ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2577

เมื่อเย่เฉินเห็นคามมิตเดินขึ้นบันไดแบบกะเผลก เขารู้สึกสงสัยในใจ จึงเอ่ยปากถาม “พี่ชาย เคยได้รับบาดเจ็บที่ขาข้างนี้เหรอ”

คามมิตหันมามองเขา แล้วมองขาซ้ายของตัวเอง จากนั้นจึงพูดอย่างหดหู่ว่า “ครั้งหนึ่งขาซ้ายของฉัน เคยได้รับบาดเจ็บสาหัสระหว่างสู้รบ โดนสะเก็ดระเบิดน่ะ ตอนนั้นมีทางเดียวคือตัดขา แต่โชคดีที่ต่อมา ยังหาวิธีรักษาขาข้างนี้เอาไว้ได้ แต่ขาข้างนี้บาดเจ็บ จนไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก ดังนั้นหลังการรักษา กล้ามเนื้อลีบอย่างรุนแรง การใช้งานลดลงไปมาก มันเลยเดี้ยงอย่างนี้...”

พูดพลาง เขาอดหดหู่ใจไม่ได้ “สถานที่อย่างซีเรีย ความลำบากของจอมพลพิการ ยากที่จะอธิบายได้!”

ถึงไม่ได้พิการจนถึงขั้นรุนแรง แต่คามมิตเป็นผู้สั่งการระดับสูง ของกองกำลังติดอาวุธขนาดใหญ่ การที่ขาข้างหนึ่งพิการ มีผลกับภาพลักษณ์ บารมีความน่าเชื่อถือของเขาเป็นอย่างมาก

แต่ผลกระทบร้ายแรงที่สุด คือความมั่นใจของเขาลดลงไปมาก

ครั้งหนึ่ง คามมิตยังเป็นจอมพลที่มีความทะเยอทะยาน ปรารถนาที่จะสร้างความสำเร็จ ท่ามกลางการต่อสู้ที่วุ่นวาย ถึงขนาดหวังว่าจะได้เป็นผู้สั่งการสูงสุด ในกองกำลังฝ่ายค้าน

แต่หลังจากที่ขาพิการ ส่งผลกระทบกับเขามาก รวมถึงความมั่นใจของเขาก็ถูกทำลายลงด้วย

เดิมทีกองทัพของเขามีเกือบหมื่นคน เป็นหนึ่งในกองกำลังของฝ่ายค้าน ที่แข็งแกร่งมาก แต่เมื่อคนใกล้ชิดเห็นขาเขาพิการ ความมั่นใจถูกทำลาย เลยใช้โอกาสนี้ ปลุกระดมให้ลูกน้องส่วนหนึ่ง ออกไปยืนหยัดด้วยตัวเอง ทำให้กำลังของเขาลดลงอย่างกะทันหัน

บางครั้งความจริงช่างน่าเวทนายิ่งนัก ตอนที่ใครคนหนึ่งมีบารมี มีอำนาจน่าเกรงขาม ลูกน้องต่างพากันเชื่องอย่างกับแมว ภักดีอย่างกับสุนัข

แต่เมื่ออำนาจของใครคนนั้นลดลง ร่างกายเสื่อมโทรม ลูกน้องก็เริ่มมีใจคิดคดทรยศ

การยืนหยัดด้วยตัวเอง นับว่ามีคุณธรรมมากแล้ว แต่พวกคนที่ไร้คุณธรรม ถึงกับฉวยโอกาสฆ่าหัวหน้าตัวเอง เพราะต้องการเข้ามาแทนที่

เรื่องแบบนี้ เห็นบ่อยจนชินตามาตั้งแต่สมัยโบราณ

จักรพรรดิซ่งไท่จู่หรือจ้าวควงอิ้น เดิมทีอยู่ในยุคห้าราชวงศ์ ผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมามีอำนาจ ในราชวงศ์โจวยุคหลัง หลังจากโจวซื่อจงสวรรคตในตอนนั้น ทิ้งให้บุตรชายวัย 7 ขวบ โจวก้งตี้ ขึ้นครองบัลลังก์ ต่อมาเพียงชั่วพริบตา เกิดเหตุรัฐประหารเฉินเฉียว บรรดานายทัพพร้อมใจกันสนับสนุนจ้าวควงอิ้นขึ้นสู่บัลลังก์มังกร

เรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นนับไม่ถ้วนในประวัติศาสตร์

คามมิตที่อยู่ในซีเรียก็ไม่ต่างกัน

เศรษฐกิจในที่แบบนี้ล้าหลังมาก อีกทั้งยังมีภูเขามากมาย ระดับยานยนต์ของทหารต่ำมาก ส่วนใหญ่ในการขนส่งยังต้องใช้การเดินเท้า และพวกสัตว์ เช่น ม้า ล่อ ในสถานการณ์เช่นนี้ ความพิการของคามมิต จึงหนักหนาขึ้นเรื่อยๆ

ตอนทหารสู้รับกันตามแนวภูเขา เขาไม่สามารถเข้าไปปลุกใจทหารแถวหน้าได้

ตอนกองกำลังเริ่มเคลื่อนไหวบริเวณเขตภูเขา เขาก็ไม่สามารถเข้าร่วมได้

เดิมทีทหารของฝ่ายค้าน เป็นพวกประชาชน เกิดในสถานที่ล้าหลัง ยิ่งต้องการผู้บังคับบัญชานำทัพ หรือเข้าไปอยู่ในนั้นด้วย แต่ขาของคามมิตกลับกลายเป็นอุปสรรคใหญ่

ตอนนี้คามมิตเดินกะเผลกออกมาจากห้องใต้ดิน โดยมีเย่เฉินกับเฮ่อจือชิวเดินตามหลังมา

หลังจากออกมา เห็นเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง จอดอยู่ในลาน ส่วนพวกทหารติดอาวุธ พากันแยกย้ายไปหมดแล้ว

กระสุนที่ติดไว้ด้านล่างทั้งสองข้างของเฮลิคอปเตอร์ ถูกถอดออกไปหมดแล้ว กระสุนที่มีกำลังทำลายล้างสูง ถูกถอดออกไปจนหมด