ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2801
กลางคืน เย่เฉินพาเซียวชูหรันมาส่งกลับบ้าน ตัวเองก็หาข้ออ้างว่ามีธุระ ออกมาจากบ้านแล้ว
หน้าประตู Tomson Riviera หงห้าขับรถแท็กซี่คันหนึ่งมาจอดอยู่ที่ข้างทาง
ที่หน้ารถแท็กซี่ในเวลานี้ แสดงข้อความว่าหยุดให้บริการ
หงห้ารออยู่ที่นี่เป็นเวลานานแล้ว เห็นเย่เฉินออกมา เขาก็รีบลงจากรถ พูดอย่างอ่อนน้อมว่า : “อาจารย์เย่ คุณมาแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าแล้ว ชี้ไปยังรถแท็กซี่คันนี้พร้อมเอ่ยถามเขาว่า : “รถคันนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรใช่ไหม？”
หงห้ารีบพูด : “นี่เป็นรถแท็กซี่ที่ดำเนินการตามมาตรฐาน ป้ายทะเบียนรถ ใบรับรองล้วนเป็นของจริงทั้งหมด คุณวางใจได้ ”
เย่เฉินพูดอย่างพอใจว่า : “โอเค ทำได้ดีมาก เอากุญแจรถคันนี้มาให้ฉัน”
หงห้าไม่กล้าที่จะชักช้า รีบนำกุญแจรถส่งไปในมือของเย่เฉินแล้ว เอ่ยปากพูดว่า : “อาจารย์เย่ ถ้าหากคุณมีปัญหาอะไร สามารถติดต่อผมมาได้ทุกเมื่อนะครับ”
“โอเค” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย แกว่งๆกุญแจรถแล้ว เอ่ยปากพูดว่า: “ฉันไปก่อนนะ”
พูดจบ ก็สอดตัวเข้าไปในเบาะที่นั่งคนขับในรถแท็กซี่ สตาร์ทเครื่องขับไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว
ตอนที่เย่เฉินมาถึงหน้าประตูโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไหม้เฉิงซินก็เดินออกมาจากห้องโถงของโรงแรมแล้ว
ตอนที่เขาเดินมาถึงประตู เห็นเย่เฉินขับรถแท็กซี่มา ก็โบกไม้โบกมือไปทางเย่เฉินแล้ว
เย่เฉินก็ขับรถมาตรงหน้าของเขาทันที ลดกระจกลง เอ่ยปากถามว่า ： “นั่งแท็กซี่เหรอครับ？”
“ใช่！”ไหม้เฉิงซินพยักหน้าแล้ว พูด : “ฉันจะไปสุสานเขาเฟิ่งหวง”
“ไปสุสานเขาเฟิ่งหวง？”เย่เฉินแสร้งพูดอย่างตกใจว่า : “ดึกขนาดนี้ทำไมถึงจะเป็นสถานที่แบบนั้นด้วย？ผมไปไม่ได้ เฮงซวยเกินไปแล้ว ”
ไหม้เฉิงซินรีบพูด ： “พี่ชายน้อย ที่ผมไปสุสานเขาเฟิ่งหวงเพราะว่ามีธุระ ถ้าหากคุณคิดว่าไม่เป็นมงคลล่ะก็ ผมเพิ่มเงินให้คุณยังไม่โอเคอีกเหรอ？”
ไหม้เฉิงซินพูดถามอย่างตึงเครียดเล็กน้อยว่า : “งั้นหลังจากที่ผมลงจากรถแล้ว คุณจะทำยังไง？แอบตามเข้าไป หรือว่าจะเฝ้ารอผลอยู่ข้างนอก？ ”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า : “วางใจ ถึงตอนนั้นฉันจะเข้าไปกับคุณอย่างตรงไปตรงมาเลย”
ไหม้เฉิงซินอดไม่ได้ที่จะถามว่า ： “ทำแบบนั้นจะไม่เป็นการทำให้ซวนเฟิงเหนียนเกิดความสงสัยหรอกเหรอ？”
เย่เฉินพูดอย่างมั่นใจในตัวเองว่า : “ไม่หรอก ถึงตอนนั้นซวนเฟิงเหนียนจะต้องคิดวิธีให้ฉันเข้าไปเช่นกัน”
ไหม้เฉิงซินประหลาดใจอย่างมาก : “ทำไมคุณถึงได้มีความมั่นใจขนาดนี้？”
เย่เฉินยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมพูดว่า ： “เพราะว่าซวนเฟิงเหนียนให้ความสำคัญกับหนอนกู่ดวงชะตานั่นอย่างมาก เขาอยากจะป้อนอาหารที่ดีให้กับหนอนกู่ดวงชะตาของเขา เพราะงั้นไม่มีทางยอมปล่อยอาหารที่มีศักยภาพไปแน่นอน อีกอย่างเมื่อให้ฉันออกไปแล้ว สำหรับเขาแล้วก็เสี่ยงที่จะถูกเปิดเผย ทำไมไม่ฆ่าฉันให้ตายไปเลยล่ะ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ？ ”
ไหม้เฉิงซินอดไม่ได้ที่จะถามว่า ： “ถ้าหากเขาไม่อยากมีอุปสรรคทำให้ยากแก่การแก้ไข แค่อยากที่จะจัดการปัญหากับฉันเท่านั้น ？งั้นเมื่อเป็นแบบนั้น ถ้าคุณไม่ขับรถแท็กซี่ออกไป ในใจของซวนเฟิงเหนียนจะต้องเกิดข้อสงสัยแน่ ”
เย่เฉินโบกไม้โบกมือแล้ว พูดอย่างมั่นใจในตัวเองว่า : “คุณวางใจได้ ถึงตอนนั้นซวนเฟิงเหนียนไม่อยากให้ฉันจากไปแน่นอน！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...