เย่เฉินทำมือคารวะ“ขอขอบคุณพี่ชายครับ”
ผ่านไปไม่นาน เฮลิคอปเตอร์พลเรือนหนักลำหนึ่ง ก็ร่อนลงบนยอดเขาอย่างช้าๆ
ก่อนที่เครื่องบินจะลงจอดอย่างสมบูรณ์ หานกวางเย่ากับเฉินจื๋อข่ายก็กระโดดฝั่งซ้ายและขวาลงมา แล้วรีบเดินไปข้างหน้าถาม“คุณชายไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?”
เย่เฉินหัวเราะ“ฉันยืนอยู่ที่นี่เหมือนเป็นอะไรไหมล่ะ?”
พูดจบ เย่เฉินก็ชี้ไปที่คามมิต แล้วพูดกับทั้งสองคนว่า“มาสิ ฉันขอแนะนำให้พวกนายรู้จัก ท่านนี้คือจอมพลคามมิตผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพฝ่ายค้านนี้ เขาเคยเรียนที่หัวเซี่ยมาก่อน ภาษาจีนดีมาก”
ทั้งสองสีหน้าตกตะลึง แล้วรีบพูดขึ้นมาพร้อมกันว่า“สวัสดีครับ จอมพลคามมิต!”
คามมิตทักทายพวกเขาทั้งสองคนอย่างเกรงใจ
เย่เฉินมองดูเวลา แล้วกล่าวขึ้นมาว่า“พี่ชาย นี่ก็สายแล้ว ผมยังต้องบินกลับหัวเซี่ย ผมพูดอะไรกับพี่มากไม่ได้แล้ว ไว้ค่อยคุยกันทีหลังนะครับ!”
คามมิตพยักหน้า แล้วทำมือคารวะ“น้องชาย บุญคุณใหญ่หลวง เราสองคนทิ้งวิธีติดต่อกันหน่อยเถอะ ฉันจะเอาหมายเลขดาวเทียมของฉันให้นาย ถ้านายมีอะไร ก็ติดต่อฉันได้ตลอดเลย”
เย่เฉินจึงพูดว่า“ได้ครับ เราทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของกันและกันไว้ มีอะไรก็โทรติดต่อกันได้เลย”
หลังจากที่ทั้งสองทิ้งวิธีการติดต่อกันไว้แล้ว เย่เฉินก็พูดกับเฮ่อจือชิวว่า“เอาล่ะคุณเฮ่อครับ เราควรไปกันได้แล้ว”
เฮ่อจือชิวเงยหน้าขึ้นมา แล้วพยักหน้าด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความละอายใจ
อันที่จริง หลังจากที่คุณท่านเย่รู้เรื่องพวกนี้แล้ว ก็เตรียมการเรื่องใช้เงินแลกกับคนแล้ว ตระกูลเย่จดทะเบียนบริษัทในต่างประเทศ โดยเตรียมเงินทุนไว้หลายสิบล้านดอลลาร์ ขอแค่บัญชีของคามมิตบัญชีเดียว ก็จะรีบโอนเงินไปทันที
แต่สิ่งที่หานกวางเย่าคิดไม่ถึงก็คือ เย่เฉินไม่เพียงแต่ช่วยคนออกมาได้ อีกทั้งคามมิตยังมาส่งพวกเขาที่จุดหมายด้วยตัวเองอีกต่างหาก
สิ่งที่ยิ่งทำให้เขารู้สึกเหลือเชื่อก็คือ คามมิตกลับเขาเรียกกันว่าพี่น้อง อีกทั้งยังเคารพนับถือเขามาก
ในตอนที่หานกวางเย่ารู้สึกตกตะลึงอยู่นั้น เย่เฉินก็เอ่ยปากถามกับเขาว่า“เหล่าหาน เตรียมคองคอร์ดไว้รึยัง?”
หานกวางเย่าดึงสติกลับมา แล้วรีบพูดขึ้นมาว่า“เรียนคุณชาย เตรียมพร้อมแล้วครับ พร้อมบินได้ตลอดเวลาครับ”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วกล่าวขึ้นมาว่า“เฮลิคอปเตอร์ หลังจากที่ถึงแล้วก็บินไปใช้คองคอร์ดกลับประเทศทันที!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...