ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 275

บทที่ 275

เมื่อเย่เฉินเห็นซือเทียนฉีเดินเข้ามาพร้อมแสดงความเคารพกับตัวเอง ยิ้มเบาๆ โบกมือพร้อมกล่าวว่า : “ท่านซือ คุณไม่ต้องเกรงใจกับผมอย่างนี้ก็ได้ และก็ไม่ต้องเรียกอาจารย์เย่อะไร เรียกผมว่าเย่เฉินก็พอแล้ว”

“ทำแบบนั้นได้ยังไงกันละ！”ซือเทียนฉีรีบโค้งคำนับพร้อมกล่าวว่า : “อาจารย์เย่เป็นมังกรตัวจริงบนโลกมนุษย์ ผมจะเรียกชื่อโดยตรงของอาจารย์ได้อย่างไร”

เย่เฉินเห็นว่าเขาค่อนข้างหัวรั้นเรื่องมารยาท ก็ไม่ได้ยื้อเขาต่อ แถมยังเอ่ยพูดว่า : “เมื่อวานได้ยินมาว่าเกาจวิ้นเว่ยและเซียวอี้เชียนต่างก็มาหาคุณแล้ว？”

ซือเทียนฉีเอ่ยถามด้วยความตกใจ : “อาจารย์เย่ เรื่องนี้คุณรู้ได้อย่างไร？”

เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่อีกฝั่งแลบลิ้นออกมา พูดว่า : “คุณตา ฉันเป็นคนบอกอาจารย์เย่เอง……”

ซือเทียนฉีรีบพูดตำหนิออกไปทันที : “ไอ้เด็กคนนี้！ปกติอาจารย์เย่ก็มีกิจธุระรัดตัวอยู่แล้ว เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้ ทำไมต้องไปรบกวนอาจารย์ด้วย？”

เฉินเสี่ยวจาวค่อนข้างรู้สึกผิด

ที่เธอโทรศัพท์หาอาจารย์เย่ ไม่ใช่ว่าอยากจะเรียกร้องรางวัลตอบแทนให้คุณตา แต่เป็นเพราะอยากหาโอกาสคุยกับเย่เฉินสักสามสี่ประโยค

ถึงอย่างไรในใจของเธอก็มีเย่เฉินเป็นไอดอลตั้งนานแล้ว ถึงขนาดที่ว่าเคารพบูชาเขามากกว่าตาอีก ดังนั้นจึงหาโอกาสที่เข้าไปใกล้ชิดสัมผัสกับเขาหน่อย แค่โทรศัพท์ก็ยังดี

แต่ว่า จะโทรศัพท์โดยที่ไม่มีหัวข้อที่จะคุยก็คงไม่ได้หรอกนะ？

ดังนั้น เธอจึงทําโดยพลการ เอาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานไปรายงานให้เย่เฉินฟัง

กลับว่าคิดไม่ถึง ตาไม่พูดพร่ำทำเพลง ตำหนิมาที่ตัวเองทันที

ในใจของซือเทียนฉีหลักๆเลยก็คือกลัวเย่เฉินเข้าใจผิด ถึงอย่างไรเฉินเสี่ยวจาวก็เป็นคนโทรศัพท์ไปหาเย่เฉิน ตัวเองก็มีกลิ่นอายของการเรียกร้องรางวัลอยู่บ้าง เขาไม่อยากให้เย่เฉินเข้าใจตัวเองว่าเป็นคนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากจะได้ของรางวัลเป็นการตอบแทน