เหอเซิ่งหงกล่าว “พ่อคิดไว้ว่าควรจะตามหานายทุนร่วมงานภายในเย่นจิง ในเย่นจิงมีตระกูลใหญ่ๆอยู่เยอะ นอกจากตระกูลซูแล้วยังมีตระกูลเย่ ตระกูลกู้ ไม่ได้จริงๆพวกเราร่วมงานกับตระกูลตู้ก็ยังได้ ยังไงซะศัตรูของศัตรูก็คือเพื่อน พ่อเชื่อว่าตระกูลตู้ก็มีความตั้งใจแบบนี้เหมือนกัน ตอนนี้ตู้ไห่ชิงยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง พวกเขาไม่ยอมเสียเปรียบไปเฉยๆในเรื่องนี้หรอก”
เหออิงซิ่วพยักหน้า บังคับให้ตัวเองใช้ความคิดก่อนจะเอ่ยขึ้น “พ่อคะ ทั้งสามตระกูลนี้ต่างแข็งแกร่งมาก หากร่วมงานกันได้ย่อมดี แต่หนูไม่ค่อยสนับสนุนให้ร่วมงานกับตระกูลตู้”
เหอหงเซิ่งรีบถาม “ทำไมล่ะ?”
เหออิงซิ่วบอก “สถานการณ์ที่ตระกูลตู้นั้นพิเศษกว่า ไม่เพียงแค่คนรุ่นหลังทำธุรกิจได้ไม่เลว แถมยังมีคนมีสีมีตำแหน่งอีกด้วย เพราะฉะนั้นต่อให้พวกเขาไม่พอใจตระกูลซูขนาดไหนก็ไม่น่าจะร่วมงานกับตระกูลบูโดอย่างเรา หากข่าวนี้แพร่ออกไปจะมีผลกระทบต่อชื่อเสียงของพวกเขา และยากจะอธิบายให้คนนอกได้ทราบ”
เหอหงเซิ่งถึงบางอ้อ โพล่งออกมาทันที “มิน่าล่ะ! พ่อรู้สึกว่าช่วงนี้สถานการณ์ที่ตระกูลซูออกจะโชคร้ายหน่อยๆ ทำธุรกิจขนส่งข้ามน้ำข้ามประเทศใหญ่โตขนาดนั้น แต่จู่ๆก็โดนยึดใบอนุญาต ท่าทางน่าจะเป็นฝีมือของคนตระกูลตู้”
“ใช่ค่ะ” เหออิงซิ่วบอก “คนตระกูลตู้ต้องเลือกวิธีที่ถูกกฎหมายแน่นอน ต่อให้เล่นตามเกมก็อยู่ในขอบเขตที่ถูกกฎหมาย แต่ตระกูลบูโดอย่างเราในสายตาพวกเขาเป็นกลุ่มคนเทาๆในสังคม พวกเขาต้องอยากแบ่งแยกกับเราอยู่แล้วค่ะ”
เหอหงเซิ่งพยักหน้า “พ่อเข้าใจแล้ว ดูท่าต้องหาทางบรรลุจากตระกูลเย่และตระกูลกู้นี่แหละ”
พูดจบเขาก็ลุกขึ้นพลางเอ่ย “อิงซิ่ว เอาอย่างนี้ พ่อจะโอนเงินพ่อเองให้ลูกอีกสิบล้าน ลูกไปตามหาที่แถบคาบสมุทรซานตงอีกที ถ้าครั้งนี้ยังหาไม่เจอ พ่อแนะนำให้ลูกยอมรับความจริงบ้าง รั่วหลีหายไปอย่างไร้ร่องรอย ลูกจะปล่อยให้ตัวเองและตระกูลเหอซึมกระทือต่อไปแบบนี้ไม่ได้”
เหออิงเซิ่วพยักหน้ารัวๆอย่างขอบคุณ พูดเสียงสั่น “พ่อคะ ขอบคุณนะคะ!”
เฉินจื๋อข่ายถามอย่างสุภาพจากปลายสาย "ไม่ทราบว่าใช่คุณผู้หญิงเหอ เหออิงซิ่วมั้ยครับ?"
"ฉันเองค่ะ คุณเป็นใครคะ"
เฉินจื๋อข่ายรีบบอก "สวัสดีครับคุณเหอ ขออนุญาตแนะนำตัวเองนะครับ ผมแซ่เฉิน เป็นคนที่รับผิดชอบ ตระกูลเย่แห่งเย่นจิงในจิงหลิง"
"คนจากตระกูลเย่?!" เหออิงซิ่วตกใจจนพูดอะไรไม่ออก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเพิ่งจะพูดถึงตระกูลเย่กับพ่อไปหยกๆ และพ่อของเธออยากจะเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลเย่ด้วย แล้วนี่คนของตระกูลเย่ก็โทรเข้ามือถือตัวเองเลย!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...