เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2706

เหออิงฉวนที่อยู่ข้างๆก็เหงื่อออกมาก เมื่อเห็นพ่อของเขาไม่ตอบคำถามของซูอานสุ้น

สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดในตอนนี้ ก็คือพ่อของเขา ถ้าจู่ๆก็คิดสั้น และพูดปฏิเสธซูอานสุ้น มันคงจะเชี่ยมากจริงๆ

ดังนั้นเขาจึงรีบพูดว่า:"พ่อ!คุณท่านใหญ่ซูเชิญพวกเรากลับไปอย่างจริงใจ และให้พ่อบ้านซูมาเชิญพวกเราเป็นการส่วนตัวตั้งไกล เราจะลังเลทำไมอีก?"

เหอหงเซิ่งคิดในใจ:"กูไม่ได้ลังเลเลย กูคิดไว้แล้ว แต่ยังนึกไม่ออกว่าจะพูดยังไง……"

แต่ว่าพอนึกอีกที ลูกชายของเขาต่อคำได้ดีเหมือนกัน ถือว่าไว้หน้าให้ตนและซูอานสุ้น

เดิมที ตนก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่รู้สึกว่า ถ้าตอบตกลงไปตรงๆ เลย จะดูเหมือนว่าจะเห็นเงินแล้วตาลุกวาวไปหน่อย

แม้ว่าเขาจะตาลุกวาวหลังจากเห็นเงิน แต่ก็ไม่มีใครอยากชี้นิ้วว่าคนอื่นมั่วๆแบบนี้หรอก

ในเมื่อลูกชายพูดก่อน ก็เท่ากับว่าเขาเห็นเงินแล้วตาลุกวาวก่อน

นี่ก็สะดวกที่ให้ตัวเองใช้ผลประโยชน์ดำเนินการต่อไป

ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและพูดว่า:"พ่อบ้านซู อิงฉวนพูดถูก ครั้งนี้คุณท่านใหญ่ซูจริงใจจริงๆ และถ้าผมปฏิเสธเขาก็คงไม่ดีจริงๆ……"

ซูอานสุ้นดีใจและรีบพูดว่า:"แสดงว่าท่านเหอคุณตอบตกลงแล้วใช่ไหมครับ?"

เหอหงเซิ่งพยักหน้าเบา ๆ :"ใช่ ผมตอบตกลง!"

"ดีมากเลย!"ซูอานสุ้นตบต้นขา และพูดอย่างร่าเริงว่า:"ถ้าคุณท่านรู้ข่าวนี้ ต้องดีใจมากแน่ๆ!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน