ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2674

เมื่อนึกถึงเย่ฉางอิง เหออิงซิ่วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงซูโสว่เต้า

เธออยู่ข้างซูโสว่เต้าตั้งแต่ยังสาว ดังนั้นเธอจึงรู้จักวัยหนุ่มของซูโสว่เต้าเป็นอย่างดี

เธอรู้ว่า ตอนนั้นเย่ฉางอิงเก่งแค่ไหน และเธอก็รู้ด้วยว่าซูโสว่เต้าในตอนนั้นมีชีวิตอยู่ในเงามืดของเย่ฉางอิง

ทันใดนั้น เธอรู้สึกถึงการเสียดสีเล็กน้อย

ในตอนนั้นเย่ฉางอิงเหนือกว่าซูโสว่เต้าทุกด้าน ทำให้ซูโสว่เต้ารู้สึกไม่พอใจ จนกระทั่งเย่ฉางอิงเสียชีวิต ในที่สุดซูโสว่เต้าก็รู้สึกโล่งอก

แต่ใครจะคิดว่าตอนนี้ลูกชายของเย่ฉางอิง จะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมจนไม่อยากจะเชื่อ

แม้ว่าวันนี้เป็นครั้งแรกที่เหออิงซิ่วได้เห็นเย่เฉิน แต่เย่เฉินสามารถช่วยชีวิตลูกสาวตนเองจากกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นอย่างเงียบ ๆ และเก็บเป็นความลับ จนทำให้ทุกคนไม่สามารถพบเบาะแสอะไรเกี่ยวกับลูกสาวตนเองได้แม้แต่น้อย ซึ่งสิ่งพวกนี้ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่า ความสามารถของเย่เฉินนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ แม้กระทั่งอาจกล่าวได้ว่าน่าสะพรึงกลัว

ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่การช่วยชีวิตซูรั่วหลีเท่านั้น แต่ความเป็นจริง เขาทำให้กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นทั้งหมดเสียหน้าต่อหน้าเขา!

การมองเพียงมุมเดียว จะเห็นเพียงบางส่วนเท่านั้น

แค่เหตุการณ์นี้ก็เพียงพอที่จะสามารถพิสูจน์ว่าเย่เฉินทรงพลังอยู่เหนือจินตนาการ

นอกจากนั้น สิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่าก็คือ เย่เฉินสามารถทำให้เส้นเริ่นของลูกสาวทะลวงได้สำเร็จได้อย่างง่ายดาย!

ซึ่งในสายตาของนักฝึกศิลปะการต่อสู้แล้วเทียบเท่ากับปาฏิหาริย์

หากบอกว่าเป็นปาฏิหาริย์ ก็ไม่ถือว่าเป็นการกล่าวเกินความจริง

อย่างไรเสีย เส้นทางการฝึกศิลปะการต่อสู้ มักจะใช้ความพยายามครึ่งค่อนชีวิต

การฝึกศิลปะการต่อสู้ก็ไม่ต่างจากชายโง่ย้ายภูเขา ที่ต้องมีความพยายามมุ่งมั่นโดยไม่กลัวอุปสรรคใด ๆ

นักฝึกศิลปะการต่อสู้ทุกคนต่างแสวงหาผลสำเร็จสุดท้าย แต่ไม่มีใครรู้ว่าผลสำเร็จสุดท้ายเป็นอย่างไร