ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2600

พูดจบ เย่เฉินชี้ไปที่ใบหน้าบวมเหมือนหัวหมูของซูโสว่เต้า แล้วพูดอย่างเย้ยหยันว่า“ซูรั่วหลีเป็นลูกสาวนอกสมรสของคุณ แทนที่จะให้การดูแลและความรักของพ่อกับเธอ คุณกลับใช้เธอเป็นเครื่องมือของการฆาตกรรม และการยุยงให้เธอฆ่าคนบริสุทธิ์ ความชั่วร้ายทั้งหมดของเธอในการฆ่ามัตสึโมโตะ โยชิโตะในญี่ปุ่นเป็นคำสั่งของคุณ!คุณไร้ความปรานี ไร้ยางอาย โหดร้ายป่าเถื่อน และคุณก็เป็นพ่อที่ไร้ค่า!”

“ยังมีอีก!แม่ผู้ให้กำเนิดซูรั่วหลีอยู่ข้างกายคุณมานานหลายปีขนาดนี้ พยายามปกป้องความปลอดภัยของคุณอย่างเต็มที่ ยังต้องเสียแขนหนึ่งข้างเพื่อคุณ และหลังจากนั้นยังให้กำเนิดซูรั่วหลีให้คุณ แต่คุณทำกับเธอยังไง?คุณได้เปิดเผยยอมรับตัวตนของเธอไหม?คุณได้พูดขอบคุณกับการทุ่มเทเสียสละของเธอไหม?คุณไม่เพียงแต่ทำให้เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองผิดหวัง ยังทำให้คนที่รักคุณที่สุดในโลกผิดหวังด้วย!”

สีหน้าของซูโสว่เต้าเปลี่ยนเป็นหน้าเสียมากยิ่งขึ้น แต่ทว่า ไม่ใช่ความโกรธที่มีมากกว่า สิ่งที่มีมากกว่า คือความละอายใจ

เย่เฉินมองไปที่เขา แล้วพูดต่อไปว่า“เรื่องนี้ช่างมันเถอะ แต่ตอนที่ซูรั่วหลีถูกจับได้ ตระกูลซูไม่เพียงแต่ไม่ช่วยเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง กลับกันยังสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังป้องกันตนเองทั้งภายในและภายนอก ใช้ชีวิตของซูรั่วหลี แลกเปลี่ยนผลประโยชน์กับกองกำลังป้องกันตนเอง ถึงแม้นี่จะไม่ใช่การกระทำของคุณ แต่มันเป็นฝีมือโหดเหี้ยมของซูเฉิงเฟิงพ่อของคุณ คุณมันไร้ความปรานี ไร้ยางอาย โหดเหี้ยมอำมหิต แต่ซูเฉิงเฟิงพ่อของคุณ ทำยิ่งกว่าคุณ!พวกคุณก็คือ คำกล่าวที่ว่างูกับหนูที่อยู่รังเดียวกัน!”

สายตาของซูโสว่เต้าหลบหลีกเล็กน้อย ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า“ตู้ไห่ชิงเป็นภรรยาของคุณ ให้กำเนิดลูกชายและลูกสาว ซูจือหยูเป็นลูกสาวของคุณ ซึ่งควรจะเป็นอัญมณีในมือของคุณ แต่ตระกูลซูของพวกคุณกลับหว่านแห ไล่ฆ่าสองแม่ลูกที่จินหลิง นี่เป็นมากกว่าความไร้ปรานี การกระทำที่ไร้ยางอาย โหดเหี้ยมอำมหิต?นี่มันเป็นสวะที่ละเลยความรู้สึกและสามัญสำนึกของมนุษย์ กากเดนของสังคม เป็นความชั่วร้ายที่สมควรได้รับการลงโทษ!”

ซูโสว่เต้าโพล่งออกไปอย่างไม่ตั้งใจว่า“ฉันไม่เคยคิดฆ่ารั่วหลี และไม่เคยคิดฆ่าจือหยูกับแม่ของเธอ!นี่เป็นการกระทำของพ่อฉันทั้งหมด!”

เย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชา“ถึงจะเป็นการกระทำของพ่อคุณ แต่คุณเป็นสามี เป็นพ่อของลูก ไม่ปกป้องภรรยา หลังจากที่ภรรยาและลูกสาวเกิดเรื่องก็ไม่แก้แค้นให้พวกเธอ กลับกันยังถ่อกลับมาจากออสเตรเลียเพื่อเลียแข้งเลียขาพ่อของคุณที่เป็นฆาตกร ให้การช่วยเหลือคนร้าย นี่เป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่าคุณมันไม่เคยสนใจความรู้สึกคนอื่น ไร้ความปรานี ไร้ยางอาย หักหลังลูกสาวและภรรยาเพื่อศักดิ์ศรี และความรุ่งโรจน์ของตัวเอง!”

“คุณขายทั้งคุณธรรม ความเป็นมนุษย์ ขายศักดิ์ศรี ขายเลือดเนื้อ เพื่อทรัพย์สมบัติในอนาคตจากตระกูลซู ในสายตาของคุณ เงินสำคัญกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง มึงมันเป็นขี้หมาจริงๆ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน