ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2580

“แต่พวกเขา ว่างจนไม่มีอะไรทำ ส่งทหารมาสร้างความวุ่นวาย ถึงพวกเขาจะยุ่งวุ่นวายมาก พวกเขาก็ไม่มีทางปล่อยเรา แอบสนับสนุนยุยงให้กองกำลังหนึ่ง ไปเล่นงานอีกกองกำลังหนึ่ง ปลุกระดมให้เราเกิดสงครามภายใน”

“ผลเป็นไงล่ะ วัยรุ่นของประเทศพวกเขา ดั้นด้นมาโจมตีสงครามภายในของเรา นายว่าพวกเขาเพี้ยนหรือเปล่าล่ะ”

เมื่อคามมิตพูดออกมา เฮ่อจือชิวยิ่งอับอายและรู้สึกผิด จนไม่กล้าเงยหน้า

อันที่จริงพวกเขาที่เรียกตัวเองว่าคนมีความสามารถ ถึงการศึกษาสูง แต่ความคิดของพวกเขา ถูกสื่อตะวันตกล้างสมองไปหมดแล้ว

พวกเขาคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างของคนตะวันตก คือความจริง ส่วนสถานที่อื่นๆ ที่ไม่ใช่ตะวันตก ล้วนล้าหลัง

พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในตะวันตก ดูรายงานข่าวว่าประเทศอื่นล้าหลังอย่างไร ต่อสู้กันอย่างวุ่นวายแค่ไหน ประชาชนเดือดร้อนจนไม่อาจใช้ชีวิตอยู่อย่างไร ทำให้พวกเขาเกิดความคิดที่ว่าตัวเองเป็นใหญ่ในโลก

ดังนั้น พวกเขาจึงเริ่มไปที่ประเทศต่างๆ ที่ถูกเรียกว่าประเทศโลกที่สาม เพื่อลองใช้กำลังของคนๆ เดียว เปลี่ยนแปลงประเทศโลกที่สาม

แต่พวกเขากลับละเลยสิ่งสำคัญบางอย่าง ประเทศโลกที่สามบางประเทศ ประชาเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ไม่ใช่ประเทศโลกที่สามอย่างที่ตัวเองคิด และอเมริกาที่พวกเขาภาคภูมิใจ กำลังใส่ไฟอยู่เบื้องหลัง

ดังนั้น การกระทำของพวกเขา ที่คิดว่าตัวเองอยู่บนจุดสูงสุดของความชอบธรรม มีคุณธรรมสูงส่ง แท้จริงแล้วความคิดช่างโง่เขลายิ่งนัก

เย่เฉินเห็นเฮ่อจือชิวก้มหน้าอยู่อย่างนั้น เขาหัวเราะ แล้วพูดกับคามมิตว่า “วิธีของพวกเขา เหมือนพ่อแท้ๆของเขา ช่วงชิงเสื้อผ้ามาจากคนอื่น พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่รู้ แต่ยังวิ่งมาพูดกับคนอื่นพร้อมเหตุผลต่างๆ นานา ต้องเป็นปัญญาชนในสังคมที่เจริญแล้ว อย่าทำตัวน่าขำเหมือนคนยากจน”

คามมิตยกนิ้วโป้งขึ้นมา เขาพูดชื่นชมว่า “น้องชายสรุปได้เฉียบแหลมมาก!”

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่เรียกว่าเฉียบแหลมหรอก เรียกว่าระดับการศึกษาขั้นสูงของอเมริกา ล้างสมองคนเกินไป ด็อกเตอร์พวกนี้ หลังเรียนจบด็อกเตอร์ กลับไม่รู้แม้แต่สถานการณ์พื้นฐานระหว่างประเทศ”

คามมิตพูดอย่างหดหู่ “น้องชายมองได้ทะลุปรุโปร่งมาก”

เย่เฉินดูเวลา ยังเหลืออีกประมาณ 20 นาที กว่าพวกหานกวางเย่าจะมาถึง เขาเห็นคามมิตยืนบนพื้น ขาซ้ายที่กล้ามเนื้อหดลีบ จำเป็นต้องวางไว้บนหินที่สูงหลายสิบเซนติเมตร ถึงจะทำให้ร่างกายยืนได้อย่างปกติ เขาอดคิดในใจไม่ได้ว่า “แท้จริงแล้ว คามมิตไม่ใช่คนเลว อีกอย่างยังถือได้ว่าเขาเป็นคนชอบธรรม เรียกได้ว่าถูกใจฉันมาก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน