ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2823
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า“คุณพูดถูก ถ้าคุณขายทั้งบริษัทขนส่งทางทะเลทิ้ง นั่นก็เท่ากับว่าคุณจะได้รับค่าชดใช้มหาศาล หลังจากนั้นคุณก็จะต้องตัดขาดจากตระกูลซู”
ซูจือหยูรีบถามว่า“ผู้มีพระคุณมีอะไรแนะนำไหมคะ？”
เย่เฉินพูด“ผมกำลังเตรียมจะเริ่มทำธุรกิจขนส่งทางทะเล ปัจจุบันในมือของผมมีทุนทรัพย์เพียงพอที่จะลงทุน สิ่งที่ขาดในตอนนี้ก็คือทรัพยากรสำเร็จรูป ถ้าคุณสนใจ เราสามารถจัดตั้งบริษัทร่วมลงทุนกันได้ คุณนำบริษัทจนส่งทางทะเลของตระกูลซูมาร่วมหุ้น”
ซูจือหยูถามอย่างดีใจ“ร่วมงานกับคุณโดยตรงหรอคะ？”
“ครับ”เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวว่า“แต่ผมยังไม่อยากเปิดเผยตัวตนของผมเอง ดังนั้นบริษัทขนส่งทางทะเล น่าจะต้องก่อตั้งบริษัทใหม่เป็นเปลือกนอก อีกทั้งข้อมูลส่วนตัวของผมจะไม่ปรากฏในบริษัทนี้ด้วย”
ซูจือหยูรู้ดีว่าเย่เฉินเป็นคนถ่อมตัว จึงพูดว่า“ขอแค่ผู้มีพระคุณสั่งมา จือหยูจะรีบรวบรวมทรัพยากรทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกันแล้วนำเข้ามาร่วมทุนทั้งหมดค่ะ และจะทำงานให้ผู้มีพระคุณอย่างเต็มที่！”
เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง“ผมไม่อยากให้คุณทำงานร่วมกับผม เพียงเพราะผมเคยช่วยชีวิตคุณไว้ ในเมื่อเราเป็นผู้ร่วมทุนกันแล้ว คุณก็จะต้องได้ในสิ่งที่คุณต้องการ และจะต้องห้ามให้อีกฝ่ายเสียสละทำอะไรเองทั้งหมด”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดขึ้นมาอีกว่า“เงื่อนไขของผมก็คือ ผมจะลงทุนเงินสดหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ ในขณะเดียวกันผมสามารถใช้ทรัพยากรทั้งหมดร่วมลงทุนได้ และทางคุณ รวบรวมกลุ่มบริษัทขนส่งทางทะเลของตระกูลซูมาทั้งหมด ก่อตั้งบริษัทใหม่ ผมถือหุ้น51% คุณถือหุ้น49% ถ้าคุณยืนยันที่จะร่วมงานกับผม ผมก็สามารถเริ่มเตรียมการต่อไป”
ซูจือหยูกล่าวยังไม่ลังเลว่า“ฉันยินดีค่ะ！”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นต่อไปผมก็จะพยายามช่วยคุณได้รับทรัพยากรและอำนาจการปฏิบัติงานที่มากขึ้น”
พูดจบ เขาก็หยิบมือถือขึ้นมา แล้วโทรหาเฉินจื๋อข่าย พลางพูดขึ้นมาว่า“เหล่าเฉิน ส่งมือถือของไหม้เฉิงซินมาหน่อย”
พูดจบ เขาก็รีบกดรับสาย แล้วถามโพล่งออกไปว่า“สวัสดีครับลุง ตอนนี้ลุงอยู่ไหนครับ？ผมตามลุงมาทั้งเช้าก็หาไม่เจอ！”
เย่เฉินหลุดขำออกมาจากปลายสาย แล้วพูดอย่างเย้ยหยันว่า“ไม่ต้องตามหาหรอก เขาถูกผมควบคุมไว้แล้ว”
คำพูดของเย่เฉิน ทำให้ซูเฉิงเฟิงหัวใจถึงกับหล่นวูบ มือถือเกือบร่วงลงพื้น
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ฝืนทำเป็นเงียบสงบ แล้วถามอย่างลองเชิงว่า“คะ……คุณเป็นใครกันแน่？！”
เย่เฉินหัวเราะ“คุณท่านใหญ่ซู คุณใช้ความพยายามมากขนาดนั้น แถมยังส่งคนมาตามหาเบาะแสผมที่จินหลิง มันทำให้ผมรู้สึกได้รับความเมตตายังไงไม่รู้ เพราะฉะนั้นผมเลยโทรหาเพื่อทักทายคุณน่ะครับ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...