ในใจของซูเฉิงเฟิงรู้ดี
จากสายตาของเขาคนที่สามารถหยุดยั้งยอดฝีมือลึกลับคนนั้นได้ มีแค่ซูจือหยูหลานสาวของตัวเอง
เขาพูดกับซูอานสุ้นและท่านเฮ่อว่า“ถ้าจือหยูยินดีที่จะช่วยพูดให้ฉัน จะต้องทำให้คนคนนั้นละทิ้งหรือชะลอความคิดที่อยากจะฆ่าฉันได้แน่ๆ
ซูอานสุ้นพยักหน้า แล้วกล่าวว่า“คาดว่าบุคคลลึกลับคนนั้นจะต้องมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งกับคุณหนูใหญ่แน่ๆเลยครับ ไม่อย่างนั้นคงไม่บึ่งมาจากญี่ปุ่นเพื่อมาช่วยเธอที่จินหลิงหรอกครับ ถ้าคุณหนูใหญ่ช่วยท่านพูด ไม่แน่อาจจะทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ก็ได้ และเรื่องเล็กก็ทำให้มันสลายไป……”
ซูเฉิงเฟงถอนหายใจ แล้วกล่าวว่า“สู้ไม่ได้และหลบไม่พ้น วิธีเดียวที่เหลืออยู่คือการขอร้องให้ไว้ชีวิต……”
ท่านเฮ่ออดที่จะถามไม่ได้ว่า“คุณท่านครับ นิสัยของคุณหนูจือหยูถือว่าผมพอเข้าใจอยู่บ้าง เรื่องนี้คงจะเกลี้ยกล่อมกับเธอได้ยาก?”
“จริงนั่นแหละ……”ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างทุกข์ใจ“เด็กคนนี้มีความต้องการสูง ก่อนหน้านี้เรื่องที่แถลงข่าว เพื่อที่จะทำให้เธอปิดปากเงียบ ฉันจะต้องเอาบริษัทขนส่งทางทะเลส่งมอบให้กับเธอ ครั้งนี้ยังต้องมาขอร้องให้เธอช่วย ไม่รู้ว่าเธอจะตั้งเงื่อนไขอะไรรึเปล่า……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงก็กล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาว่า“ที่ยกบริษัทขนส่งทางทะเลให้กับเธอ เป็นเพราะอยากดูว่าเธอจะสามารถทำให้กิจการขนาดใหญ่นี้ฟื้นฟูกลับมาได้หรือไม่ ถ้าไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้ ตายอยู่ในมือเธอหรือตายอยู่ในมือฉันมันต่างกันอย่างไร แต่ถ้าสามารถฟื้นฟูกลับมาได้ กิจการส่วนนี้ในไม่ช้าฉันก็ต้องเอามันกลับมาให้หมดทบทั้งต้นและดอก แต่ถ้าเธอยังอยากได้กิจการส่วนอื่นๆของฉัน ถึงยังไงฉันก็ไม่มีทางเฉือนเนื้ออีกเป็นอันขาด……”
ซูอานสุ้นกล่าวว่า“คุณท่านครับ ท่านลองโทรเช็กกับคุณหนูใหญ่ดีไหมครับ?”
“อืม!”ซูเฉิงเฟิงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า“ฉันจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้แหละ อ่อจริงสิอานสุ้น ฉันให้แกจับตาดูความเคลื่อนไหวของเธอในช่วงนี้ แกรู้ไหมว่าสองวันมานี้เธอทำอะไรบ้าง ?”
ซูอานสุ้นรีบตอบกลับว่า“คุณท่านครับ วันนี้คุณหนูใหญ่ไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงครับ”
“ว่าไงนะ?!”ซูอานสุ้นขมวดคิ้ว แล้วถามอย่างเคร่งขรึมว่า“ไปทำไม?หรือว่าเธอจะไปพูดคุยเรื่องร่วมงานกับตระกูลเย่?”
ซูเฉิงเฟิงกล่าวอย่างยินดีปรีดา“ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ไม่แน่กิจการขนส่งทางทะเลอาจจะฟื้นฟูกลับมาก็ได้ ดูท่าจือหยูพอมีฝีมืออยู่บ้าง”
พูดจบ เขาก็รีบหยิบมือถือขึ้นมา แล้วส่งข้อความหาจือหยู เนื้อหาในข้อความก็คือ“จือหยู ถ้าว่างแล้วโทรกลับหาปู่หน่อยนะ”
ซูจือหยูที่เห็นข้อความนั้นแล้ว รีบบอกกับเย่เฉินทันที ในขณะเดียวกันก็ถามเขาว่า“คุณเย่คะ ฉันต้องตอบกลับเขาไหมคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“ตอบเถอะ ดูสิว่าเขาจะพูดยังไง”
ซูจือหยูรีบโทรหาซูเฉิงเฟิงทันที

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...