เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2567

เมื่อเย่เฉินเอ่ยชื่อตัวเองออกมา เหมือนเฮ่อจือชิวโดนฟ้าผ่า สีหน้าของเธอหลงเหลือเพียงความตกตะลึง

เธอไม่เคยเจอหน้าเย่เฉิน เคยส่งข้อความเสียงคุยกันในวีแชทครั้งหนึ่ง เพราะคุยกันน้อยมาก เนื้อหาที่คุยก็ไม่เยอะ เธอจึงจำเสียงเย่เฉินไม่ค่อยได้ ดังนั้นจึงไม่คิดว่าชายตรงหน้า คือคนเดียวกับเย่เฉิน ที่คุยกันในวีแชท

แต่เมื่อได้ยินเขาพูดชื่อ เฮ่อจือชิวรีบเอาทั้งสองคนมาเทียบกันทันที!

ตอนนี้ เธอถามอย่างตื่นเต้น “คุณเย่...ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ได้”

เย่เฉินยักไหล่ เขาพูดอย่างทอดถอนใจ “ผมบอกคุณไปแล้ว ที่นี่ไม่ปลอดภัย แต่คุณไม่เชื่อ รู้ไหมว่าพ่อคุณเป็นห่วงแค่ไหน”

เมื่อเฮ่อจือชิวได้ยิน เธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียพูดว่า “จือชิว เธออย่าไปหลงกลเขานะ! ดูก็รู้ว่าไอ้หมอนี่ไม่ใช่คนดี!”

ชายเชื้อสายจีนก็พูดอย่างเห็นด้วยว่า “ใช่ จือชิว อย่าไปเชื่อเขา! เธอต้องเชื่อมั่น อเมริกาต้องช่วยเราออกไปแน่นอน!”

พูดพลาง เขาก็รู้สึกฮึกเหิม และพูดว่า “ฉันเชื่อ แค่เราอดทน รอให้พวกเราถูกช่วยออกไป ในสายตาของสื่อ เราต้องเป็นฮีโร่ที่ต่อสู้กับพวกฝ่ายค้าน ที่ถึงตายก็ไม่มีวันยอมพวกนั้น เมื่อเรากลับไปอเมริกา จะต้องกลายเป็นฮีโร่ในสายตาของทุกคนแน่นอน! ถ้าตอนนี้เธอถูกเขาปั่นหัว ถูกเขาหลอก ถึงตอนนั้นเธอจะไม่ได้เป็นฮีโร่ในสายตาทุกคน อีกทั้งอาจจะโดนคนอื่นทำร้ายและเป็นที่รังเกียจด้วย!”

เย่เฉินเห็นความคิดแปลกประหลาดของไอ้หมอนี่ เขาแสยะยิ้มแล้วถามว่า “พี่ชาย นายเกิดและโตที่อเมริกาใช่ไหม”

ชายเชื้อสายจีนพยักหน้าเบาๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน