ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2630

เหอเซิ่งหงกล่าว “พ่อคิดไว้ว่าควรจะตามหานายทุนร่วมงานภายในเย่นจิง ในเย่นจิงมีตระกูลใหญ่ๆอยู่เยอะ นอกจากตระกูลซูแล้วยังมีตระกูลเย่ ตระกูลกู้ ไม่ได้จริงๆพวกเราร่วมงานกับตระกูลตู้ก็ยังได้ ยังไงซะศัตรูของศัตรูก็คือเพื่อน พ่อเชื่อว่าตระกูลตู้ก็มีความตั้งใจแบบนี้เหมือนกัน ตอนนี้ตู้ไห่ชิงยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง พวกเขาไม่ยอมเสียเปรียบไปเฉยๆในเรื่องนี้หรอก”

เหออิงซิ่วพยักหน้า บังคับให้ตัวเองใช้ความคิดก่อนจะเอ่ยขึ้น “พ่อคะ ทั้งสามตระกูลนี้ต่างแข็งแกร่งมาก หากร่วมงานกันได้ย่อมดี แต่หนูไม่ค่อยสนับสนุนให้ร่วมงานกับตระกูลตู้”

เหอหงเซิ่งรีบถาม “ทำไมล่ะ?”

เหออิงซิ่วบอก “สถานการณ์ที่ตระกูลตู้นั้นพิเศษกว่า ไม่เพียงแค่คนรุ่นหลังทำธุรกิจได้ไม่เลว แถมยังมีคนมีสีมีตำแหน่งอีกด้วย เพราะฉะนั้นต่อให้พวกเขาไม่พอใจตระกูลซูขนาดไหนก็ไม่น่าจะร่วมงานกับตระกูลบูโดอย่างเรา หากข่าวนี้แพร่ออกไปจะมีผลกระทบต่อชื่อเสียงของพวกเขา และยากจะอธิบายให้คนนอกได้ทราบ”

เหอหงเซิ่งถึงบางอ้อ โพล่งออกมาทันที “มิน่าล่ะ! พ่อรู้สึกว่าช่วงนี้สถานการณ์ที่ตระกูลซูออกจะโชคร้ายหน่อยๆ ทำธุรกิจขนส่งข้ามน้ำข้ามประเทศใหญ่โตขนาดนั้น แต่จู่ๆก็โดนยึดใบอนุญาต ท่าทางน่าจะเป็นฝีมือของคนตระกูลตู้”

“ใช่ค่ะ” เหออิงซิ่วบอก “คนตระกูลตู้ต้องเลือกวิธีที่ถูกกฎหมายแน่นอน ต่อให้เล่นตามเกมก็อยู่ในขอบเขตที่ถูกกฎหมาย แต่ตระกูลบูโดอย่างเราในสายตาพวกเขาเป็นกลุ่มคนเทาๆในสังคม พวกเขาต้องอยากแบ่งแยกกับเราอยู่แล้วค่ะ”

เหอหงเซิ่งพยักหน้า “พ่อเข้าใจแล้ว ดูท่าต้องหาทางบรรลุจากตระกูลเย่และตระกูลกู้นี่แหละ”

พูดจบเขาก็ลุกขึ้นพลางเอ่ย “อิงซิ่ว เอาอย่างนี้ พ่อจะโอนเงินพ่อเองให้ลูกอีกสิบล้าน ลูกไปตามหาที่แถบคาบสมุทรซานตงอีกที ถ้าครั้งนี้ยังหาไม่เจอ พ่อแนะนำให้ลูกยอมรับความจริงบ้าง รั่วหลีหายไปอย่างไร้ร่องรอย ลูกจะปล่อยให้ตัวเองและตระกูลเหอซึมกระทือต่อไปแบบนี้ไม่ได้”

เหออิงเซิ่วพยักหน้ารัวๆอย่างขอบคุณ พูดเสียงสั่น “พ่อคะ ขอบคุณนะคะ!”