ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 273

บทที่ 273

ในเวลานี้ เซียวชูหรันและเย่เฉินพร้อมทั้งเซียวฉางควนเพิ่งจะกินข้าวเที่ยงกันที่บ้าน

เย่เฉินไปเก็บถ้วยตะเกียบในห้องครัวตามปกติ ทันใดนั้นก็ได้รับสายจากเฉินเสี่ยวจาว

หลังจากที่รับสายแล้ว เฉินเสี่ยวจาวก็ถามอย่างเขินอาย : “อาจารย์เย่ คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?”

“อยู่บ้าน” เย่เฉินพูดออกไปอย่างราบเรียบ เอ่ยถาม : “ทำไมเหรอ มีธุระอะไรกับฉันเหรอ?”

เฉินเสี่ยวจาวพูดตอบ : “ฉันก็แค่อยากจะโทรมารายงาน คุณเรื่องหนึ่ง”

“ว่ามาสิ”

เฉินเสี่ยวจาวรีบพูดออกไป : “อย่างงี้นะ เมื่อวานเกาจวิ้นเว่ยและเซียวอี้เชียนต่างก็มาที่คลินิกของตาฉัน ขอร้องให้เขาช่วยรักษา ตาของฉันไม่รู้ว่าเซียวอี้เชียนได้ไปล่วงเกินคุณไว้แล้ว เกือบจะเอายาอีกครึ่งเม็ดที่คุณให้เขาเป็นรางวัล มอบให้แกเซียวอี้เชียนแล้ว !”

เย่เฉินถามด้วยความสงสัย : “ทำไม?บ้านของคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเซียวอี้เชียนเหรอ?ยาที่ล้ำค่าเช่นนี้ ตาของคุณก็สามารถให้เขาไปอย่างไม่เสียดายเหรอ?”

ในใจของเย่เฉินรู้ดี ในใจของซือเทียนฉี มองเห็นยาวิเศษที่ตัวเองให้เป็นสมบัติล้ำค่า เห็นว่ามันสำคัญเหมือนกับชีวิตเลย

ของที่สำคัญอย่างนี้ คงไม่มีใครที่อยู่ดีๆจะเอาไปให้คนที่ไม่รู้จักหรอกนะ หรือว่าคนที่มีความสัมพันธ์ธรรมดาทั่วไป

เฉินเสี่ยวจาวรีบพูดออกไป : “ตาของฉันกับพ่อของเซียวอี้เชียนเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเขาทั้งสองผ่านอะไรมาด้วยกันหลายปี ดังนั้นสองตระกูลจึงมีความสัมพันธ์ที่ดีกันมานานหลายปี”

พูดแล้ว เฉินเสี่ยวจาวก็พูดรายละเอียดเกี่ยวกับต้นสายปลายเหตุเกี่ยวกับเรื่องระหว่างคุณตาและตระกูลเซียวเมื่อหลายปีมานี้

เมื่อเย่เฉินฟังจบ ถึงจะได้รู้ แท้ที่จริงแล้วในตอนนั้นตระกูลเซียวเป็นผู้มีพระคุณที่ได้ช่วยเหลือซือเทียนฉีไว้

และซือเทียนฉีเพราะเรื่องบุญคุณเล็กน้อยในตอนนั้น หลายปีมานี้จึงไม่หยุดที่จะตอบแทนบุญคุณของคนตระกูลเซียว และทำให้เขาเปลี่ยนแปลงมุมมองใหม่

สิ่งที่ยิ่งทำให้เขารู้สึกพอใจก็คือ ซือเทียนฉีมีความสามารถพอที่จะแยกแยะถูกผิด เพื่อที่ให้ตัวเอง ไม่ลังเลที่จะแตกแยกกับตระกูลเซียว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน