ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2795
เย่เฉินเอ่ยปากพูดในเวลานี้ว่า “คุณท่านล่าย คุณเองก็ได้ยินแล้ว คนๆนี้ใจเสาะอย่างมาก และไม่มีความรับผิดชอบ ผมไม่สามารถปล่อยให้เขาไปอย่างนี้ได้ หากว่าเขาช่วยผมจับซวนเฟิงเหนียน ผมยังไว้ชีวิตเขาได้ แต่ถ้าหากว่าเขาโง่เง่าแบบนี้ ปล่อยให้ซวนเฟิงเหนียนทำร้ายผู้คนต่อไป งั้นผมก็จะเอาชีวิตของเขา！”
ไหม้เฉิงซินรู้สึกร้อนรนแล้ว พูดออกไปว่า “คุณยังหนุ่มขนาดนี้ ทำไมถึงได้โหดเหี้ยมเช่นนี้！ฉันรู้จักกับพี่ล่ายมานานหลายปี หรือว่านายไม่สนใจให้เกียรติเลยสักนิดรึไง?”
ล่ายชิงหวาได้ยินคำพูดนี้ รีบพูดขึ้นว่า “เหล่าไหม้ นายอย่าได้มายุยงเสี้ยมสอนที่นี่ ฉันไม่ได้ขอร้องให้คุณชายเย่เห็นแก่ฉันแล้วเมตตานาย！”
เดิมทีไหม้เฉิงซินอยากจะใช้เกียรติของล่ายชิงหวามาร้องขอความเมตตา แต่ไม่คิดเลยว่าล่ายชิงหวาจะวาดเส้นกั้นกับเขาอย่างนี้ จึงพูดอย่างโมโหมากว่า “พี่ล่าย！คุณเริ่มมาทำร้ายกันเพิ่มอย่างนี้เลยหรอ? จะไม่ไร้สัจจะเกินไปหน่อยหรอครับ?”
น้ำเสียงของล่ายชิงหวาเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้น เอ่ยปากพูดว่า “ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีสัจจะ แต่เดิมทีตัวฉันก็เป็นหนี้บุญคุณอันใหญ่หลวงต่อคุณชายเย่อยู่แล้ว ทั้งชีวิตก็อาจจะไม่สามารถทดแทนได้ จะมีหน้าที่ไหนไปขอให้คุณชายเย่เห็นแก่ฉัน?”
ไหม้เฉิงซินตกใจ
เขาไม่คิดเลยว่า ล่ายชิงหวาจะพูดมาขนาดนี้
“เขาผู้อาวุโสที่อายุกว่าร้อยปี จะติดหนี้บุญคุณคนหนุ่มตรงหน้านี้ได้ยังไงกัน? นี่มันจะไร้เหตุผลเกินไปหน่อยแล้วมั้ง?”
คิดถึงนี่ จู่ๆเขาก็นึกถึงโอกาสก่อนหน้านี้ของล่ายชิงหวา อดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่ล่าย หรือว่าโอกาสของคุณนั้นเกี่ยวข้องกับคนๆนี้หรือครับ?！”
ล่ายชิงหวาตกอยู่ในความเงียบ
คำพูดพวกนี้ เขาไม่สามารถพูดได้
เพราะว่าเขาไม่ยินดีที่จะขัดความต้องการของเย่เฉิน แล้วเปิดเผยตัวตนของเขาต่อภายนอก
แต่ว่า ความเงียบของล่ายชิงหวา ทำให้ไหม้เฉิงซินใจกระตุกขึ้นมา รู้สึกประหม่าและพูดออกไปว่า “พี่ล่าย！โอกาสนั้นของคุณ ได้มาจากเขาจริงๆ?！”
เดิมที เขาก็เคยคิดว่าจะมาที่หัวเซี่ยเพื่อหาโอกาส แต่ว่า หัวเซี่ยที่กว้างใหญ่ ตามหาโดยพึ่งเพียงตัวเขาเองนั้นยากมากเหลือเกิน
แต่ว่าเรื่องนี้คอยติดค้างอยู่ในสมองเขาอยู่เสมอ จนกลายเป็นความหวังในใจของเขาที่อยากจะสมปรารถนาที่สุด
ครั้งนี้ที่มาจินหลิง ก็เพราะว่าตอนที่ดูดวงนั้นมีโอกาสว่าจะได้พบเจอกับโอกาส ดังนั้นจึงได้มาจากอเมริกา
แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่า โอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ตัวเองเฝ้าฝันถึง กลับเป็นคนหนุ่มตรงหน้าคนนี้！
ชั่วขณะนั้น เขารู้สึกเสียใจอย่างมาก อดไม่ได้ที่จะแอบคิดว่า “รู้อย่างนี้แต่แรก แม้ว่าจะตีฉันจนตาย ฉันก็จะไม่มีปัญหาต่อเทพเจ้าท่านนี้หรอก！”
คิดถึงนี่ สองขาของเขาอ่อนแรง คุกเข่าลงกับพื้น พูดอย่างน้ำตานองหน้าว่า “คุณชายเย่ครับ ขออภัยจริงๆ ผมมันบ้าไปแล้ว คุณอย่าได้โมโหผู้โง่เขลาอย่างผมเลยครับ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...