ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2586

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วถามขึ้นมาว่า“แต่ผมได้ยินพ่อคุณบอกว่า ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยอยากกลับประเทศนะครับ？”

เฮ่อจือชิวพูดอธิบาย“เหตุผลหลักคือฉันมีปัญหาในการสื่อสารบางอย่างกับเขา อันที่จริงปัญหานี้มันเกิดขึ้นระหว่างเราสองพ่อลูก ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก เขาเอาแต่วุ่นกับการหาเงิน ตั้งแต่เช้าจรดค่ำเอาแต่บินรอบโลก มีเวลาใส่ใจฉันน้อยมาก และมันก็ทำให้ฉันรับรู้ถึงความรักจากพ่อน้อยมากด้วย ดังนั้นระหว่างเราสองคนจึงมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างไม่ลงรอยกัน หลังจากที่แม่ฉันตายไป ความสัมพันธ์ก็ยิ่งแตกหัก ที่ฉันไม่อยากกลับประเทศ ก็เป็นเพราะคำแก้ตัวในการปฏิเสธเขาก็แค่นั้น”

พูดจบ เฮ่อจือชิวก็ถอนหายใจ แล้วพูดขึ้นมาว่า“อันที่ฉันอยากไปเหมือนกัน ถึงตอนนี้ฉันไม่มีทางกลับไปดีกับเขา แต่ถ้ารอเขาอายุมากจริงๆ ฉันก็ต้องหาทางกลับไปดูแลข้างกายเขาอยู่ดี เพียงแต่ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกมาตลอดว่าเขาพึ่งอายุห้าสิบกว่า ยังไม่ถึงเวลาที่จำเป็นต้องกลับไปดีกัน……”

เย่เฉินพยักหน้าเป็นการแสดงว่าเข้าใจ แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“ถ้าคุณคิดว่าความสัมพันธ์ของพวกคุณทั้งสองไม่ลงรอยกัน ความจริงก็ไม่จำเป็นหรอกครับ ที่จะต้องไปจินหลิง ความหวังสูงสุดของพ่อคุณก็คือความปลอดภัยของคุณ ถ้าคุณยังอยากมีเวลาส่วนตัว ผมเชื่อว่าเขาจะเข้าใจ”

เฮ่อจือชิวโพล่งออกไปว่า“แต่ฉันรับปากกับคุณแล้ว……”

พูดจบ เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ แล้วพูดอย่างละอายใจว่า“แต่ตอนนี้คุณอาจพบว่ามันยากสำหรับฉันที่จะทำงานของคุณ เนื่องจากฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ในการตัดสินสถานการณ์ สิ่งนี้พิสูจน์ว่าความสามารถและความชำนาญของฉันยังไม่เพียงพอ……”

เย่เฉินโบกมือไปมา“นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย คนคนหนึ่งตัดสินใจเพื่อนผิดไป ไม่ได้แสดงว่าเรื่องอื่นๆที่เขาทำจะเกิดความผิดพลาด ผมเชื่อมาตลอดว่าคนมีพรสวรรค์ไม่มีทางเป็นอย่างกระดานไม้ที่สั้นที่สุดของถังน้ำ”