ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2617

ซูจือหยูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่ในใจของเธอ ที่จริงมีความฮึกเหิมที่จะได้สมดั่งใจหวัง รวมถึงจินตนาการถึงความคาดหวังในอนาคต

ในใจเธอแอบคิดว่า: “แม้ว่าเรื่องวีรบุรุษช่วยสาวงามเช่นนี้ ฟังดูแล้วเหมือนเป็นกรอบประเพณีเก่าๆที่น้ำเน่า แต่นั่นก็เพราะคนส่วนใหญ่ไม่มีโอกาสเจอเรื่องแบบนี้ด้วย เมื่อเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเองจริงๆ ถึงจะได้สัมผัสถึงความร้ายกาจที่อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ เมื่อฉันคิดว่าเขาช่วยชีวิตฉันไว้ ก็อดไม่ได้ที่สมยอมเขา....”

“สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า ผู้มีพระคุณไม่ได้ช่วยฉันเพียงแค่หนึ่งครั้ง เขาช่วยฉันมาสองครั้งแล้ว! พี่ชายครั้งหนึ่ง แม่ครั้งหนึ่ง และน้องสาวพ่อเดียวกันแต่ต่างแม่คนนี้ที่อยู่เคียงข้างฉัน...”

“บุญคุณที่ช่วยชีวิตเป็นสิ่งที่ยากจะลืมเลือนไปชั่วชีวิต ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ช่วยเหลือมาหลายรอบแล้ว”

“เพียงแค่ ไม่รู้ว่าผู้มีพระคุณคิดอะไรกับฉันแบบนั้นบ้างไหม หรือว่า ตอนนี้เขายังโสดอยู่ไหมนะ?”

ในใจของซูจือหยูสับสนวุ่นวาย อยากถามเย่เฉิน แต่กลับไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเอ่ยปากอย่างไร

เย่เฉินเป็นคนทำลายความเงียบก่อน

เขามองไปที่ตู้ไห่ชิงและพูดด้วยความเคารพ： “น้าตู้ ช่วงนี้ให้ท่านและลูกสาวของท่านอยู่ที่นี่ก่อน และไม่อนุญาตให้ท่านติดต่อกับคนภายนอก ต้องขออภัยจริงๆ”

ตู้ไห่ชิงรีบกล่าว: “เย่เฉิน คุณอย่าพูดแบบนี้สิ ถ้าไม่ใช่คุณ น้าและจือหยูคงไม่มีชีวิตรอดแล้ว จะใช้ชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยได้ยังไงล่ะ”

ขณะที่พูด เธอก็พูดเสริมอีกว่า: “ยิ่งกว่านั้นคุณไม่ให้เราติดต่อกับคนภายนอก ก็เพื่อปกป้องความปลอดภัยของเรา เรื่องนี้น้าเข้าใจเป็นอย่างดี”

เย่เฉินยิ้มเบาๆ กล่าว: “น้าตู้เข้าใจก็ดีที่สุดแล้วครับ”

พูดจบ เขาก็พูดว่า: “ส่วนตอนนี้ แม้ว่ายังไม่แน่นอน หลังจากที่ตระกูลซูรู้ข่าวว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลซูยังจะลงมือจัดการคุณต่อหรือไม่ แต่พฤติกรรมก่อนหน้านี้ที่ตระกูลซูทำกับท่านก็ถูกผมเปิดเผยออกไปแล้ว ผมเชื่อว่าตราบใดที่ตระกูลซูไม่บ้าคลั่งอย่างสมบูรณ์ ก็ไม่กล้าลงมือกับท่านอีกแล้วล่ะ”