เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2582

คามมิตตกใจจนพูดอะไรไม่ออก เขาลูบขาซ้ายของเขาอย่างละเอียดอยู่นาน หลังจากนั้นก็ลูบเปรียบเทียบกับขาข้างขวาอีกสักพัก แล้วถึงพบกับความประหลาดใจ ว่าขาทั้งสองข้างของตนเองมีขนาดเหมือนกัน และยาวเหมือนกันแล้ว！

ทันใดนั้น เขาก็ยกขาซ้ายขึ้นอย่างตื่นเต้น และพบว่าการยืดหยุ่นของขาซ้าย เมื่อเทียบกับตอนที่ตัวเองยังไม่ได้รับบาดเจ็บ มันดีกว่านั้นมาก！

หลังจากนั้นเขาก็ทดลองกระโดดอยู่หลายครั้ง จึงพบว่าร่างกายของตัวเองเบาเหมือนนกนางแอ่น ไม่เพียงแต่ขาทั้งสองข้างที่ยังคงเดิม ภายในร่างกายยังมีเรี่ยวแรงที่ใช้ไม่มีวันหมด

วินาทีนี้ คามมิตยังคิดว่าตัวเองฝันไป！

เขาหยิกไปที่น่องของตัวเองเต็มแรง ถึงพบว่ามันได้รับความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก！

สิ่งนี้มันทำให้เขาพบว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ความฝัน！

เขาตื้นตันใจเป็นอย่างมาก“ขาของฉัน……ขาของฉันหายแล้วจริงๆ！ขาของฉันไม่เป็นอะไรแล้ว！ขาของฉันฟื้นฟูกลับมาเหมือนเมื่อก่อนแล้วจริงๆด้วย！！！”

เสียงที่เขาตะโกนออกมา ทำให้แม้แต่คนที่เอาแต่ก้มหน้า ไม่กล้าตอบกลับใดๆทั้งสิ้นอย่างเฮ่อจือชิว ก็มองไปที่เขาอย่างไม่รู้ตัว

เฮ่อจือชิวนึกไม่ถึงว่า เย่เฉินจะใช้ยาที่ดูธรรมดาๆไม่มีอะไรพิเศษ สามารถรักษาขาที่พิการของคามมิตที่แม้แต่แพทย์ศัลยกรรมกระดูกชั้นนำของโลกก็ไม่สามารถรักษาให้หายได้

แต่ว่า ความจริงมันเป็นเช่นนี้！

เย่เฉินมองดูคามมิตที่มีความสุขมาก แล้วพูดพลางหัวเราะ“พี่ชาย มาสิ ถ้าไม่ได้ป่วยก็เดินอีกสักหน่อยเถอะ！”

คามมิตพยักหน้าอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย“ได้！เดินอีกสักหน่อย！”

พูดจบ เขาก้าวขึ้นไปบนกองหินบนยอดเขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน