ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2812

เย่เฉินเก็บแอมเบอร์กริส ขณะที่มองไปที่ไหม้เฉิงซิน ก็รู้สึกว่าตาแก่คนนี้พอดูเข้าท่าขึ้นหน่อย

ครั้นแล้ว เขาก็เอ่ยปากว่า: “ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป คุณและไมค์ก็อยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ฉันจะให้คนจัดเตรียมห้องไว้ให้พวกคุณห้องหนึ่ง ทุกวันก็จะจัดอาหารให้อย่างอุดมสมบูรณ์ 3 มื้อ รวมถึงของใช้อื่นๆ แต่สิ่งแลกเปลี่ยนเดียวก็คือ ณ ตอนนี้พวกคุณไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได้ และห้ามออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงโดยไม่ได้รับอนุญาต

พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดเสริมอีกว่า: “นี่ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดที่ฉันหาให้คุณได้ เชื่อใจฉัน โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงสบายกว่าคอกสุนัขมาก”

ไหม้เฉิงซินจะกล้าไม่พอใจได้ที่ไหนล่ะ เขาทำได้แค่คำนับอย่างตรงไปตรงมา: “ทุกอย่างเป็นไปตามคำสั่งของคุณชายเย่……"

เย่เฉินพยักหน้า โทรศัพท์หาเฉินจื๋อข่าย หลังจากนั้น 10 นาที เฉินจื๋อข่ายก็เดินทางมาด้วยเฮลิคอปเตอร์

เฉินจื๋อข่ายทิ้งลูกน้องสองคนให้จัดการเรื่องรถแท็กซี่ที่เย่เฉินขับมา จากนั้นก็ออกจากเขาเฟิ่งหวงไปพร้อมกับเย่เฉินและไหม้เฉิงซิน

หลังจากที่พาเย่เฉินกลับไปที่Tomson Riviera เฉินจื๋อข่ายก็พาไหม้เฉิงซินกลับไปที่โรงแรมจินป๋ายฮ่านกง หาห้องหนึ่งในเขตบริหารที่ปิด จัดการเขาและไมค์ให้เข้าไปข้างใน

ในขณะเดียวกัน มือถือของพวกเขาก็ถูกยึดไปด้วย และโทรศัพท์ในห้องก็ถูกตัด ซึ่งทำให้ขาดการติดต่อกับโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง

หลังจากที่เย่เฉินกลับถึงบ้าน เก็บแอมเบอร์กริสไว้ในห้องเก็บของใต้ดินของ Tomson Riviera รอให้วัตถุดิบยาอื่นๆพร้อมแล้ว ก็สามารถเจียดเวลาในการเริ่มปรุงยาเสริมชี่ปราณได้

ในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้นมีข่าวลือในจินหลิง

ว่ากันว่าเมื่อคืน ฟ้าผ่ากะทันหันที่สุสานเขาเฟิ่งหวง มีคนพูดอย่างมั่นใจ ว่าฟ้าผ่าลงมาที่รถ แม้แต่คนขับรถก็ถูกฟ้าผ่าเป็นเถ้าลอยออกไปแล้ว