ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 271
บทที่ 271
หม่าหลันนั่งแช่อยู่ที่โรงไพ่นกกระจอกทั้งเช้าอย่างเหม่อลอย รอเวลาจวนใกล้จะถึง จึงรีบไปที่ร้านอาหารเทียนหัวตามที่นัดหมายไว้กับเกาจวิ้นเว่ย
ทั้งเช้า เธอคิดไปคิดมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ของขวัญราคาหนึ่งล้านที่เกาจวิ้นเว่ยพูดคืออะไรกันแน่？
เครื่องประดับ？เพชรพลอยของล้ำค่า？เช็ค？หรือว่าจะเป็นสิ่งของอย่างอื่น？
สำหรับหม่าหลันคนที่ชอบเอาเปรียบคนอื่นแล้วนั้น ของขวัญราคาหนึ่งล้านที่เกาจวิ้นเว่ยพูดนี้ ดึงดูดความสนใจได้อย่างมากเลยทีเดียว
ครั้งก่อน หม่าหลันเอาเงิน160000หยวนจากเช็คมูลค่า180000 หยวนของเซียวชูหรันไป เธอมีความสุขอย่างมากยิ้มฉีกจนถึงรูหูไปหลายวัน
ดังนั้น พอคิดว่าใกล้จะได้ของขวัญจำนวนหนึ่งล้านบาทจากเกาจวิ้นเว่ย ในใจของเธอก็ยิ่งจะตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหวแล้ว
เป็นเวลา 11.30 หม่าหลันบอกลาขาไพ่ เดินออกมาจากโรงไพ่นกกระจอกแล้ว พร้อมทั้งเรียกรถแท็กซี่ มุ่งหน้าไปยังร้านอาหารเทียนหัวเลย
เมื่อมาถึงสถานที่ที่ทั้งสองนัดหมายกัน เธอเอาตามที่ตกลงไว้ จึงไม่ได้รีบเข้าไป และยืนอยู่ที่หน้าประตูร้านอาหาร รอเกาจวิ้นเว่ยมาถึง
รถเบนซ์สีดำใหม่เอี่ยมคันหนึ่ง ก็ค่อยๆขับมาจอดตรงหน้าของเธออย่างรวดเร็ว
จากนั้น ประตูรถเปิดออก ผู้ชายวัยรุ่นสวมใส่ชุดสูทรองเท้าหนัง หน้าตาอัจฉริยะ ก้าวเท้าลงมาจากรถ
คนที่มาก็คือเกาจวิ้นเว่ย
เกาจวิ้นเว่ยดูแล้วหล่อเหลาจริงๆ มีการวางตัวที่ดีมาก แต่ที่น่าเสียดายก็คือ เขาเดินกะเผลก
ผู้หญิงจำนวนมากถูกดึงดูดความสนใจเพราะความหล่อเหลาและรถเบนซ์หรูของเกาจวิ้นเว่ย มองไปยังเขาด้วยสายตาที่เปล่งประกาย แต่เมื่อเห็นเขาเดินกะโผลกกะเผลก ก็ถอนหายใจลากยาวอย่างน่าเสียดาย และเบือนหน้าหนีไป
เกาจวิ้นเว่ยยิ้มเล็กน้อย พูดว่า : “คุณน้าครับ นี้เป็นของขวัยที่ผมบอกคุณน้าทางโทรศัพท์ครับ！ผมเห็นว่าคุณลุงเซียวและชูหรันต่างก็มีรถBMWกันแล้ว คุณยังไม่มีรถเลย แบบนี้มันไม่สมเหตุสมผล และไม่สมกับฐานะของคุณด้วย”
หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น เอ่ยพูด : “ไอ้หยาจวิ้นเว่ย นี่มันเป็นสิ่งของที่ล้ำค่าเกินไป น้าจะรับไว้ได้อย่างไรละ！”
แม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่กุญแจที่อยู่ในมือ ถูกเขากุมไว้แน่น ไม่ได้มีความตั้งใจจะคืนให้เกาจวิ้นเว่ยเลย
เกาจวิ้นเว่ยเห็นถึงความสำคัญกับความคิดนี้ของเธอ ยิ้มพร้อมพูดว่า : “คุณน้าครับ พูดตามตรงนะ คุณลุงกับซูหรันต่างก็ขับ BMW ซีรีส์ 5กันทั้งคู่ รวมๆกันแล้วก็ไม่น่าเกินเก้าแสนหยวน หรูหราไม่เท่ารถเบนซ์ S500คันนี้เลยครับ ผมดูแล้วว่าความสง่างามของคุณน้า ควรที่จะะขับรถเบนซ์ ดังนั้นรถเบนซ์คันนี้คุณกรุณารับไว้เถอะครับ”
ในใจของหม่าหลินมีความสุขอย่างมากไปตั้งนานแล้ว！
เธอเป็นแบบอย่างของแม่ยายที่ชอบประจบสอพลอกับผู้ที่มีอำนาจสูงกว่าที่มักจะเห็นในสังคมกันอยู่บ่อยๆ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...