ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 277

บทที่ 277

พ่อของเกาจวิ้นเว่ยไม่ได้พูดอะไร แต่เขามองหม่าหลันตั้งแต่หัวจรดเท้า คิดว่าแม้ว่าผู้หญิงคนนี้แก่กว่านิดหน่อย แต่ดูมีเสน่ห์มาก และเธอก็เป็นคนที่มีรสนิยมมากในหมู่เพื่อน ๆ ของเธอ

ในเวลานี้ที่เขามองหม่าหลัน สายตาของเขาแสดงถึงความละโมบอย่างอดไม่ได้ ในใจแอบสงสัย รอให้เซียวชูหรันมาถึง ก็จะลงมือมัดพวกเธอทั้งสอง พอถึงเวลา เขาจะชิมรสชาติของหม่าหลันก่อน

ถ้ายังพอมีเวลา อย่างน้อยก็ยังสามารถลิ้มลองสาวอายุน้อยและสวยงามอย่างเซียวชูหรัน!

เมื่อคิดถึงตอนนี้ เขาก็ยิ้มกับหม่าหลันและพูดว่า: “โธ่เอ๋ย คุณหม่า ถ้าชูหรันสามารถอยู่ร่วมกันกับจวิ้นเว่ยครอบครัวเราได้ แล้วเราจะได้เป็นครอบครัวเดียวกันในอนาคตแล้ว!”

หม่าหลันมองไปที่เกาเจี้ยนจูนแล้วพยักหน้าซ้ำๆ และพูดอย่างประจบว่า : “ประธานเกา จะเป็นครอบครัวเดียวกันกับคุณได้ นั่นคงเป็นความโชคดีของชูหรันเชียว!

เกาเจี้ยนจูนกล่าวอย่างยิ้มๆ: “มีคุณหม่าคอยจับคู่อยู่ระหว่างพวกเขา ผมคิดว่าเด็กทั้งสองต้องเข้ากันได้ดีแน่ๆ”

หม่าหลันกล่าวด้วยความเห็นด้วย: “ประธานเกา ฉันก็คิดเหมือนคุณเลย! รูปร่างหน้าตาของเด็กทั้งสอง ก็เหมาะสมเข้ากันจริงๆ คุณวางใจได้ กลับไปฉันจะโน้มน้าวให้ชูหรันหย่าร้างกับเศษสวะเย่เฉินคนนั้น!”

เมื่อพูดจบ เธอก็รีบบอกกับเกาจวิ้นเว่ยว่า: “จวิ้นเว่ย อย่ารู้สึกว่าชูหรันเคยแต่งงานแล้วเด็ดขาดนะ อย่าถือสากับการแต่งงานครั้งที่สองของเธอเลยนะ หลังจากที่ชูหรันแต่งงานกับเศษสวะเย่เฉินคนนั้น เธอรักษาตนให้บริสุทธิ์ดั่งหยกมาตลอดเลยล่ะ!”

เกาจวิ้นเว่ยรู้สึกตื่นเต้นทันที

รักษาตนให้บริสุทธิ์ดั่งหยกงั้นเหรอ?

หรือว่าเซียวชูหรันยังบริสุทธิ์อยู่งั้นหรือ?

คุณพระ! นั่นมันสุดยอดไปเลย!

วันนี้ เซียวชูหรันสาวสวยงดงามมีชื่อเสียงในเมืองจินหลิง จะเป็นของตัวเองในครั้งแรก!

คิดมาถึงตรงนี้ เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างอดไม่ได้ แทบอยากจะปล้ำเซียวชูหรันทันที