่ชื่อบัฟเฟตต์ หรือบิล เกตส์ งั้นเหรอ”
“ฉันไม่เชื่อ!” เยาวชนอเมริกันต่างพากันเถียง “นายกำลังโกหกแน่นอน!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...