ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2800

ซวนเฟิงเหนียนที่วางสายไปแล้ว ใบหน้ามีความโหดเหี้ยมร้ายกาจปรากฏขึ้น

เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าไอ้แก่ไหม้เฉิงซินนี่จะยังกล้ามาทำข้อตกลงกับตัวเอง

ในขณะที่เขากำลังโมโหอยู่ จู่ๆในอ้อมอกก็มีบางอย่างพลิกตัว เขารีบยื่นมือเข้าไป แล้วล้วงเอาหนอนกู่ของตัวเองออกมา

แมลงใหญ่ขาวอ้วนนั่นเมื่อออกมาก็เอาแต่ขยับตัวอย่างรุนแรง ที่ปากก็ส่งเสียงจิ๊ๆไม่หยุด เหมือนว่ามีความไม่ค่อยพอใจ และกำลังทำการต่อต้าน

ซวนเฟิงเหนียนลูบตัวมันไปด้วยและพูดปลอบไปด้วยว่า “อย่าใจร้อน รู้ว่าครั้งก่อนแกกินไม่อิ่ม สบายใจได้ คืนนี้เตรียมอาหารไว้ให้แกสองมื้อ จะให้แกได้อิ่มเอมสุขใจเต็มมื้อแน่นอน！”

ที่น่าสนใจก็คือ แมลงใหญ่ตัวขาวอ้วนนั่น เหมือนว่าฟังคำพูดของซวนเฟิงเหนียนออก

เมื่อซวนเฟิงเหนียนพูดว่าจะให้เขาได้กินอิ่ม มันก็หยุดการต่อต้านอย่างไม่พอใจในทันที แล้วก็พลิกตัวในฝ่ามือของซวนเฟิงเหนียนอย่างเชื่อฟัง

ซวนเฟิงเหนียนในตอนนี้ยิ้มชั่วร้าย พูดอยู่คนเดียวว่า “ไหม้เฉิงซินนะไหม้เฉิงซิน ใในเมื่อไอ้แก่อย่างนายไม่รู้จักคิด งั้นก็อย่าได้โทษว่าซวนเฟิงเหนียนคนนี้ลงมืออย่างใจร้าย！วันนี้ในปีหน้า ก็จะกลายเป็นวันครบวันตายของนาย คืนนี้ ฉันก็จะใช้สมองนายและของเหลนนาย มาให้ลูกรักของฉันกิน！”

ในเวลานี้ ไหม้เฉิงซินวางสายไป มองดูเย่เฉินที่อยู่ข้างกาย พูดอย่างซื่อสัตย์ว่า “คุณชายเย่ครับ ที่คุณให้ผมทำ ผมทำเสร็จหมดแล้ว….”

ไหม้เฉิงซินในตอนนี้ ในใจเอาแต่คิดถึงสถานการณ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นไม่หยุด รวมทั้งผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นแต่ละอย่าง

คิดวิเคราะห์ไปมา เขาก็รู้สึกว่าตัวเองต้องเชื่อมั่นในตัวเย่เฉิน คาดหวังว่าเย่เฉินจะสามารถจัดการซวนเฟิงเหนียนทิ้งได้

ส่วนเหตุผลก็ง่ายมาก ถ้าหากว่าเย่เฉินจัดการซวนเฟิงเหนียนทิ้งแล้ว ตัวเองก็จะมีโอกาสที่จะมีชีวิตรอด แต่ถ้าหากเย่เฉินจัดการซวนเฟิงเหนียนไม่ได้ งั้นตัวเองก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

ดังนั้น เขาก็ทำได้เพียงทำได้ตอบรับ พูดว่า “ได้ครับคุณชายเย่….กลางคืนผมไปที่เขาเฟิ่งหวงกับคุณ……”