เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 279

บทที่ 279

หม่าหลันไม่รู้เลย ว่าการผลักครั้งนี้ ไม่ใช่แค่ทำให้ลูกสาวตกลงไปในหลุมไฟ แต่ยังผลักตัวเองเข้าไปด้วย

เธอในตอนนี้ ในใจเต็มไปด้วยความหวัง เซียวชูหรันให้อภัยต่อเกาจวิ้นเว่ยได้ จากนั้นจะสามารถสร้างความประทับใจที่ดีให้กับฮีโร่ในดวงใจอย่างลูกเขยผู้สูงส่งอย่างเกาจวิ้นเวยได้

เมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็สามารถหย่าร้างกับเศษสวะอย่างเย่เฉินได้ จากนั้นก็แต่งงานกับเกาจวิ้นเว่ย

เซียวชูหรันถูกแม่ผลักเข้าไป ในใจก็ยิ่งอดไม่ไหวที่จะโมโหเดือดดาล

ปกติแม่ก็ไม่ได้รักศักดิ์ศรี ไม่มีขอบเขตอะไร จนถึงขั้นเห็นแก่เงิน เรื่องนี้เธอยังพอทนไหว

แต่ว่า ตอนนี้ยิ่งคิด ก็ยิ่งทำให้เธอผิดหวังจริงๆ!

เธอกำลังจะหันหลังกลับและออกจากประตู คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้เกาจวิ้นเว่ยล็อคประตูใหญ่

เซียวชูหรันพูดด้วยใบหน้าเย็นชา: “เกาจวิ้นเว่ย โปรดให้ฉันออกไป!”

“ชูหรัน ไหนๆก็มาแล้ว ไม่ต้องรีบไปขนาดนี้ก็ได้! เข้าไปนั่งคุยกันในบ้านก่อนเป็นยังไง?”

เกาจวิ้นเว่ยยืนอยู่ตรงหน้าเซียวชูหรัน ดวงตาจ้องมองผู้หญิงคนนี้ด้วยความหลงใหล มองขาเรียวยาวของเธอ เอวเล็กๆบางๆ หุ่นที่ดูดี ใบหน้าสวยงาม ในใจตื่นเต้นจนทนไม่ไหว……

ผู้หญิงคนนี้ สื่อถึงเสน่ห์อันน่าหลงใหลได้ทุกที่จริงๆ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเขาร้อนรุ่มขึ้นเรื่อย ๆ

เซียวชูหรันมองเขาด้วยความรังเกียจ และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ ได้โปรดหลีกทาง!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน