ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2806

เมื่อเห็นไหม้เฉิงซินจู่ๆก็แตกคอกัน ซวนเฟิงเหนียนโกรธเกินกว่าจะเก็บความรู้สึกของตัวเองไว้ได้เลย

เขาชี้ไปที่ไหม้เฉิงซิน พูดกัดฟันด่าทอว่า : “รู้อยู่ตั้งนานแล้วว่าไอ้แก่อย่างแกร้ายกาจเช่นนี้ ครั้งก่อนที่สุสานเขาเฟิ่งหวง ฉันควรจะฆ่าแกและเหลนชายของแกให้ตาย！”

ไหม้เฉิงซินพูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ซวนเฟิงเหนียน ทั้งชีวิตนี้ของแกฆ่าคนมานับไม่ถ้วน แม้ว่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่อยู่ระดับล่างสุดแกก็ไม่ปล่อยไป ตอนนี้ยังมีหน้ามาพูดว่ากูร้ายกาจ！ฉันว่าต่อให้แกตายไปก็ไม่สำนึกผิดเลยจริงๆ！”

พูดแล้ว เขาก็หันหน้าไปมองเย่เฉิน เอามือทั้งสองประสานกันแล้วยกขึ้นในระดับหน้าอก พูดอย่างอ่อนน้อมว่า : “คุณชายเย่ คนๆนี้ทำความชั่วไว้มากมาย ถึงตายก็ยังไม่สาสมกับปาปกรรม วันนี้หากคุณไม่มีปัญหาอะไรก็ฆ่ามันทิ้งได้เลย ก็เป็นการกำจัดคนชั่วร้ายให้กับผู้คนแล้ว！”

ซวนเฟิงเหนียนหวาดกลัว เห็นท่าทางที่โหดเหี้ยมของเย่เฉิน ในใจก็เกิดความกลัวแล้วจริงๆ

ทั้งชีวิตของเขาฝึกวิชาพิษกู่มาอย่างยากลำบาก อาศัยหนอนกู่ดวงชะตาที่โหดเหี้ยมตัวนี้ ไม่รู้ว่าจัดการยอดฝีมือแห่งยุทธภพไปกว่าเท่าไหร่แล้ว

เมื่อก่อน แม้ว่าจะเป็นยอดฝีมือชั้นนำเหล่านั้น แม้ว่าจะเป็นที่มีพละกำลังที่โดดเด่น เผชิญหน้ากับหนอนกู่ดวงชะตาของตัวเอง ก็ไม่สามารถที่จะต้านทานได้เลย

แต่ว่า เหมือนกับเย่เฉิน ตบฉาดหนึ่งก็สามารถทำให้หนอนกู่ดวงชะตาล้มลงไปอยู่กับพื้นได้ เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น

เพราะงั้นจึงเห็นได้ว่า พละกำลังของเย่เฉินลึกซึ้งเกินกว่าจะคาดเดาได้

อีกอย่าง วิธีการโจมตีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของซวนเฟิงเหนียนก็คือหนอนกู่ดวงชะตา เมื่อหนอนกู่ดวงชะตาสูญเสียพละกำลังในการโจมตี เขาก็เหมือนกับงูพิษที่ถูกถอนฟัน ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เฉิน

ดังนั้น เขามองไปที่เย่เฉิน พูดขอร้องอ้อนวอนอย่างขมขื่นว่า ： “คุณชายเย่ ได้โปรดยกโทษให้กับข้าน้อยที่มีตาหามีแววไม่ด้วย ถ้าหากฉันรู้ว่าคุณมีความสามารถที่สุดยอดเช่นนี้ ต่อให้ฉันมีความกล้ามากแค่ไหน ฉันก็ไม่กล้าที่จะเป็นศัตรูกับคุณแน่นอน！”