ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2816
เย่เฉินรู้เพียงแค่ ซูจือหยูกำลังประชุมถ่ายทอดสดอยู่ ไม่ได้พูดกล่าวโทษซูเฉิงเฟิง จะต้องประนีประนอมข้อตกลงบางอย่างกับซูเฉิงเฟิงได้แล้วแน่ ๆ
แต่ทว่า เขาก็ยังไม่รู้ชัดเจน สรุปแล้วซูจือหยูแลกเปลี่ยนอะไรกับซูเฉิงเฟิงกันแน่
ตอนนี้ได้ยินว่าซูจือหยูได้รับหยวนหยางขนส่งกรุ๊ปของตระกูลซู เย่เฉินตกตะลึงทันที
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ซูจือหยูเด็กคนนี้จะเก่งได้ขนาดนี้ แค่พูด ก็สามารถดึงเอาผลประโยชน์จากซูเฉิงเฟิงได้
หรือจะพูดว่า ไม่ใช่ได้ผลประโยชน์เพียงแค่ส่วนเดียวธรรมดาๆเช่นนี้ แต่แทบจะได้ผลประโยชน์จากซูเฉิงเฟิงทั้งหมด！
แต่ เย่เฉินก็ประหลาดใจเล็กน้อย ถามนานาโกะว่า: “ตอนนี้ธุรกิจของตระกูลซูถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ หรือซูจือหยูจะมีวิธีไหนที่สามารถฟื้นฟูทรัพย์สินในธุรกิจส่วนนี้ได้?”
อิโตะ นานาโกะรีบพูดว่า: “พูดความจริง สรุปแล้วว่าซูจือหยูมีวิธีไหน ฉันเองก็ไม่รู้ชัดเจนมาก แต่ฉันคิดว่ามีเพียงแค่ 2 สองทางที่ไปได้ ทางที่หนึ่งคือย้ายธุรกิจที่เกี่ยวข้องทั้งหมดไปต่างประเทศ แต่สิ่งนี้ทำให้ความต้องการทรัพยากรในต่างประเทศของพวกเขาสูงมาก ก่อนหน้านี้ตระกูลซูไม่เคยทำได้เลย ฉันคิดว่าซูจือหยูก็ไม่น่าเป็นไปได้เช่นกัน”
พูดถึงตอนนี้ อิโตะ นานาโกะก็พูดอีกว่า: “ส่วนอีกทางที่เหลือ ก็คือหาพาร์ทเนอร์ สำหรับฉันวิธีที่ดีที่สุดคือการสลายหยวนหยางขนส่งกรุ๊ปของตระกูลซูทั้งหมด แบ่งออกเป็นส่วนๆ จากนั้นก็เอาทรัพยากรเหล่านี้ทั้งหมดมากระจายและรวบรวมไปอยู่ที่บริษัทอื่นๆ และเป็นการถือหุ้นทรัพยากรของตระกูลซู เบนความสนใจ หลีกเลี่ยงการปิดล้อมทั้งหมดของตระกูลซู
ตอนนี้ เฮ่อจือชิวอดไม่ได้ที่พูดว่า: “คุณอิโตะวิเคราะห์ได้ถูกต้อง แต่ฉันรู้สึกว่า ทางที่สองค่อนข้างเสียหายต่อตระกูลซูหน่อย เท่ากับว่าตอนแรกเปิดร้านวอลมาร์ตมาด้วยตัวเอง แต่ว่าตอนนี้ร้านค้าของตัวเองไม่สามารถขายกับข้างนอกได้ ดังนั้นพวกเขาทำได้เพียงเอาสินค้าทั้งหมด ส่งไปยังซูเปอร์มาร์เก็ตอื่นๆและขอความร่วมมือกับซูเปอร์มาร์เก็ตอื่น ๆ เช่น คาร์ฟูร์หรือแม้กระทั่งRT-Martและก็Yonghui Superstoresพวกนี้ เมื่อเป็นเช่นนี้ คู่แข่งเหล่านี้จะลดราคาลงอย่างมาก บีบกำไรของตระกูลซูอย่างบ้าคลั่ง
เย่เฉินพยักหน้า ยื่นสองนิ้วออกมา พูดเบาๆว่า: “เคยช่วย 2 ครั้ง”
“คุณพระ……” เฮ่อจือชิวอุท่านออกมา ในใจแอบครุ่นคิดว่า: เย่เฉินแค่ช่วยฉันไว้ครั้งเดียว ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเหมือนถูกเขาจับเป็นเชลยศึกแล้ว ในหัวก็คิดถึงแต่เขา ซูจือหยูคนอื่นได้รับการช่วยเหลือจากเขาถึง 2 ครั้ง……ถ้าเป็นอย่างนี้ ความรู้สึกของซูจือหยู เกรงว่าจะลึกซึ้งกว่าฉันเยอะน่ะสิ!”
ในตอนนี้ซ่งหวั่นถิงพูดว่า: “อาจารย์เย่ ในเมื่อท่านเคยช่วยซูจือหยูไว้สองครั้ง งั้นท่านก็ไปคุยกับเขาเรื่องร่วมมือกันจะเป็นไรไป ยังไงซะเขาก็ทำได้เพียงเอาทรัพยากรออกมาเพื่อหาคนอื่นมาร่วมทำงานด้วยได้ผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน ร่วมมือกับบริษัทอื่นก็ไม่เหมาะสมเท่าร่วมงานกับท่านอีกแล้ว”
เย่เฉินก็รู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...