ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2802
แม้ว่าเย่เฉินจะไม่ได้รู้จักซวนเฟิงเหนียนเลยก็ตาม และก็ไม่รู้สไตล์การทำงานของซวนเฟิงเหนียน แต่เขารู้สึกว่า สำหรับคนอย่างซวนเฟิงเหนียนแล้ว ความโหดร้ายและการเข่นฆ่าจะต้องฝังลึกลงในหัวใจอย่างแน่นอน
ปกติแล้วเขาไม่ฆ่าคน ไม่ใช่คนที่มีจิตใจดีแน่นอน แต่เงื่อนไขมีขีดจำกัด เมื่อเงื่อนไขไม่มีขีดจำกัดแล้ว เขาจะต้องไม่ออมมือแต่อย่างใดแน่นอน
จากที่ไหม้เฉิงซินพูดมาทั้งหมด ครั้งก่อนเขาเจอซวนเฟิงเหนียนที่สุสานเขาเฟิ่งหวง ซวนเฟิงเหนียนยังเคยถอนหายใจ สุสานเขาเฟิ่งหวงใหญ่โตเช่นนี้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพียงคนเดียว ดังนั้นหนอนกู่ดวงชะตาของเขากินก็ยังกินไม่อื่มเลย
เพราะงั้นจึงเห็นได้ว่า เมื่อเงื่อนไขไม่มีขีดจำกัดแล้ว ซวนเฟิงเหนียนไม่มีทางที่จะฆ่าแค่คนเดียว จะต้องพยายามฆ่าคนให้มากๆแน่นอน
วันนี้ ไหม้เฉิงซินคิดอยากจะแบ่งเงินจากในกระเป๋าของเขา จะต้องแตะขีดเส้นตายของเขาแล้วแน่นอน เขามีเจตนาจะฆ่าไหม้เฉิงซินแน่นอน ไม่เช่นนั้นก็คงไม่มีทางนัดเจอไหม้เฉิงซินที่เขาเฟิ่งหวง
ถึงตอนนั้น ขอเพียงแค่เขาเห็นคนขับรถแท็กซี่คันนี้ของตัวเอง ไม่มีทางที่จะใจอ่อนต่อตัวเองอย่างแน่นอน
ซวนเฟิงเหนียนในเวลานี้ ขับรถตามท้ายรถแท็กซี่คันนั้นของเย่เฉินมาตลอด
เดิมทีเขาคิดว่า คืนนี้จะจัดการไหม้เฉิงซินพร้อมทั้งเหลนชายของเขาไมค์ให้สิ้นซากไปพร้อมกัน
แต่คิดไม่ถึงว่า มีเพียงไหม้เฉิงซินคนเดียวที่เดินออกมาจากในร้านเหล้าแล้ว
เห็นเขาขึ้นรถแท็กซี่คันหนึ่งแล้ว ในใจของซวนเฟิงเหนียนก็ได้ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว จะจัดการคนขับรถแท็กซี่คันนี้ไปด้วย ทำแบบนี้ถึงจะทำให้หนอนกู่ดวงชะตาของตัวเองกินอิ่มไปหนึ่งมื้อ ไม่เช่นนั้นกินแค่ตาเฒ่าอย่างไหม้เฉิงซินเพียงคนเดียว หนอนกู่ดวงชะตากินไม่อิ่มเลยด้วยซ้ำ
และเขาได้ตัดสินใจแล้ว รอจนไหม้เฉิงซินนั่งรถไปถึงเขาเฟิ่งหวงแล้ว ตัวเองจะไม่พูดเรื่องไร้สาระกับเขา จัดการคนขับรถคนนั้นก่อน จากนั้นค่อยบีบบังคับไหม้เฉิงซินพูดเบาะแสหลักๆออกมา หลังจากที่ไหม้เฉิงซินพูดเล่าออกมาอย่างชัดเจนแล้ว ก็จัดการเขาด้วยเช่นกัน
สุสานเขาเฟิ่งหวงในตอนนี้ เป็นแบบนั้นเหมือนกับตอนที่ซวนเฟิงเหนียนพูดทางโทรศัพท์จริงๆ ไม่มีเงาคนแม้แต่คนเดียว คดีก่อนหน้านี้ที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถูกดูดสมองจนเกลี้ยงยังไม่ได้คลี่คลายเลย ทั้งหน่วยงานที่ดำเนินการของสุสานเขาเฟิ่งหวงต่างก็แตกตื่นกันหมด เพราะงั้นก็ไม่ได้ส่งคนมาเฝ้ารอบดึกอีกแล้ว
ซวนเฟิงเหนียนเห็นรถแท็กซี่ของเย่เฉินเข้ามายังถนนผานซานของสุสานเขาเฟิ่งหวงแล้ว แล้วก็ดับไฟรถยนต์แล้ว ตามเข้ามาเลย
รถแท็กซี่ขับมาได้ครึ่งทาง เย่เฉินก็ขับรถไปจอดที่ปากทางเข้าของสุสานแล้ว ไหม้เฉิงซินพูดกับเขาอย่างค่อนข้างตื่นเต้นว่า : “คุณชายเย่ งั้นผมลงจากรถก่อนนะ คุณก็ระวังตัวด้วยนะ ห้ามหลงกลซวนเฟิงเหนียนเด็ดขาด！ ”
ไหม้เฉิงซินในใจตื่นเต้นอย่างมาก เขากลัวว่าความสามารถของเย่เฉินไม่เพียงพอหรือดูแลตัวเองไม่ได้ ทำให้ตัวเองต้องตายอยู่ที่นี่
ในเวลานี้เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า ： “คุณลงจากรถก่อน ซวนเฟิงเหนียนอยู่ด้านหลัง อีกเดี๋ยวก็ตามมาแล้ว ขอเพียงแค่คุณทำตามที่ฉันสั่ง ฉันจะคุ้มกันให้คุณปลอดภัยแน่นอน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...