บทที่ 2803 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 2803 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ไหม้เฉิงซินกัดฟันพร้อมพยักหน้าแล้ว แม้ว่าไม่เชื่อใจเย่เฉิน แต่ในเวลานี้ก็ไม่มีพื้นที่ว่างให้เขาได้เลือกแต่อย่างใดแล้ว ทำได้เพียงกัดฟันเดินออกมาจากรถแท็กซี่แล้ว
และในเวลานี้ ซวนเฟิงเหนียนขับรถVolkswagenคันนั้นขึ้นภูเขาอย่างความเร็ว เห็นว่าไหม้เฉิงซินลงจากรถแล้ว เขาก็เหยียบคันเร่งเลย ขับชนท้ายรถแท็กซี่คันนั้นของเย่เฉินเลย
เสียงดังปัง รถแท็กซี่คันนั้นของเย่เฉินถูกชนออกไปไกลกว่าหลายเมตร เขารอให้รถจอดนิ่ง แสร้งทำเป็นลงมาจากรถอย่างโมโห พูดตะโกนไปยังรถVolkswagenที่อยู่ด้านหลังว่า : “แกประสาทเหรอ?ดึกดื่นอย่างนี้สถานที่แย่ๆเช่นนี้ก็มีรถของฉันแค่คันเดียวแก็ยังจะมาชนท้ายรถ?!”
ประตูรถVolkswagenคันหลังเปิดออกมาทันที ผู้ชายคนหนึ่งที่เปล่งประกายความชั่วร้ายไปทั่วทั้งตัว เปิดประตูเดินลงมาแล้ว มองไปที่เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า : “วัยรุ่น ไม่ต้องโมโหกันขนาดนี้ได้ไหม!”
เย่เฉินถามอย่างโมโหว่า : “แกชนรถฉันแล้ว ยังจะไม่ให้โมโหมากขนาดนี้อีกเหรอ?”
ซวนเฟิงเหนียนยิ้มอย่างน่าหวาดกลัว พูดกล่าว : “เมื่อคนเราโมโห ทำให้เกิดเลือดคั่งในสมองได้ง่าย สมองที่มีเลือดคั่งนี้ก็เหมือนกับเนื้อหมูที่ไม่ได้เจาะเอาเลือดออก ไม่อร่อย! ”
เย่เฉินด่าอย่างระอุ : “แม่งเอ๊ย สมองแกมีปัญหาเหรอ?”
ซวนเฟิงเหนียนหัวเราะฮ่าๆออกมา : “ไอ้เด็กน้อย วันนี้ตกมาอยู่ในกำมือของฉันแล้ว ก็ถือว่าเป็นความโชคดีของแกอย่างมาก ฉันจะทำให้แกได้สัมผัสรสชาติของการถูกเจาะกลางกะโหลกศีรษะ สมองถูกสูบออกไปจนหมดเกลี้ยง! ”
พูดแล้ว เขาก็รีบหยิบหนอนกู่สีขาวที่ทั้งอ้วนทั้งใหญ่นั่นออกมาจากอ้อมแขน พูดด้วยความรักอย่างทะนุถนอมว่า : “เด็กดีของฉัน แกกินอาหารเรียกน้ำย่อยจานนี้ก่อนนะ กินจานนี้เสร็จแล้ว อีกเดี๋ยวค่อยให้แกกินไอ้แก่นั่น!”
ในเวลานี้ ไหม้เฉิงซินที่อยู่ข้างๆพูดด่าทออย่างรุนแรงว่า : “ซวนเฟิงเหนียน!แกคิดจะทำอะไร?!”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดเหอะออกมา : “ไอ้แก่อย่างแกหยุดคุยโวโอ้อวดต่อหน้ากูได้แล้ว ตอนกูเด็กๆก็ใช่ว่าจะไม่เคยเลี้ยงดักแด้มาก่อนซะหน่อย หนอนนี่ของแกก็แค่ใหญ่กว่าดักแด้นิดเดียวก็เท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ?สุดยอดอะไรกัน?”
“ไอ้สารเลว!” ซวนเฟิงเหนียนพูดด่าด้วยความโกรธ : “เด็กโง่ๆอย่างแก จู่ๆก็กล้าเอาหนอนกู่ดวงชะตาของกูไปเปรียบเทียบกับดักแด้ ฉันจะเอาชีวิตอันไร้ค่าของแก!”
พูดแล้ว เขาก็เขย่ามือข้างหนึ่ง ตะโกนเรียกหนอนกู่ดวงชะตานั่นว่า : “ไป!”
ตามมาด้วย หนอนกู่ดวงชะตานั่นรีบม้วนกลายเป็นทรงกลม แล้วก็ดีดอยู่ในฝ่ามือของเขาทันที ทั้งตัวก็กระโดดลอยขึ้นบนอากาศแล้ว พุ่งมาที่กลางศีรษะของเย่เฉินเลย
นี่จึงทำให้เย่เฉินเห็นได้อย่างชัดเจน หนอนกู่ที่มาอย่างรวดเร็วนั่น เมื่ออ้าปากขึ้นมาเต็มไปด้วยฟันดำ ปากนั่นมองดูแล้ว ดูเหมือนว่าจะคมกว่าใบมีดที่ทำจากสเตนเลสมากกว่าอีก เขาไม่สงสัยเลยสักนิดว่าสิ่งนี้สามารถกัดกลางกะโหลกศีรษะของคนให้กลายเป็นรูใหญ่ได้เพียงแค่คำเดียว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...