ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2581

สำหรับเย่เฉินแล้ว ยาอายุวัฒนะยังคงมีค่าอยู่บ้าง แต่ยาช่วยหัวใจ ต้นทุนต่ำมากจนไม่มีนัยสำคัญ

อีกทั้งยาประเภทนี้ไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับเขาแล้ว ประโยชน์จริงๆ ที่ทำให้เขายังคงพกติดตัว ก็เป็นเพราะจัดการกับสถานการณ์พิเศษบางอย่าง

ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ ยาช่วยหัวใจสามารถนำขึ้นมาใช้ประโยชน์ได้

ขาซ้ายของคามมิตเป็นสิ่งที่เขาเสียใจมากที่สุดในชีวิตของเขา ในความเห็นของเขา นี่ไม่อาจรักษาให้หายได้แล้ว แต่สำหรับยาช่วยหัวใจของเย่เฉิน ถึงขาทั้งสองข้างของเขาจะง่อย ทานแค่หนึ่งเม็ดก็สามารถรักษาให้หายได้

ดังนั้น เย่เฉินจึงนำยาเม็ดนี้ยื่นให้คามมิต แล้วพูดอย่างยิ้มๆ“พี่ชาย ยาวิเศษของผมเม็ดนี้ผลิตโดยหมอเทวดาชาวจีนโบราณ สามารถรักษาได้ทุกโรค มีราคาสูงมาก เดิมทีผมใช้เงินจำนวนมากซื้อมันมา พกติดตัวตลอดเวลา เพื่อใช้ประโยชน์ในการช่วยชีวิต ในกรณีฉุกเฉิน”

พูดจบ เขาก็ถอนหายใจอย่างเสียดาย แล้วพูดอย่างสะท้อนใจว่า“แต่ว่านะ ในเมื่อพี่ชายต้องการยาวิเศษเม็ดนี้มากกว่าผม งั้นวันนี้ผมก็จะเสียสละ มอบมันให้กับพี่แล้วกัน！”

คามมิตที่ได้ยินดังนั้น จึงรู้สึกปลื้มใจ แล้วถามอย่างแปลกใจว่า“น้องชาย……ความหมายของนายคือ……ขาง่อยๆของฉัน สามารถรักษาหายได้ด้วยยาเม็ดนี้？！”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดอย่างมาดมั่นว่า“ใช่แล้วครับ ขอแค่กินลงไป จะเห็นผลในทันที”

พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่บรรยากาศโดยรอบ แล้วพูดพลางหัวเราะว่า“ขอแค่พี่กินยาเม็ดนี้ไป หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที พี่จะสามารถวิ่งเริงร่ากว่ากระต่าย บนผืนดินของภูเขาแห่งนี้！”

คามมิตที่ได้ยินเขาพูดอย่างนั้น จึงยิ่งไม่กล้าเชื่อ

เพราะเขาใช้กำลังใจของจิตใจไปมหาศาล อีกทั้งทรัพย์สินเงินทอง รวมถึงสิ่งต่างๆมากมาย เพื่อรักษาขาของเขาให้หาย

สามารถพูดได้เลยว่าเขาไปพบผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมกระดูกชั้นนำของโลกเพื่อดูอาการมาแล้ว ยิ่งพบผู้เชี่ยวชาญมากเท่าไร เขาก็ยิ่งเชื่อมั่นเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือขาของตัวเองไม่มีวันรักษาหายอีกต่อไปแล้ว

แต่ว่าเย่เฉินกลับยื่นยาเม็ดสีดำให้กับเขา แล้วบอกกับเขาว่ายาเม็ดนี้สามารถรักษาขาง่อยๆของเขาให้หายได้ นี่เป็นการเปลี่ยนทัศนคติของเขาที่มีต่อความรู้ทางการแพทย์ไปโดยสิ้นเชิง

ดังนั้น เขาจึงเอ่ยถามขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อว่า“น้องชาย……ที่นายพูดมา มันจริงหรอ？”