ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2565

เมื่อได้ยินคำถามของเย่เฉิน ชายคนนั้นเถียงว่า “อย่างแรก! ฉันไม่เชื่อว่านายมาจากจีน! เพราะมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”

พูดจบ เขามองทุกคน และพูดอย่างจริงจังว่า “ทุกคนเคยศึกษาภูมิศาสตร์โลก และเคยศึกษาภูมิศาสตร์จีน แน่นอนว่าต้องรู้ระยะทางจากจีนมาที่นี่!”

“ถ้าบินจากศูนย์กลางของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงอย่างน้อยๆ ก็หกพันกิโลเมตรใช่ไหม”

“ถ้าบินจากทางตะวันตกของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงต้องไม่ต่ำกว่าห้าพันกิโลเมตร”

เย่เฉินยกนิ้วโป้ง แล้วพูดว่า “นายเป็นอัจฉริยะจริงๆ! รู้ไปซะทุกอย่าง!”

พูดจบ เย่เฉินพูดเปลี่ยนเรื่อง เขาพูดอย่างยียวนว่า “แต่คนฉลาดอย่างนายเดาผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้มาจากศูนย์กลางหรือทางตะวันตกของจีน ฉันมาจากทางตะวันออกของจีน”

“ทางตะวันออกของจีนเหรอ!” ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดีย ที่ถูกเย่เฉินเรียกว่าอัจฉริยะ พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ทางตะวันออกของจีน ไม่มีทางเป็นไปได้! จากทางตะวันออกของจีนมาที่นี่ อย่างน้อยก็เจ็ดพันกิโลเมตร นายใช้ระยะเวลาสั้นๆ บินมาที่นี่ได้ยังไง นั่งจรวดมาหรือไง”

พูดพลาง เขาแสยะยิ้มแล้วพูดต่อ “อีกอย่าง เป็นที่รู้กันดีกว่า เพราะที่ซีเรียมีสงคราม เส้นทางการบินจึงยังไม่ได้รับการฟื้นฟู นายอยากบินจากจีนมาซีเรีย ต้องบินไปที่ประเทศเพื่อนบ้านก่อน แล้วค่อยใช้ยานพาหนะทางบกเข้ามาที่นี่ ถึงนายใช้เส้นทางที่สั้นที่สุด และไม่มีอะไรทำให้ล่าช้า จากการคาดเดาของฉัน ยังไงอย่างน้อย นายก็ต้องใช้เวลา 20 กว่าชั่วโมง ในการมาที่นี่ แต่เราโดนจับมาที่นี่ ไม่ถึง 24 ชั่วโมง หรือนายมีความสามารถในการคาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าเหรอ เพราะฉะนั้น ฉันคิดว่านายกำลังโกหก!”

เย่เฉินส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เขามองเฮ่อจือชิว แล้วถามว่า “ไอ้หมอนี่โง่แบบนี้ตลอดหรือเปล่า”

จู่ๆ เฮ่อจือชิวมีสีหน้ากระอักกระอ่วน และลังเลเล็กน้อย