ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 274
บทที่ 274
เย่เฉินพูดออกไปแล้ว อืม พร้อมพูดว่า : “บ่ายนี้ฉันจะไปหา”
“ดีมากเลยค่ะอาจารย์เย่！” เฉินเสี่ยวจาวโห่ร้องออกมา พูดว่า : “งั้นฉันจะไปบอกคุณตาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ เขาจะต้องตื่นเต้นมากแน่ๆ！”
หลังจากที่เก็บกวาดในห้องครัวเสร็จ เย่เฉินที่เพิ่งจะออกมา ก็เห็นเซียวชูหรันเตรียมที่จะออกจากบ้านแล้ว ดังนั้นเขาก็เลยพูดถามออกไป : “ที่รัก คุณจะไปที่ออฟฟิศเหรอ？”
เซียวชูหรันส่ายหน้า พูดว่า : “แม่โทรศัพท์มาหาฉัน บอกว่ามีเพื่อนอยากจะตกแต่งวิลล่า อยากให้ฉันรับงานนี้ ฉันก็เลยจะออกไปดูหน่อย”
เย่เฉินรีบเอ่ยถาม : “วิลล่าที่ไหนเหรอ？”
เซียวชูหรันพูดตอบ : “วิลล่าริมแม่น้ำ อยู่ที่ข้างแม่น้ำนะ”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูด : “งั้นก็ดีเลย คุณจะได้แวะไปส่งผมที่จี้ซื่อถัง ผมจะไปหาหมอเทพซือ”
เซียวชูหรันพูดถามด้วยความตกใจ : “คุณจะไปพบหมอเทพซือ？ไม่งั้นฉันไปพร้อมกับคุณดีกว่า เราจะได้ถือโอกาสซื้อของเข้าไปเยี่ยมผู้อาวุโสที่บ้านของเขาด้วย！”
เซียชูหรันรู้สึกขอบคุณซือเทียนฉีมาก เพราะว่าเธอคิดมาโดยตลอดว่า ซือเทียนฉีคือคนที่มีความสามารถรักษาผู้ป่วยที่ใกล้ตายให้หายเป็นปกติได้ รักษาโรคอัมพาตครึ่งท่อนล่างของพ่อตัวเองให้หายได้
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูด : “คุณไม่ต้องเป็นกังวลนะ คุณพาผมไปส่งที่นั่น แล้วคุณไปทำธุระของคุณเถอะ ผมไปเจอซือเทียนฉีก็พอแล้ว”
เซียวชูหรันกล่าว : “งั้นก็ยิ่งไม่เหมาะสมเลย……”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูด : “ไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสมนะ อีกอย่างหมอเทพซือก็มีนิสัยแปลกประหลาด หากเราไปด้วยกันทั้งสองคน ไม่แน่ว่าเขาก็อาจจะไม่ดีใจก็ได้นะ”
เมื่อเซียวชูหรันได้ยินประโยคนี้ ถึงจะพยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ก็ได้ งั้นคุณไปก่อน ถ้าโอเคล่ะก็ ก็นัดเวลากับหมอเทพซือ เราเชิญเขาไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ”
“โอเค！”
……
เย่เฉินมองไปที่เธอ ยิ้ม : “ตอนนี้ตาของคุณสุขภาพกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว คุณก็ถอยเป็นอยู่เบื้องหลัง เป็นผู้ช่วยแล้ว？”
“ใช่ค่ะ”เฉินเสี่ยวจาวพูดด้วยรอยยิ้มที่หวาน : “แต่ว่าฉันก็ไม่ได้เป็นผู้ช่วยอยู่ตลอด ทุกวันคุณตาจะเป็นคนตรวจอาการคนป่วยเอง 5 คน ส่วนคนป่วยที่เหลือฉันจะเป็นคนดูอาการให้”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า : “ฝีมือการรักษาโรคของคุณก็ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว เชื่อว่าใช้เวลาไม่นาน คุณก็จะกลายมาเป็นหมอเทพน้อยที่มีชื่อเสียงในจินหลิง”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ”เฉินเสี่ยวจาวพูดออกมาอย่างเขินอาย : “ฝีมือการรักษาของฉัน ยังห่างไกลจากคุณตาเยอะเลยค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นยังห่างจากอาจารย์เย่มากราวฟ้ากับเหวเลย”
ในเวลานี้ ซือเทียนฉีส่งคนไข้แล้ว พูดกับผู้ช่วยในโรงยาว่า : “ไปบอกคนไข้ที่รอตรวจอาการนะ บอกว่าฉันมีลูกค้า VIP จึงต้องหยุดตรวจอาการครู่หนึ่ง บอกให้พวกเขาทราบหน่อย ขอให้ทุกคนโปรดให้อภัย”
พูดจบ เขาก็รีบก้าวเท้าเดินไปตรงหน้าเย่เฉิน คารวะแบบจีนพร้อมโค้งคำนับด้วยความเคารพ เอ่ยพูด: “สวัสดีครับ อาจารย์เย่！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...