ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2780

ไหม้เฉิงซินมองดูไมค์และอธิบายว่า “นายคิดว่าเรื่องหนอนกู่ ดูเหมือนจะไม่มีร่องรอยให้ค้นหา เหมือนไม่ถูกหลักวิทยาศาสตร์ แต่ในความเป็นจริงมันเป็นวิทยาศาสตร์มาก”

ว่าแล้วไหม้เฉิงซินก็อธิบายต่อไป “หนอนกู่ที่กินสมองมนุษย์ และต้องเป็นสมองสดใหม่ด้วย นี่ก็หมายความว่า คนเพิ่งเสียชีวิตได้ไม่นาน แม้ว่าสมองของมนุษย์จะถูกหนอนกู่กลืนกิน สูญเสียระบบประสาทส่วนกลางทั้งหมด แต่ความสามารถทางกายภาพจะไม่สูญเสียไปในทันที เช่นเดียวกับคนที่สมองตาย ยังคงมีการเต้นของหัวใจและการไหลเวียนโลหิตอยู่”

“ความมหัศจรรย์ของหนอนกู่ ก็เพราะว่าหลังจากที่มันกินสมองมนุษย์แล้ว ก็จะสามารถยึดครองระบบประสาทส่วนกลางของมนุษย์ได้ชั่วคราว ก่อนจะเข้าควบคุมร่างกายมนุษย์โดยพื้นฐาน”

“เช่นเดียวกับยามคนเมื่อครู่ เขาถูกหนอนกู่ควบคุมให้เดินเข้ามา แต่เนื่องจากเขาตายไปแล้ว กล้ามเนื้อจะแข็งตัวไปเรื่อยๆ การเคลื่อนไหวจึงดูแข็งทื่ออย่างที่เห็น

“นายดูสิเขาทำได้เพียงการเคลื่อนไหวพื้นฐาน เดิน เปิดประตู และโบกมือ แต่จะพูดไม่ได้ หลักๆ เป็นเพราะตัวหนอนกู่เองก็ไม่สามารถควบคุมเขาอย่างลึกซึ้งได้ ทำได้เพียงการเคลื่อนไหวง่ายๆ ภายใต้การควบคุมทางความคิดของคนเลี้ยงหนอนกู่”

ไมค์มองตามด้านหลังของยามอย่างละเอียดร แล้วรีบถามว่า “คุณปู่ หนอนกู่สามารถควบคุมศพได้ตลอดเวลาหรือเปล่า?”

“ไม่ได้แน่นอน” ไหม้เฉิงซินกล่าวอย่างจริงจัง “ยังไม่ต้องพูดถึงว่าศพจะค่อยๆ แข็งตัวและเน่าเสีย ลำพังตัวหนอนกู่เอง มันกัดกินสมองมนุษย์ แม้ว่ามันจะเข้าสู่โหมดนอนหลับก็สามารถอยู่รอดได้ในเดือนนี้ ภายในหนึ่งเดือนหากยังไม่กินอีก อาจจะอดตายได้”

ไมค์อุทานออกมา “ถ้ามันต้องกินอีกครั้งภายในหนึ่งเดือน นั่นหมายความว่าหนึ่งเดือนมันต้องฆ่าคนหนึ่งคนใช่หรือไม่?!”

ไหม้เฉิงซินพูดอย่างเย็นชา “หนึ่งเดือนฆ่าคนหนึ่งคน หรือว่ามันเข้าสู่โหมดนอนหลับในเดือนนี้ หากคนเลี้ยงหนอนกู่ปล่อยให้มันเที่ยวเข่นฆ่าผู้คน ก็ไม่แน่ว่าอีกไม่กี่วันก็ต้องกินอีกครั้ง…”

ไมค์มีสีหน้าหวาดผวา พูดเสียงสั่น! “เอ่อ…เบื้องหลังของหนอนกู่แต่ละตัว มันคือชีวิตมนุษย์ที่โชกเลือด! ไม่เคยได้ยินอะไรที่ชั่วร้ายขนาดนี้มาก่อนในชีวิตเลย…”