ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 280
บทที่ 280
สำหรับเขา เขาใฝ่ฝันที่อยากจะได้ร่างกายของเซียวชูหรัน
รู้ไหมว่าเซียวชูหรันคือสาวงามอันดับหนึ่งในจินหลิง และเธอสมควรได้รับชื่อนี้แน่นอน เรียกได้ว่าเป็นที่สุดของที่สุดเลยเชียว
แต่ทว่าตอนนี้ ผู้หญิงที่แทบจะสมบูรณ์แบบ ไม่นานก็จะเป็นของเขาแล้ว สิ่งนี้จะไม่ทำให้หัวใจของเขาตื่นเต้นได้อย่างไร!
หม่าหลันที่อยู่ข้างๆเมื่อได้ยินคำนี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
เกาจวิ้นเว่ยบอกว่าจะขอโทษเซียวชูหรันเป็นอย่างดี แล้วจะสารภาพรักไม่ใช่เหรอ?
แต่ตอนนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ?
เธอรีบเดินไปขวางไว้และพูดว่า: “จวิ้นเว่ย นี่มันอะไรของคุณ? ตอนแรกคุณไม่ได้บอกกับน้าอย่างนี้นี่!”
“พูดบ้าอะไร!” เกาจวิ้นเว่ยสีหน้าเปลี่ยน ยกเท้าขึ้นมาเตะหม่าหลันล้มลงไปที่พื้น กล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชาว่า: “คุณคิดว่าผมให้คุณเรียกลูกสาวคุณมา เพื่อที่อยากจะสารภาพรักกับเธองั้นเหรอ แล้วจากนั้นก็เป็นลูกเขยของคุณ? ฝันกลางวันให้น้อยๆหน่อยนะ!”
เมื่อพูด เขาทำหน้าเย็นชาและกล่าวต่อว่า: “คนที่เห็นแก่เงินอย่างคุณ เหมาะจะเป็นแม่ยายผมเหรอ? ผมจะบอกคุณให้นะ ผมก็แค่อยากจะปล้ำเซียวชูหรันก็เท่านั้น ไม่เพียงแค่ผมอยากจะปล้ำนะ พ่อผมก็อยากด้วย!”
ในตอนนี้ เกาเจี้ยนจูนเดินเข้ามาพร้อมกับปืนพก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ลูกชาย ที่ลูกพูดก็ถูกครึ่งหนึ่ง ไม่เพียงแค่ฉันอยากจะปล้ำเซียวชูหรัน ฉันก็อยากจะลองหม่าหลันดูเหมือนกัน! ผู้หญิงที่อายุปูนนี้ที่มีเสน่ห์อย่างนี้ ฉันชอบ!”
หม่าหลันตกใจจนสีหน้าซีดเผือด หลุดปากพูดว่า： “พวกคุณทำอย่างนี้ไม่ได้นะ……แบบนี้มันผิดกฎหมายนะ!”
“ผิดกฎหมายแม่คุณสิ!” เกาจวิ้นเว่ยด่าด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “วันนี้เราไม่เพียงแค่จะปล้ำพวกคุณทั้งสองคน และจะเรียกเย่เฉินมาด้วยเพื่อที่จะยิงเขา! เศษสวะโหลยโท่ย กล้าต่อกรกับฉัน แล้วยังมาหักขาฉันอีก ฉันยิงหัวหมาอย่างเขาเพียงนัดเดียว ต่อหน้าคุณทั้งคู่!”
“โอ้……” เกาจวิ้นเว่ยพูดมาจนถึงตรงนี้ เขาถอนหายใจยาวๆ และกัดฟันพูดว่า:”น่าเสียดาย! ใครจะไปคิดว่ายาวิเศษบ้านั่นใช้ไม่ได้ผลเลย
จู่ๆก็มีไอ้เศษสวะเย่เฉินทำเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นมา ถ้าไม่อย่างนั้น ไม่แน่ตอนนี้เธออาจจะเป็นผู้หญิงของฉันไปแล้วก็ได้!”
“ต้องโทษไอ้เย่เฉินคนที่สมควรตายคนนั้น! ทำลายแผนทั้งหมดของฉัน! แล้วแม่งก็ให้หงห้าโยนฉันออกนอกหน้าต่าง ทำให้ฉันเป็นง่อยตั้งแต่อายุยังน้อย! ความแค้นนี้ วันนี้ฉันจะต้องคิดกำไรคืนมาให้หมด!”
เซียวชูหรันตะโกนด้วยความโกรธ: “เกาจวิ้นเว่ย! คนอย่างคุณ ไม่กลัวเวรกรรม ไม่กลัวฟ้าผ่าเหรอ?!”
“ฟ้าผ่างั้นเหรอ?” เกาจวิ้นเว่ยหัวเราะและพูด: “ก็ดีนะ ขอแค่ผมได้ปล้ำกับสาวสวยที่สุดในจิงหลิงอย่างคุณ แม้ว่าพระเจ้าประทานฟ้าผ่าผมให้ตาย ผมก็ยอม! แต่ก่อนอื่น คุณต้องให้ผมได้เสพสุขก่อนแล้วค่อยว่ากันนะ!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...