ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2800
ซวนเฟิงเหนียนที่วางสายไปแล้ว ใบหน้ามีความโหดเหี้ยมร้ายกาจปรากฏขึ้น
เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าไอ้แก่ไหม้เฉิงซินนี่จะยังกล้ามาทำข้อตกลงกับตัวเอง
ในขณะที่เขากำลังโมโหอยู่ จู่ๆในอ้อมอกก็มีบางอย่างพลิกตัว เขารีบยื่นมือเข้าไป แล้วล้วงเอาหนอนกู่ของตัวเองออกมา
แมลงใหญ่ขาวอ้วนนั่นเมื่อออกมาก็เอาแต่ขยับตัวอย่างรุนแรง ที่ปากก็ส่งเสียงจิ๊ๆไม่หยุด เหมือนว่ามีความไม่ค่อยพอใจ และกำลังทำการต่อต้าน
ซวนเฟิงเหนียนลูบตัวมันไปด้วยและพูดปลอบไปด้วยว่า “อย่าใจร้อน รู้ว่าครั้งก่อนแกกินไม่อิ่ม สบายใจได้ คืนนี้เตรียมอาหารไว้ให้แกสองมื้อ จะให้แกได้อิ่มเอมสุขใจเต็มมื้อแน่นอน！”
ที่น่าสนใจก็คือ แมลงใหญ่ตัวขาวอ้วนนั่น เหมือนว่าฟังคำพูดของซวนเฟิงเหนียนออก
เมื่อซวนเฟิงเหนียนพูดว่าจะให้เขาได้กินอิ่ม มันก็หยุดการต่อต้านอย่างไม่พอใจในทันที แล้วก็พลิกตัวในฝ่ามือของซวนเฟิงเหนียนอย่างเชื่อฟัง
ซวนเฟิงเหนียนในตอนนี้ยิ้มชั่วร้าย พูดอยู่คนเดียวว่า “ไหม้เฉิงซินนะไหม้เฉิงซิน ใในเมื่อไอ้แก่อย่างนายไม่รู้จักคิด งั้นก็อย่าได้โทษว่าซวนเฟิงเหนียนคนนี้ลงมืออย่างใจร้าย！วันนี้ในปีหน้า ก็จะกลายเป็นวันครบวันตายของนาย คืนนี้ ฉันก็จะใช้สมองนายและของเหลนนาย มาให้ลูกรักของฉันกิน！”
ในเวลานี้ ไหม้เฉิงซินวางสายไป มองดูเย่เฉินที่อยู่ข้างกาย พูดอย่างซื่อสัตย์ว่า “คุณชายเย่ครับ ที่คุณให้ผมทำ ผมทำเสร็จหมดแล้ว….”
ไหม้เฉิงซินในตอนนี้ ในใจเอาแต่คิดถึงสถานการณ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นไม่หยุด รวมทั้งผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นแต่ละอย่าง
คิดวิเคราะห์ไปมา เขาก็รู้สึกว่าตัวเองต้องเชื่อมั่นในตัวเย่เฉิน คาดหวังว่าเย่เฉินจะสามารถจัดการซวนเฟิงเหนียนทิ้งได้
ส่วนเหตุผลก็ง่ายมาก ถ้าหากว่าเย่เฉินจัดการซวนเฟิงเหนียนทิ้งแล้ว ตัวเองก็จะมีโอกาสที่จะมีชีวิตรอด แต่ถ้าหากเย่เฉินจัดการซวนเฟิงเหนียนไม่ได้ งั้นตัวเองก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ดังนั้น เขาก็ทำได้เพียงทำได้ตอบรับ พูดว่า “ได้ครับคุณชายเย่….กลางคืนผมไปที่เขาเฟิ่งหวงกับคุณ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...