ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2576
เฮ่อจือชิวถามว่า “คุณมีสิทธิ์อะไร! ฉันมีสิทธิ์เลือกไม่ให้คุณพาฉันไป!”
เย่เฉินชี้คามมิต แล้วย้อนถามว่า “ตอนพวกเขาจับตัวคุณ ทำไมคุณไม่พูดแบบนี้กับเขาล่ะ”
จู่ๆ เฮ่อจือชิวโดนถามจนพูดไม่ออก เธอพูดติดๆ ขัดๆ ว่า “ฉัน...ฉัน...”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ไม่ต้องพูดแล้ว ผมขี้เกียจพูดกับคุณ วันนี้ยังไงคุณก็ต้องไป ไม่ไปก็ต้องไป ถ้าคุณอยากตาย รอให้กลับไปจีนก่อน ถึงเมืองจินหลิงเมื่อไร หลังจากผมส่งคุณถึงมือพ่ออย่างปลอดภัย คุณค่อยกลับมาก็ได้ เมื่อถึงตอนนั้น คุณจะอยู่หรือตาย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผม”
เฮ่อจือชิวพูดว่า “แต่ฉันไม่อยากกลับไป!”
เย่เฉินส่งเสียงหึ “ไม่อยากเหรอ คุณไม่อยากมากเกินไปแล้ว คุณไม่อยากไป ผมก็จะพาคุณไป!”
พูดจบ เขาพูดกับไฟซาลว่า “ปิดปากเธอไว้ ฉันไม่อยากได้ยินเสียงเธอ!”
ไฟซาลรีบเก็บที่คลุมศีรษะ ที่เฮ่อจือชิวใส่ก่อนหน้านี้ ขึ้นมาจากพื้น จากนั้นเขาขยำมันจนเป็นก้อน และยัดเข้าไปในปากเฮ่อจือชิว
เฮ่อจือชิวถูกอุดปากเอาไว้ เธอพูดอะไรออกมาไม่ได้ ทำได้เพียงขัดขืน พลางมองเย่เฉินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา
เย่เฉินไม่มองเธอ และกวักมือให้ไฟซาล “พาออกไป!”
ไฟซาลรีบพาเฮ่อจือชิวไปที่ห้องข้างนอก
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดกับพวกไฟซาล “พวกนายอยู่ที่นี่ต่อ”
พวกนั้นรีบพูดอย่างไม่ลังเล “รับทราบ!”
เย่เฉินดึงเฮ่อจือชืว ที่โดนมัดมือไพล่หลัง เข้ามาหาตัว จากนั้นจึงพูดกับคามมิตว่า “เราสามคนขึ้นไปกันเถอะ”
เฮ่อจือชิวพูดอะไรไม่ได้ เธอทำได้เพียงร้องไห้ คามมิตเป็นฝ่ายเอาปืนพกของตัวเอง โยนลงพื้น แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “น้องชาย ให้ฉันเดินนำหน้าเถอะ ในมือนายมีปืน ขาฉันก็เดี้ยง นายไม่ต้องกังวลว่าฉันจะหนี”
เย่เฉินชื่นชมนิสัยใจคอของคามมิตเพิ่มขึ้น เขาพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “รบกวนพี่ชายด้วย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...