ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2566
ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียคนเมื่อครู่ มองเฮ่อจือชิว แล้วพูดเสียงดังว่า “จือชิว เธอต้องระวังเขาให้ดี ฉันสงสัยมากว่าเขาเป็นสมาชิกฝ่ายค้าน! ไม่งั้น ถึงเขามีความสามารถมากแค่ไหน ก็ไม่มีทางมาที่นี่ โดยใช้ระยะเวลาเพียงสั้นๆ อีกอย่างเธออย่าลืมนะ ที่นี่มีทหารฝ่ายค้าน 1-2 พันคนคอยเฝ้าอยู่ ถ้าเขาไม่ใช่คนของพวกนั้น ไม่มีทางรอดเข้ามาได้หรอก! เธอดูสิ เขาใส่ชุดฝ่ายค้าน ถืออาวุธของพวกนั้นด้วย เขาต้องเป็นคนของฝ่ายค้านแน่นอน!”
จากนั้น เขาจ้องเย่เฉิน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไอ้หมอนี่มาแสร้งทำถึงที่นี่ แถมยังดูหมิ่นประเทศเราด้วย ไม่รู้มีแผนอะไรหรือเปล่า! ไม่แน่ ฝ่ายค้านอาจรู้ว่าเธอเป็นคนอเมริกันเชื้อสายจีน เลยหาคนเชื้อสายจีนในกองทัพแบบเขา มาเพื่อหลอกเธอ ฉันว่าฝ่ายค้านต้องส่งเขามาเพื่อปลุกระดมเธอแน่! เธอห้ามเชื่อเขานะ!”
เย่เฉินโกรธคนโง่คนนั้น จนอยากจะหัวเราะออกมา จึงย้อนถามเขาว่า “ในเมื่อนายมั่นใจว่าฉันเป็นคนของฝ่ายค้าน งั้นนายมาอวดเก่งต่อหน้าฉันขนาดนี้ ไม่กลัวฉันเอาปืน AK47 ในมือ ยิงนายหรือไง”
ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียเริ่มตึงเครียด แต่แสร้งทำเป็นพูดอย่างไม่ยอม “ฉันไม่เชื่อว่านายจะทำร้ายฉัน! ฝ่ายค้านของพวกนายลงทุนลงแรง จับพวกเรามา เพื่อต้องการต่อรองกับประเทศเราไม่ใช่เหรอ ถ้านายฆ่าฉัน จะเอาอะไรไปต่อรองกับประเทศเราได้อีกล่ะ อีกอย่าง ถ้าประเทศเราจะแก้แค้นพวกนาย นั่นเท่ากับวาระสุดท้ายของพวกนาย! เมื่อถึงตอนนั้น แค่ยิงขีปนาวุธไม่กี่ลูก ที่นี่ก็จะราบเป็นหน้ากลอง!”
เย่เฉินพูดเยาะเย้ย “พวกนายทั้งแปดคน ก็แค่พวกบ้าเรียน และมีผลการเรียนดีเท่านั้น พูดถึงเรื่องฐานะทางครอบครัว พ่อแม่นายมีเงินไหม พูดถึงเรื่องภูมิหลัง หัวหน้าครอบครัวของพวกนาย มีใครเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติในอเมริกาหรือเปล่า”
“ไม่มีทั้งเงินและอำนาจ ยังมีหน้ามาพูดว่าหน่วยเนวีซีลจะมาช่วยพวกนายเหรอ แถมยังให้พวกเขาใช้ขีปนาวุธแก้แค้นด้วย ฉันไม่ได้ดูถูกนะ ถึงจะเป็นขีปนาวุธขนาดเล็กแค่อันเดียว ก็ราคาเป็นล้านดอลลาร์ ขีปนาวุธพื้นผิวสู่พื้น เริ่มต้นที่หลายสิบล้านดอลลาร์ ใช้อาวุธราคาแพงพวกนี้แก้แค้นให้พวกนาย คิดว่าตัวเองเป็นใครไม่ทราบ”
สีหน้าของชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดีย ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาอยากพูด แต่จู่ๆ ก็ไม่รู้จะเถียงยังไง
ดังนั้น เขาจึงแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “โอเค ในเมื่อเป็นเช่นนี้ นายก็รอให้ประเทศของพวกนาย มาช่วยแล้วกัน”
พูดจบ เขาหันไปหาเฮ่อจือชิว แล้วพูดอย่างจริงจัง “คุณเฮ่อ ผมไม่อยากถามคำถามเดียวกันกับคุณ พ่อคุณขอร้องให้ผมมาช่วย ดังนั้น ไม่ว่าคุณคิดว่าตัวเองเป็นคนประเทศไหน แค่คุณยอมไปกับผม ผมจะช่วยคุณออกไป และพาคุณกลับจีน”
“แต่! ถ้าคุณไม่ยอมไปกับผม คนอย่างเย่เฉินไม่เคยบังคับใคร รบกวนคุณช่วยอัดวิดีโอให้หน่อย บอกว่าตัวเองไม่ยอมไปกับผม ผมจะเอาวิดีโอกลับไปให้พ่อคุณดู ถือว่าเป็นคำอธิบายให้พ่อคุณ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...