ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2815

เฮ่อจือชิวมีความชัดเจนมากเกี่ยวกับตรรกะพื้นฐานของนักธุรกิจส่วนใหญ่

ขอเพียงแค่ออกมาทำธุรกิจ ต่างก็แทบจะมีคุณสมบัติที่เหมือนกัน

ประการแรกคือแทบจะทุกคนล้วนแต่ใช้เงินลงทุนและทุนสำรองเกินจริง

คนหนึ่งลงทุน 500,000 หยวนเพื่อเปิดร้าน เมื่อคนอื่นถามถึงการลงทุนด้านการออกแบบของเขา เขาจะต้องเพิ่มเปอร์เซ็นต์ที่แน่นอนขึ้นจากพื้นฐานนี้อย่างแน่นอน

ด้านหนึ่งเพื่อเกียรติและใบหน้า อีกด้านหนึ่งก็เพื่อเป็นการยกระดับให้เข้าเกณฑ์อุตสาหกรรม

ประการที่สองคือ นักธุรกิจแทบทุกคน ความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือจับเสือมือเปล่า สำหรับนักธุรกิจแล้ว การจับเสือมือเปล่าเป็นความสำเร็จทางธุรกิจที่ยอดเยี่ยม เพราะมีเพียงแค่การจับเสือมือเปล่าเท่านั้นที่จะสามารถบรรลุผลกำไรสุทธิได้

ดังนั้น เธอก็ไม่รู้ แท้จริงแล้วเย่เฉินสามารถนำเงินออกมาดำเนินธุรกิจนี้ได้สักเท่าไหร่

ตอนนี้เย่เฉินครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอ่ยปากพูดว่า: “ในระยะแรก ผมจะทุ่มเงิน 5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐเป็นทุนเริ่มต้น อาจมีการลงทุนเพิ่มเติมหลายหมื่นล้านดอลลาร์ในอนาคต แต่ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพในระยะแรกของเรา”

ขณะที่พูด เขาก็ถามเฮ่อจือชิวว่า: “5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐสำหรับคุณแล้ว พอใช้สำหรับระยะแรกไหม?”

เฮ่อจือชิวพูดอย่างไม่ลังเลว่า: “พอแล้ว พอใช้แน่นอน! ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็สามารถต่อยอดจากความคิดเดิมได้ ขยายขอบเขตเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เราสามารถสั่งซื้อเรือขนส่งสินค้าใหม่ 10 ลำให้กับอู่เรือได้ในคราวเดียว เช่นนี้ปีหน้า ความสามารถในการขนส่งของเราจะต้องดีขึ้นมากแน่นอน”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “เรื่องพวกนี้ยกให้คุณตัดสินใจแล้วกัน”

ในตอนนี้ มีเสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอก รวมถึงเสียงของเลขาของหวังตงเสวี่ยน: “ประธานหวัง คุณซ่งและคุณอิโตะมาแล้วค่ะ”

หวังตงเสวี่ยนรีบพูด: “รีบเชิญเข้ามา”