เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 276

บทที่ 276

ดั่งคำพังเพยที่ว่า ได้รับสิ่งตอบแทนโดยไม่ได้ทำอะไร

เขาเพียงแค่ปฏิเสธเกาจวิ้นเว่ยและเซียวอี้เชียน เขาดูเหมือนว่าเรื่องเล็กนี้ ไม่คู่ควรเลยที่เย่เฉินจะมอบยาวิเศษล้ำค่านี้ให้เขา

แต่เย่เฉินก็ไม่ได้ว่าอะไร

ถ้าหากตัวเองอยากจะทำสิ่งนี้ ก็สามารถทำออกมาได้เป็นหมื่นเป็นพันเม็ดต่อวัน

เหตุผลที่ไม่ได้ทำเยอะ ส่วนใหญ่แล้วเพราะเป็นสิ่งของที่หายากและมีราคาแพง

ดังนั้น มอบให้ซือเทียนฉี 1 เม็ด ก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย

ดังนั้นเขาจึงพูดเบาๆว่า: "ท่านซือ ในเมื่อคุณอยากจะอยู่ข้างกายของฉัน เพื่อแบ่งเบาความทุกข์ งั้นก็ควรจะรู้ไว้ด้วยนะ เย่เฉินอย่างฉัน ทำอะไรชัดเจนและยุติธรรม ฉันคิดว่าคุณทำได้ดี ก็สมควรได้รับรางวัล งั้นฉันก็จะให้รางวัล และคุณก็ไม่ต้องเกรงใจฉัน ฉันให้รางวัลคุณ คุณก็รับไป”

น้ำตาแห่งความตื่นเต้นของซือเทียนฉีไหลออกมา รีบวางสองมือไว้บนพื้น ก้มศีรษะไปด้วย กล่าวไปด้วยว่า: “ขอบคุณอาจารย์เย่เป็นอย่างยิ่ง! ขอบคุณอาจารย์เย่เป็นอย่างยิ่ง!”

เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่ข้างๆก็รีบก้มศีรษะด้วยความเคารพ กล่าวว่า: “ขอบคุณอาจารย์เย่เป็นอย่างยิ่ง!”

เย่เฉินมองไปยังเฉินเสี่ยวจาว ยิ้มเบาๆ แล้วกล่าวว่า: “เสี่ยวจาว เงยหน้าขึ้นมาซิ”

เฉินเสี่ยวจาวรีบเงยหน้า ใบหน้าเล็กๆแดงก่ำหันมองไปยังที่เย่เฉิน หลบสายตาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

เย่เฉินมองเขา ยิ้มเบาๆแล้วกล่าวว่า: “ในอนาคตเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ฉันก็จะมอบยาวิเศษให้ด้วย ถึงเวลานั้น ไม่แน่อาจทำให้ฝีมือทางการแพทย์ของคุณพัฒนาขึ้นอีกก้าวหนึ่งได้”

ยาวิเศษสำหรับคนแก่แล้ว ส่วนใหญ่เป็นการรักษา ฟื้นฟูการทำงานของร่างกายและพลังลมปราณให้อ่อนเยาว์

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน