เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2610

ในเวลานี้ เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะพูดอะไรดี

บอกว่าตายเอง？งั้นมีความเป็นไปได้สูงที่เย่เฉินจะบีบบังคับให้ตัวเองฆ่าตัวตาย

บอกว่าให้เขาช่วย？งั้นไม่แน่เขาก็อาจจะยิงตัวเองตายเลย...

แต่ว่า ลูกสาวทั้งสองคนล้วนแต่อยู่ที่นี่ ตัวเองจะไปร้องวิงวอนของความเมตตาจากเย่เฉินงั้นเหรอ？

งั้นก็เท่ากับว่าตัวเองไม่รักษาตามสัญญานะสิ ทอดทิ้งลูกสาวทั้งสองคนไว้เบื้องหลังอีกครั้งนะสิ？！

ความสับสนและความกลัวสุดขีด ทำให้ซูโสว่เต้าคนทั้งคนล้มลงกับพื้นราวกับเป็นอัมพาตเลย รู้เพียงแค่ร้องไห้ กลับว่าพูดไม่ออกเลยสักคำเดียว

ซูจือหยูเห็นท่าทางของเขา ในใจก็ค่อนข้างดูถูก แต่ก็ค่อนข้างที่จะทนไม่ได้

จริงๆแล้วเธอไม่กลัวว่าพ่อจะกลับคำ

ถึงอย่างไรเธอก็ผิดหวังต่อพ่อมากอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องให้พ่อใช้ความตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์

ดังนั้น เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง คุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฉินดังตุบ พูดอย่างสำลักว่า : “ผู้มีพระคุณ...จือหยูอยากจะขอร้องคุณได้โปรดให้อภัยพ่อของฉันเถอะ...”

จริงๆความคิดของซูรั่วหลีและซูจือหยูเหมือนกัน

ผิดหวังน่ะผิดหวังจริงๆ

แต่เลือดเนื้อเชื้อไขยังคงอยู่

ผู้ชายคนนี้ที่ปวกเปียกอยู่ที่พื้น ยังคงเป็นพ่อของตัวเอง

แม้ว่าเขาจะขี้ขลาดเหมือนหนู แม้ว่าเขาจะเห็นเงินสำคัญ เขาก็ยังคงเป็นพ่อของตัวเอง

เขาไม่เคยทำร้ายตัวเองมาก่อน ตัวเองจะคาดหวังให้เขาตายได้อย่างไร？

คิดมาถึงตรงนี้ เธอก็รีบคุกเข่าลงกับพื้น พูดวิงวอน : “คุณชายเย่ ขอให้คุณได้โปรดเข้าใจ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน