ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2567
เมื่อเย่เฉินเอ่ยชื่อตัวเองออกมา เหมือนเฮ่อจือชิวโดนฟ้าผ่า สีหน้าของเธอหลงเหลือเพียงความตกตะลึง
เธอไม่เคยเจอหน้าเย่เฉิน เคยส่งข้อความเสียงคุยกันในวีแชทครั้งหนึ่ง เพราะคุยกันน้อยมาก เนื้อหาที่คุยก็ไม่เยอะ เธอจึงจำเสียงเย่เฉินไม่ค่อยได้ ดังนั้นจึงไม่คิดว่าชายตรงหน้า คือคนเดียวกับเย่เฉิน ที่คุยกันในวีแชท
แต่เมื่อได้ยินเขาพูดชื่อ เฮ่อจือชิวรีบเอาทั้งสองคนมาเทียบกันทันที!
ตอนนี้ เธอถามอย่างตื่นเต้น “คุณเย่...ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ได้”
เย่เฉินยักไหล่ เขาพูดอย่างทอดถอนใจ “ผมบอกคุณไปแล้ว ที่นี่ไม่ปลอดภัย แต่คุณไม่เชื่อ รู้ไหมว่าพ่อคุณเป็นห่วงแค่ไหน”
เมื่อเฮ่อจือชิวได้ยิน เธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียพูดว่า “จือชิว เธออย่าไปหลงกลเขานะ! ดูก็รู้ว่าไอ้หมอนี่ไม่ใช่คนดี!”
ชายเชื้อสายจีนก็พูดอย่างเห็นด้วยว่า “ใช่ จือชิว อย่าไปเชื่อเขา! เธอต้องเชื่อมั่น อเมริกาต้องช่วยเราออกไปแน่นอน!”
พูดพลาง เขาก็รู้สึกฮึกเหิม และพูดว่า “ฉันเชื่อ แค่เราอดทน รอให้พวกเราถูกช่วยออกไป ในสายตาของสื่อ เราต้องเป็นฮีโร่ที่ต่อสู้กับพวกฝ่ายค้าน ที่ถึงตายก็ไม่มีวันยอมพวกนั้น เมื่อเรากลับไปอเมริกา จะต้องกลายเป็นฮีโร่ในสายตาของทุกคนแน่นอน! ถ้าตอนนี้เธอถูกเขาปั่นหัว ถูกเขาหลอก ถึงตอนนั้นเธอจะไม่ได้เป็นฮีโร่ในสายตาทุกคน อีกทั้งอาจจะโดนคนอื่นทำร้ายและเป็นที่รังเกียจด้วย!”
เย่เฉินเห็นความคิดแปลกประหลาดของไอ้หมอนี่ เขาแสยะยิ้มแล้วถามว่า “พี่ชาย นายเกิดและโตที่อเมริกาใช่ไหม”
ชายเชื้อสายจีนพยักหน้าเบาๆ
พูดจบ เธอไม่รอให้เฮ่อจือชิวตอบ และรีบพูดต่อ “อายุน้อยยังไม่เท่าไร แต่เธอเคยคิดไหม บอสใหญ่ที่มีค่าตัวกว่าแสนล้าน จะบินมาซีเรียด้วยตัวเอง เพื่อทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง”
“อีกอย่าง! เมื่อกี้ซันเจย์วิเคราะห์ให้เธอฟังแล้ว ถ้าเขาเป็นบอสใหญ่คนนั้นจริง จะบินจากจีนมาที่นี่ ในระยะเวลาอันสั้นได้ยังไง เธอคิดว่าเขาเป็นไอรอนแมนเหรอ”
ชายเชื้อสายจีนพูดว่า “ใช่! จือชิว เธอคิดให้ดี เธอไม่เคยเจอหน้าคุณเย่ ดังนั้นเธอตัดสินยังไง ว่าคนตรงหน้าคือเขา ฉันสงสัยว่าไอ้หมอนี่ จะแฮกพาสเวิร์ดมือถือของเธอ แล้วแอบดูบันทึกสนทนาของเธอ เขาจับจุดอ่อนนี้ได้ และใช้ชื่อของคุณเย่ เพื่อหลอกเธอ!”
เฮ่อจือชิวส่ายหน้า เธอพูดอย่างมั่นใจ “ฉันยืนยันได้ว่าเขาคือคุณเย่! เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้เทียบเสียงของเขา กับเสียงที่คุยกันในแชท แต่ตอนนี้ฉันแน่ใจ ทั้งสองคนคือคนเดียวกัน!”
คนอื่นคิดว่าเฮ่อจือชิวบ้าไปแล้วแน่ๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...