เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2576

เฮ่อจือชิวถามว่า “คุณมีสิทธิ์อะไร! ฉันมีสิทธิ์เลือกไม่ให้คุณพาฉันไป!”

เย่เฉินชี้คามมิต แล้วย้อนถามว่า “ตอนพวกเขาจับตัวคุณ ทำไมคุณไม่พูดแบบนี้กับเขาล่ะ”

จู่ๆ เฮ่อจือชิวโดนถามจนพูดไม่ออก เธอพูดติดๆ ขัดๆ ว่า “ฉัน...ฉัน...”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ไม่ต้องพูดแล้ว ผมขี้เกียจพูดกับคุณ วันนี้ยังไงคุณก็ต้องไป ไม่ไปก็ต้องไป ถ้าคุณอยากตาย รอให้กลับไปจีนก่อน ถึงเมืองจินหลิงเมื่อไร หลังจากผมส่งคุณถึงมือพ่ออย่างปลอดภัย คุณค่อยกลับมาก็ได้ เมื่อถึงตอนนั้น คุณจะอยู่หรือตาย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผม”

เฮ่อจือชิวพูดว่า “แต่ฉันไม่อยากกลับไป!”

เย่เฉินส่งเสียงหึ “ไม่อยากเหรอ คุณไม่อยากมากเกินไปแล้ว คุณไม่อยากไป ผมก็จะพาคุณไป!”

พูดจบ เขาพูดกับไฟซาลว่า “ปิดปากเธอไว้ ฉันไม่อยากได้ยินเสียงเธอ!”

ไฟซาลรีบเก็บที่คลุมศีรษะ ที่เฮ่อจือชิวใส่ก่อนหน้านี้ ขึ้นมาจากพื้น จากนั้นเขาขยำมันจนเป็นก้อน และยัดเข้าไปในปากเฮ่อจือชิว

เฮ่อจือชิวถูกอุดปากเอาไว้ เธอพูดอะไรออกมาไม่ได้ ทำได้เพียงขัดขืน พลางมองเย่เฉินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา

เย่เฉินไม่มองเธอ และกวักมือให้ไฟซาล “พาออกไป!”

ไฟซาลรีบพาเฮ่อจือชิวไปที่ห้องข้างนอก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน