เห็นว่าไหม้เฉิงซินคุกเข่าลงพื้น สีหน้าท่าทางอ้อนวอนขอร้อง เย่เฉินรู้สึกคลื่นไส้ พูดเสียงเย็นชาว่า “ถ้าหากว่าชีวิตนี้นายยังอยากจะกลับไปยังอเมริกา ต่อไปก็ให้ความร่วมมือกับฉันจับตัวซวนเฟิงเหนียน ถ้าหากว่าทันก่อนที่ซวนเฟิงเหนียนจะฆ่าคนอีกครั้ง ฉันก็จะให้โอกาสนายมีชีวิตกลับไป ไม่อย่างนั้น ก็ตามที่ฉันพูด ว่าเตรียมใจที่จะตายอยู่ในเมืองจินหลิงซะ!”
ไหม้เฉิงซินได้ยินคำพูดนี้ ก็ไม่กล้าที่จะเถียงหรือปฏิเสธอะไรอีก พูดน้ำตานองหน้าว่า “คุณชายเย่พูดยังไงก็อย่างนั้นครับ ข้าทำตามก็พอแล้ว….”
เขาในตอนนี้ รู้ตัวแล้วว่า เย่เฉินตรงหน้านี้ เป็นบุคคลที่เขาจะมีปัญหาด้วยไม่ได้
“อย่างอื่นไม่พูดถึง เพียงแค่ความสามารถของล่ายชิงหวา ก็สูงกว่าฉันเป็นเท่า แต่กลับเคารพนับถือต่อเขา สามารถดูออกได้ว่าคนๆนี้จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน….”
“และที่ยิ่งสุดยอดกว่าคือ คนๆนี้อายุยังน้อย แต่กลับมีพลังสวรรค์ความสามารถที่ทำให้ล่ายชิงหวาอายุน้อยลงยี่สิบปี เพียงแค่นี้ ก็ห่างไกลความรู้ของตัวเขาแล้ว!”
“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าเขาจะสามารถฆ่าซวนเฟิงเหนียนได้มั้ย แต่ฉันรู้ว่าถ้าหากฉันทำให้เขาโมโห เขาจะไม่มีทางปล่อยให้ฉันอยู่อย่างสุขสบายแน่นอน….”
ในสายโทรศัพท์ ล่ายชิงหวาเองก็อดไม่ได้ที่จะพูดตัดพ้อว่า “เหล่าไหม้ นายควรจะตอบตกลงคุณชายเย่แต่แรกแล้ว ทำไมจะต้องทำให้มันมาถึงจุดนี้ด้วยละ!”
ไหม้เฉิงซินเองก็เสียใจอย่างมากเช่นกัน
แอบคิดในใจว่า “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงกันว่าเขาเป็นผู้ที่ให้โอกาสอันยิ่งใหญ่กับนาย!ถ้าหากว่าฉันรู้แต่แรก เขาให้ฉันทำอะไรฉันก็จะไม่เถียงเด็ดขาด ถึงตอนนั้นให้ความร่วมมือกับเขาอย่างดี ไม่แน่เขาก็อาจจะมอบโอกาสอันยิ่งใหญ่ให้กับฉันเหมือนกัน….”
“ตอนนี้ดีละ เมื่อกี้มีปัญหากับเขาแบบนั้น ตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย แล้วยังต้องแบกหน้าไปให้ความร่วมมืออีก แม้ว่าจะให้ความร่วมมือกับเขาอย่างดี หลังจากนี้เขาก็อาจจะไม่ปล่อยตัวเองไปง่ายๆ ส่วนโอกาสอันยิ่งใหญ่นั่น ก็ยิ่งไม่ต้องคิดเลย…..”
เมื่อเข้าใจถึงพวกนี้แล้ว เย่เฉินก็พูดเสียงเย็นชาว่า “ในเมื่อนายยินดีจะให้ความร่วมมือกับฉัน งั้นก็โทรหาซวนเฟิงเหนียน บอกกับเขาว่าการสืบหาของนายมีความคืบหน้าอย่างมาก นัดเขาออกมาเจอกัน ฉันจะวางกับดักใส่เขา ทำการจับเต่าในโกศสักหน่อย”
ไหม้เฉิงซินรีบถามว่า “แล้วถ้าหากว่าเขาถามถึงเบาะแสจากผมในสาย ผมควรจะพูดยังไงคับ?”
เย่เฉินบอกว่า “ง่าย ก็บอกกับเขาไปว่านายอยากจะคุยข้อตกลงกับเขาต่อหน้า ถึงจะสามารถบอกเบาะแสที่เกี่ยวข้องนี้ให้กับเขาได้”
แล้วไหม้เฉิงซินก็ถามอีกว่า “แล้วเป็นข้อตกลงอะไรละครับ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...