ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2790
ไหม้เฉิงซินรีบร้อนกลับไปยังห้องพักภายใต้การพยุงของไหม้เค่อ
ห้องพักในตอนนี้ สภาพเละเทะไปแล้ว
กระเป๋าเดินทางของเขาและไหม้เค่อต่างก็ถูกเปิดออกค้น ส่วนเข็มทิศฮวงจุ้ยตลับนั้น ถูกเขาใช้ผ้าไหมห่อหุ้มไว้ เก็บไว้ในกระเป๋าเดินทาง ไม่คิดเลยว่าจะหายไปเช่นกัน
และเงินหยวนที่เขาแลกตอนที่มาหัวเซี่ยกับไหม้เค่อ รวมทั้งเงินดอลลาร์ที่ใช้ในยามฉุกเฉิน เก็บไว้ในกระเป๋าเดินทางกลับไม่หายไปเลยสักแดงเดียว
ไหม้เฉิงซินกังวลอย่างหนักขึ้นมาทันที พูดกับไหม้เค่อว่า “เงินไม่หาย ของอย่างอื่นก็ไม่หาย แต่เข็มทิศกลับหายไป….”
แม้ว่าไหม้เค่อจะไม่เก่งทักษะวิชาการ แต่เขาก็รู้ดี ว่าเข็มทิศนั่นคือมรดกสืบทอดของตระกูลไหม้ ได้ยินมาว่าเริ่มมาจากบรรพบุรุษรุ่นแรกของตระกูลไหม้ที่ฝึกฝนฮวงจุ้ยซวนซวย สืบทอดมาจนถึงทุกวันนี้
ยังไม่พูดถึงว่าสิ่งของชิ้นนี้มีมูลค่าเท่าไหร่ แค่เพียงความหมายของมรดกนี้ ก็ไม่สามารถใช้เงินมาวัดได้
ที่ยิ่งสำคัญกว่านั้นคือ เข็มทิศฮวงจุ้ยนี้ เนื่องจากบรรพบุรุษในอดีตให้พรมาเรื่อยๆ สามารถเรียกได้ว่าเป็นเครื่องมือทางธรรมแล้ว ใช้มันมาดูฮวงจุ้ย แยกทิสทางตำแหน่ง ความแม่นยำดีกว่าเข็มทิศทั่วไปอย่างมาก!
ผู้สืบทอดตระกูลไหม้ ล้วนใช้เข็มทิศตลับนี้ทะยานไปเป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ยทั้งนั้น ถ้าหากว่าเข็มทิศตลับนี้หายไป ต่อไปความสามารถในการดูฮวงจุ้ยของผู้สืบทอดตระกูลไหม้ก็จะลดลงอย่างมาก
ดังนั้น เขารีบร้อนพูดกับไหม้เฉิงซินว่า “ทวดครับ พวกเรารีบแจ้งตำรวจกันเถอะครับ!”
ในเวลานี้ เฉินจื๋อข่ายก้าวเท้าเดินเข้ามา เอ่ยปากพูดว่า “ท่านทั้งสองอย่าได้กังวลเกินไปครับ ผมได้ทำการแจ้งตรวจไปแล้วครับ”
ทวดเหลนทั้งสองคนหันหน้าไปมองผู้ที่มาเยือน เห็นว่าอีกฝ่ายใส่ชุดสูทรองเท้าหนัง ดูแล้วไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ดังนั้นไหม้เฉิงซินจึงถามว่า “คุณท่านนี้ ไม่ทราบว่าคุณคือ?”
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า “อ้อ ลืมแนะนำตัวไป ผมคือเฉินจื๋อข่าย เป็นผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงครับ”
ประโยคนี้ของเฉินจื๋อข่าย ได้ทำการส่งต่อความผิดไปให้กับไหม้เฉิงซินในทันที
นั่นก็คือเย่เฉินเป็นคนสอนเขา
ใช้คำพูดของเย่เฉิน กลยุทธ์นี้เรียกว่า “ย้อนปัญหา”
คุณมาตั้งคำถามกับฉัน? ดี งั้นฉันก็ทำการตั้งคำถามย้อนกลับไปให้คุณ
คุณกล่าวโทษว่าความปลอดภัยของที่ฉันไม่ดี งั้นฉันก็ย้อนกลับไปอย่างคลุมเครือบอกว่าคุณน่าจะถูกคนเล็งตัวไว้ ส่วนใครเล็งตัวคุณไว้ ใจของคุณรู้ดีไปคิดเอาเอง
และที่น่าสนใจก็คือ แม้แต่ตอนที่เข้าห้องของไหม้เฉิงซินว่าจะขโมยอะไรไป เฉินจื๋อข่ายล้วนใช้โทรศัพท์เปิดกล้องให้เย่เฉินดู เย่เฉินเลือกเข็มทิศชิ้นนี้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...