ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 267
บทที่ 267
เซียวอี้เชียนถูกคำพูดของแม่ ทำให้ตัวสั่นด้วยความตกใจ
ซือเทียนฉีเพราะว่าตัวเองล่วงเกินไอ้ยาจกเย่เฉินคนนั้น ไม่เพียงแต่ไม่ช่วยตัวเอง ยังจะตัดขาดกับตระกูลของตัวเองทั้งตระกูลอีก?
ไอ้แก่ถูกเย่เฉินวางยาปิดหูปิดตาแล้วสินะ?！
ในใจของเขาเต็มไปด้วยความแค้น กลับทำได้เพียงพูดกับเซียวปี้หัวว่า： “แม่ ไอ้คนแซ่ซือนั้นไม่ได้เป็นคนดีอะไร！”
เซียวปี้หัวกัดฟันด่าว่า: “ฉันไม่สนว่าแกจะใช้วิธีอะไร วันเกิดครบรอบแปดสิบสี่ปีของฉันวันนั้น จะต้องให้ซือเทียนฉีมาที่เย้นจิงตรวจร่างกายให้กับฉัน รักษาโรคให้กับฉัน ไม่งั้นละก็ ฉันไม่เอาแกไว้แน่！”
หลายคนที่ยิ่งแก่ยิ่งเห็นแก่ตัว
ยิ่งแก่เท่าไหร่ ยิ่งกลัวตาย ก็ยิ่งคาดหวังว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานขึ้น ดังนั้น เซียวปี้หัวไม่อยากรู้ว่าระหว่างเซียวอี้เชียนและซือเทียนฉีจะขัดแย้งอะไรกัน เธอต้องการเพียงแค่ให้ซือเทียนฉีเป็นหมอรักษาร่างกายให้เธอแข็งแรงได้ต่อไป
มีเขาเป็นหมอรักษา ตัวเองจะมีชีวิตถึงเก้าสิบปีได้อย่างไม่มีปัญหาแน่นอน แต่ถ้าไม่มีเขาแล้ว อาจจะแม้แต่ช่วงอายุคราวเคราะห์ครั้งนี้ก็ผ่านไปไม่ได้
เซียวอี้เชียนก็อึดอัดมาก อยากจะอธิบาย อยากจะบอกความทุกข์ แต่เซียวปี้หัวไม่ได้ไม่ให้โอกาสเขาโดยสิ้นเชิง หลังจากที่ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดแล้ว ก็ได้วางสายไปทันที
เซียวอี้เชียนโกรธจนทุบห้องเป็นโพรง ในที่สุดก็กัดฟันและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาซือเทียนฉี พยายามใช้วิธียอมรับผิดและขอโทษ ขอร้องให้เขารักษาให้กับแม่ต่อไป
แต่ว่ามือถือของซือเทียนฉีปิดเครื่องไว้ตลอด
นี่ถึงทำให้เซียวอี้เชียนยิ่งโกรธขึ้นไปอีก
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาไม่กล้าขัดคำสั่งของแม่เขา ได้เพียงแต่สวมใส่เสื้อผ้าอย่างน่าเวทนา ลงจากห้องไปขับรถไปที่จี้ซื่อถังของซือเทียนฉีด้วยตัวเอง
เมื่อรถไปถึงหน้าประตูจี้ซื่อถัง จี้ซื่อถังได้ปิดไปแล้ว
ตกจากที่สูงเป็นผลทำให้ขาของเขาพิการ กลายเป็นง่อย ในใจเกลียดเย่เฉินเข้ากระดูก เดิมทีอยากจะมาให้ซือเทียนฉีรักษาให้แล้วค่อยไปคิดบัญชีกับเย่เฉิน คิดไม่ถึงว่าซือเทียนฉีไม่ยอมให้ตัวเองเข้าร้านเลย
เขากลับมาถึงโรงพยาบาล ฟ้องพ่อเกาเจี้ยนจูน ทั้งสองคนโกรธมาจริงๆ จึงได้ซื้อน้ำมันมาสองถัง คิดจะจุดไฟเผาคลินิกของซือเทียนฉี
ทั้งสองคนวางแผนว่า ใช้ไฟเผาจี้ซื่อถังก่อน สั่งสอนซือเทียนฉีสักหน่อย จากนั้นค่อยคิดหาวิธีแก้แค้นเย่เฉิน
เซียวอี้เชียนได้ยินเกาจวิ้นเว่ยพูดกับเกาเจี้ยนจูนว่า： “พ่อ คิดว่าไอ้คนแซ่ซือไอ้แก่นั่นจะอยู่ในคลินิกหรือเปล่า?”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?”เกาเจี้ยนจูนพูดออกมาอย่างเย็นชา： “ไม่สนว่าเขาจะพักหรือไม่พักที่นี่ พักที่นี่ก็พอดีจะได้เผาเขาให้ตายไปด้วยเลย！ “แม่ง เบ่งทำท่าทางหยิ่งยโสอะไร สมควรตายจริงๆ！”
เกาจวิ้นเว่ยก็โกรธจนกัดฟันแล้วพูดว่า： “ไอ้คนแซ่ซือ ในเมื่อเห็นคนจะตายแล้วไม่ช่วย เผาเขาให้ตายยังน้อยไปด้วยซ้ำ！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...