ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2578

เฮลิคอปเตอร์นำเครื่องขึ้นทันที จากนั้นจึงบินไปยังจุดหมายปลายทาง ที่เย่เฉินนัดกับหานกวางเย่าเอาไว้

ทางภูเขาสิบกว่ากิโลเมตร ถ้าคนทั่วไปใช้เท้าเดิน หนึ่งวันไม่น่าจะเดินถึง แต่เฮลิคอปเตอร์ใช้เวลาแค่สิบกว่านาทีเท่านั้น

ไม่นาน เฮลิคอปเตอร์มาถึงจุดหมายปลายทาง เป็นยอดเขา ที่มีพื้นที่ค่อนข้างราบเรียบ ไม่สูงมาก และไม่ค่อยชันด้วย แต่บริเวณไม่กี่กิโลเมตรอบๆ ไม่มีถนนเลย ดังนั้นจึงแทบจะไม่มีคน

หลังจากเฮลิคอปเตอร์ลงจอด เย่เฉินพูดกับคามมิตว่า “พี่ชาย รบกวนรอที่นี่สักครู่ เมื่อเฮลิคอปเตอร์มารับฉัน นายก็ไปได้”

คามมิตพูดอย่างไม่ลังเลว่า “ได้เลยๆ แบบนี้นายจะได้วางใจยิ่งขึ้น!”

พูดจบ เขาหันไปสั่งนักบินว่า “ดับเครื่องและดับไฟ เรารออยู่ที่นี่สักพัก!”

นักบินรีบทำตามคำสั่ง

เมื่อดับเครื่องลง รอบๆ เต็มไปด้วยความเงียบ จนได้ยินเสียงสะอื้นของเฮ่อจือชิว ตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอเสียน้ำตาไปมากแค่ไหน

เย่เฉินยื่นมือไปดึงผ้าคลุมศีรษะ ที่ใช้อุดปากเธอ ประโยคแรกที่เฮ่อจือชิวพูดออกมาคือ “นายพาฉันกลับไป! หรือไม่นายก็กลับไปคนเดียว ให้พวกเขาพาฉันกลับไป!”

เย่เฉินยิ้มประชด “พ่อคุณบอกว่าคุณเป็นคนฉลาดมาก เชี่ยวชาญด้านธุรกิจและการจัดการ แต่ผมคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคุณจะโง่ขนาดนี้”

เฮ่อจือชิวพูดอ้อนวอน “นายไม่เข้าใจหรอก ถ้าฉันไปแบบนี้ มันจะกลายเป็นตราบาปในใจ เป็นฝันร้ายของฉันไปตลอดชีวิต ขอร้องล่ะ นายให้ฉันกลับไปเถอะ ถ้าเพื่อนฉันตายหมด เหลือฉันรอดเพียงคนเดียว ฉันต้องทรมานและทุกข์ใจไปทั้งชีวิต เมื่อเป็นแบบนี้ สู้ให้ฉันอยู่...”

เย่เฉินรับรู้ว่าจิตใจของเฮ่อจือชิวในตอนนี้ อาจจะไม่ได้โง่ แต่นี่เป็นนิสัยซึ่งเป็นจุดเด่นของเธอ

คนส่วนใหญ่อาจให้อภัยตัวเองง่ายๆ แต่บางคนไม่ใช่ คนประเภทนี้ ไม่เพียงแต่จะไม่ให้อภัยตัวเองง่ายๆ หนำซ้ำชีวิตที่เหลือ ยังต้องอยู่กับความทุกข์ใจ

ถ้าเจ็ดคนนั้นตายจริงๆ เฮ่อจือชิวคงไม่มีวันให้อภัยตัวเอง จนนานไป เธออาจต้องจมอยู่กับภาวะซึมเศร้า อดทนจนทนไม่ไหว และจบชีวิตตัวเอง

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เย่เฉินย้อนถามเธอว่า “ถ้าเพื่อนทั้งเจ็ดคนของคุณรอด คุณจะผ่านความทุกข์นี้ไปได้ใช่ไหม”

เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆ แล้วถามว่า “นายช่วยพวกเขาได้ไหม”

เย่เฉินมองคามมิตแล้วพูดว่า “พี่ชาย ฉันพูดตรงๆ นะ ถึงนายจะฆ่าเจ็ดคนนั้นทั้งหมด อเมริกาก็ไม่มีทางให้เงินนาย”

คามมิตก็รู้ เขาพยักหน้าและพูดว่า “ใช่ พวกเขาไม่มีท่าทีว่าจะให้เงิน และปิดข่าวนี้ในโลกตะวันตก ถึงฉันฆ่าพวกเขาทั้งหมด สื่อตะวันตกก็ไม่มีทางรายงานข่าว ไม่สามารถใช้พวกเขาข่มขู่ได้”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาถอนหายใจ และกัดฟันพูดว่า “ก็ได้ ถ้าน้องชายต้องการ ฉันจะปล่อยตัวพวกเขา หรือจะให้เอาเฮลิคอปเตอร์อีกลำ พาพวกเขามาส่งที่นี่”

ทันใดนั้น เฮ่อจือชิวมีสีหน้าดีใจมาก

แต่ทว่า เย่เฉินโบกมือปฏิเสธ “ไม่ต้อง ฉันแค่ต้องการให้พวกเขามีชีวิตอยู่เท่านั้น ฉันไม่อยากพาพวกเขากลับ”