ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2864

จงเทียนหยู่ถูกตบจนสมองดังวิ้งๆ

แรงตบติดต่อกันสองครั้ง ทำให้เขาถูกตบจนมองหาอะไรไม่เจอ

คนที่คาบช้อนเงินช้อนทองเกิดมาแบบเขา ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยโดนตบมาก่อน มาวันนี้พึ่งลงจากสนามบินก็ถูกตบเข้าให้ถึงสองครั้ง และยังถูกคนบีบแก้มอย่างรุนแรงแบบนี้อีก ความรู้สึกแบบนี้มันทำให้เขาแทบอยากจะตาย

เขาในตอนนี้ เหมือนคนกากที่อยู่ท่ามกลางวงล้อมของหมาป่า

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายฉกรรจ์ที่ดุร้ายแบบนี้ เขาตกใจกลัวจนขวัญกระเจิง

บอดี้การ์ดไม่มีประโยชน์อะไรตั้งนานแล้ว ตอนนี้เขากลายเป็นของเล่นของอีกฝ่าย ดังนั้นจึงทำได้เพียงลองถามไปว่า“พี่ชายทุกท่าน มีอะไรเข้าใจผิดรึเปล่าครับ……”

เนื่องจาก ในวิดีโอคอลเมื่อสักครู่เห็นได้ชัดว่ามีสาวสวยยืนรอรับอยู่หลายร้อยคน แต่เมื่อออกมาพบว่า มีสาวสวยแม้แต่คนเดียว กลับกันมีนักเลงหลายร้อยชีวิตเพิ่มขึ้นมา ดูก็รู้ว่ามันผิดปกติ！

“ไม่มีอะไรเข้าใจผิดหรอก！”ผู้ชายที่บีบแก้มของเขาอยู่พูดอย่างเย็นชาว่า“เราเป็นแฟนคลับของแกกันทั้งนั้นแหละ รักมากจนแทบไม่ไหวแล้ว ได้ข่าวว่าแกมาที่จินหลิง ดังนั้นเราจึงรีบมาต้อนรับแกเลยไง เป็นยังไงล่ะ？ไม่พอใจกับการต้อนรับของเราอย่างงั้นหรอ？”

จงเทียนหยู่พูดด้วยใบหน้าเศร้า“พี่ชายอย่าล้อเล่นกับผมเลย……คนแบบผม ควรค่าอะไรแก่การที่พวกพี่ชายชอบกันล่ะ ถ้าน้องชายทำอะไรผิดไป ขอให้ทุกท่านพูดมาได้เลย ผมจะแก้ไข แต่ไม่เห็นจำเป็นต้องแกล้งผมแบบนี้เลย……”

ผู้ชายคนนั้นหัวเราะ“โธ่ น้องชายพูดแบบนี้เห็นเราเป็นคนนอกเกินไปแล้ว เราเดินทางมาตั้งไกลเพื่อต้อนรับแก แน่นอนว่าเพราะชื่นชอบในความสามารถด้านดนตรีของแก อีกอย่าง เรายังเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับแกอย่างดีเยี่ยม ได้เวลาแล้วล่ะ รีบไปกันเถอะ！”

พูดจบ เขาก็ส่งสายตาให้ชายฉกรรจ์อีกคนหนึ่ง ทั้งสองยิ้มให้กัน แล้วรีบก้มตัวลง จากนั้นก็แบกขาของจงเทียนหยู่กันคนละข้าง แล้วแบกจงเทียนหยู่ขึ้นมา

หลังจากนั้น กลุ่มชายฉกรรจ์ร่างใหญ่ก็ก้าวเท้ายกจงเทียนหยู่เดินออกไปข้างนอก กลุ่มคนส่งเสียงยินดีปรีดากันอย่างมีความสุข ฉากนั้นดูสวยมาก