เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2579

คำพูดของเย่เฉิน ทำให้เฮ่อจือชิวพูดไม่ออก

ในที่สุดเธอรู้ว่า ตัวเองแตกต่างกับเย่เฉินมาก

เธอมองชีวิตของมนุษย์ง่ายเกินไป จินตนาการกฎเกณฑ์ของโลก ดีจนเกินไป

แต่เย่เฉิน มองเรื่องพวกนี้ จนทะลุปรุโปร่งตั้งนานแล้ว

การช่วยเหลือคนอื่น เป็นเรื่องง่ายดายมาก แต่ต้องมีเหตุผลที่เหมาะสม

ไม่เช่นนั้น ถึงเศษอาหารในทุกๆ วันของประเทศที่เจริญแล้ว สามารถเลี้ยงดูคนทั้งทวีปแอฟริกาได้ แต่ทวีปแอฟริกาก็ยังอดยากปากแห้ง

เมื่อวิเคราะห์เหตุผลข้างต้น มีเหตุผลอะไรที่ประชากรพันล้านคน ในประเทศที่เจริญแล้ว ต้องเก็บเศษอาหารส่งไปให้ทวีปแอฟริกา

เศษอาหารคืออะไรที่ไม่อยากทาน หรือทานไม่ลงแล้ว ก็โยนมันลงถังขยะไปซะ

มีเหตุผลอะไรที่คนเหล่านี้ ต้องเก็บเศษอาหารส่งไปให้คนทวีปแอฟริกาล่ะ

ไม่มีเหตุผล!

เศรษฐี 100 อันดับแรกของโลก มีเงินจนชีวิตนี้ก็ใช้ไม่หมด แต่บนโลกนี้ ก็ยังมีคนที่ไม่มีอะไรกิน จนต้องอดตาย สามารถอ้างเหตุผลที่ว่าบนโลกนี้ยังมีคนอดตาย ไปจับตัวพวกเศรษฐีด้วยความชอบธรรมหรือเปล่า

ไม่มีเหตุผลเช่นกัน!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน