ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2793

เย่เฉินพูดเยาะเย้ยด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความดูถูก “ผมรู้ว่าตาแก่อย่างพวกคุณนั้นคิดยังไง คนอย่างพวกคุณ สิ่งที่มักจะพูดติดปากก็คือ ‘ไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน’ คุณคิดว่าคนก็คือคนอื่นฆ่า ก็ไม่เกี่ยวข้องกับคุณแล้ว? ผมจะบอกคุณให้ ที่ตัวคนอื่น อาจจะถูกความคิดเลวๆแบบนี้ของคุณหลอกไปได้ แต่สำหรับที่ผม คุณน่ารังเกียจเหมือนกับคนที่ฆ่าคน！”

พูดถึงนี่ เย่เฉินก็พูดอย่างเย็นชาว่า “วันนี้ผมจะพูดไว้ตรงนี้เลยว่า ถ้าหากว่าซวนเฟิงเหนียนฆ่าใครอีกสักคนในเมืองจินหลิง ผมก็จะไม่ฝังพวกคุณไว้ที่สุสานเขาเฟิ่งหวงแล้ว เพราะว่าถ้าหากให้พวกคุณตายไปอย่างนี้ มันง่ายสำหรับพวกคุณเกินไป ถึงตอนนั้นผมจะขังทวดเหลนพวกคุณสองคนไว้ที่ลานเลี้ยงหมา ใช้ชีวิตอยู่ในกรงหมาไปทั้งชีวิต！”

ในขณะที่เย่เฉินพูดประโยคนี้ ไม่มีการปกปิดถึงไอสังหารของตัวเองเลยสักนิด สายตาที่น่ากลัวทำให้จิตใจของไหม้เฉิงซินรู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุด！

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ถึงเบื้องหลังของเย่เฉิน แต่ในตอนนี้เขาไม่สงสัยในคำพูดของเย่เฉินเลยสักนิด

ด้วยความประหม่า เขาอดไม่ได้ที่จะอธิบายว่า ฉันเองก็ไม่รู้ว่าซวนเฟิงเหนียนอยู่ที่ไหนกันแน่ คนๆนี้อยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง แล้วยังไปมาคนเดียว เมื่อวานที่ไปเขาเฟิ่งหวงก็เขาเป็นคนติดต่อมา ให้ฉันไปหา”

เย่เฉินพูดเสียงเย็นชาว่า “ตามที่พูดมา คุณน่าจะมีช่องทางการติดต่อของเขา งั้นก็หาวิธีนัดเขาออกมาให้ผม”

ไหม้เฉิงซินอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับข้า ข้าไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย ถ้าหากว่านายมีความแค้นอะไรกับเขา นั่นก็เป็นเรื่องของพวกนายสองคน รบกวนนายอย่าได้ลาข้าเข้าไป อย่างมากพวกเราก็ออกไปจากหัวเซี่ยในคืนนี้ ไม่มีสัมพันธ์อะไรกับหัวเซี่ยอีกก็ได้แล้ว”

ไหม้เฉิงซินเคยเห็นความสามารถของซวนเฟิงเหนียน ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเป็นศัตรูกับซวนเฟิงเหนียน