ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2568

ชายเชื้อสายจีนส่ายหน้า พลางพูดว่า “จือชิว ฉันรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง และกลัวตาย แต่เธอต้องเชื่อว่าบนโลกนี้ ไม่มีใครกล้าฆ่าพลเมืองอเมริกาตามอำเภอใจ! สุดท้ายเราต้องได้รับการช่วยเหลือแน่นอน!”

เย่เฉินขำเขามาก จึงอดถามเขาไม่ได้ว่า “พี่ชาย นี่ฉันไม่ได้พูดใส่ร้าย หรือพูดโม้นะ เป็นความคิดส่วนรวม ในอเมริกาของพวกนาย ตลอดทั้งวันมีการยิงไม่รู้จบ ไม่ทันได้พูดอะไรก็ยิงขีปนาวุธใส่ประชาชน จนทำให้ประชาชนผู้บริสุทธิ์เสียชีวิตหลายสิบคน นายยังกล้าพูดว่า ไม่มีใครกล้าฆ่าพลเมืองอเมริกาตามอำเภอใจอีกเหรอ ไม่รู้สึกขัดแย้งในตัวเองบ้างหรือไง”

ชายเชื้อสายจีน พูดเถียงคอเป็นเอ็น “สถานการณ์ที่นายพูด ล้วนเกิดขึ้นในประเทศ! ไม่ได้เกิดขึ้นนอกประเทศ! เรื่องในประเทศจะนับได้ยังไง”

เย่เฉินหัวเราะ แล้วถามว่า “นายหมายความว่า เรื่องในประเทศ เป็นความขัดแย้งของคนในประเทศเหรอ”

“ใช่!” ชายเชื้อสายจีนรีบพูดเห็นด้วย “เป็นความขัดแย้งของคนในประเทศ!”

เย่เฉินพยักหน้า และมองเฮ่อจือชิว จากนั้นจึงพูดว่า “ผมคิดว่า ถ้าพ่อคุณรู้ว่า วันๆ คุณเอาแต่อยู่กับพวกโง่ ไม่เป็นการเป็นงานพวกนี้ ไม่รู้พ่อคุณจะเจ็บปวดแค่ไหน”

เฮ่อจือชิวมีสีหน้ากระอักกระอ่วน

ปกติเธอก็รู้สึกว่าเพื่อนแต่ละคนฉลาด ต่างเป็นพวกบ้าเรียน และเป็นคนมีความสามารถ แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไม แต่ละคนกลับไร้ความคิด

เย่เฉินก็ไม่แน่ใจว่าเฮ่อจือชิวจะเชื่อตัวเองหรือเปล่า ดังนั้นจึงล้วงมือถือออกมา และเปิดแชทที่เขาคุยกับเฮ่อจือชิว และยื่นไปตรงหน้าเธอ จากนั้นจึงเลื่อนบันทึกสนทนา แล้วพูดว่า “บันทึกสนทนาแบบนี้ ไม่น่าปลอมขึ้นมาได้ ดังนั้น คุณเชื่อผมหรือยัง”

เฮ่อจือชิวแทบจะไม่ลังเล “ฉันเชื่อ!”

เมื่อคนอื่นเห็นภาพตรงหน้า ต่างพากันพูดไม่ออก!